Το κακό συνέβη λίγη ώρα πριν βουτήξει για τον τελικό, όταν προσπαθούσε να φορέσει το μαγιό. Το πρώτο σκίστηκε και το δεύτερο το φόρεσε λάθος. Εφθασε σε σημείο μάλιστα να θέλει να φορέσει το μαγιό της προπόνησης (το κλασικό που ξέραμε μέχρι πρότινος) . Τελικά κατάφερε με την τρίτη να...ντυθεί και να πάει τελευταίος λίγο πριν οι αθλητές βγουν στον αγωνιστικό χώρο. Ο λόγος για τον Αρη Γρηγοριάδη και την προσπάθεια που έκανε λίγο πριν πέσει στον τελικό των 50μ. ύπτιο όπου παρά τις περιπέτειές του κατέλαβε τελικά την έβδομη θέση. Ο ίδιος μετά την κούρσα δήλωσε:

«Ντρέπομαι και μόνο που το λέω, αλλά κουράστηκα πολύ μέχρι να φορέσω τελικά το μαγιό. Στο ζέσταμα έκανα άλματα και ανοίγματα στα χέρια που υποτίθεται ότι σε βοηθάνε να ενεργοποιηθείς και εγώ ένιωσα κουρασμένος. Μόνο αν το φορέσεις, μπορείς να καταλάβεις πόσο μεγάλος κόπος είναι».

Τα όσα συνέβησαν στον Γρηγοριάδη θα μπορούσε να πει κανείς ότι είναι η αστεία (όχι πάντως για τον ίδιο) πλευρά της ιστορίας που λέγεται «διαστημικά μαγιό» όπως έχουν χαρακτηριστεί εδώ και δυο χρόνια τα νέας τεχνολογίας ενδύματα των κολυμβητών. Για το τι πραγματικά είναι αυτά τα μαγιό, υπάρχει και η χαρακτηριστική δήλωση της Γερμανίδας κολυμβήτριας Μπρίτα Στέφεν αμέσως μετά το παγκόσμιο ρεκόρ που πέτυχε πριν δυο μήνες στα 100μ. ύπτιο (52.85.) «Αυτά τα μαγιό είναι από άλλο πλανήτη. Δεν έχω φορέσει ξανά κάτι τέτοιο. Στα τελευταία μέτρα "δεν πέθανα» και δεν αισθάνθηκα κανένα πόνο.Κανονικά θα έπρεπε να απαγορευθεί αυτό το μαγιό. Αισθάνεσαι σαν ταχύπλοο στο νερό».

Το 13ο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Υγρού Στίβου που ολοκληρώθηκε στην Ρώμη θα μείνει στην ιστορία ως η πιο επιτυχημένη διοργάνωση όλων των εποχών: Και βέβαια για άλλους θα μείνει στην ιστορία σαν την «Διοργάνωση των μαγιό». Δεν είναι και πολύ σίγουρο ότι ξανά θα καταρριφθούν 43 παγκόσμια ρεκόρ σε οκτώ ημέρες αγώνων. Συνολικά από τον Φλεβάρη του 2008 όταν πρωτοεμφανίστηκαν τα «διαστημικά» μαγιό και καταρρίφθηκε η πρώτη από τις συνολικά 179 επιδόσεις σε 50άρα και 25άρα πισίνα (συμπεριλαμβανομένων και των Ολυμπιακών Αγώνων), τα όσα έχουν συμβεί την τελευταία διετία στο άθλημα της κολύμβησης έκαναν πολλούς να μιλήσουν για μια νέα μορφή ντόπινγκ. Το τεχνολογικό. Και πραγματικά ίσως και να έχουν δίκιο αν σκεφθεί κανείς ότι στη μάχη για το κέρδος των πολευθνικών που επενδύουν στον αθλητισμό, μπήκε μέχρι και η...ΝΑSA. Είναι χαρακτηριστικό ότι για να φορεθεί ένα τέτοιο μαγιό χρειάζεται αρκετή ώρα και ολόκληρη διαδικασία (πλαστικές σακούλες στα πόδια των κολυμβητών, μεγάλη προσοχή να μην σκιστεί και σίγουρα δεύτερο άτομο για βοήθεια). Σαν πέτρα του σκανδάλου της όλης ιστορίας θεωρείται η δημιουργία του περίφημου μοντέλου LZR από την SPEEDO (εταιρεία που χρόνια επενδύει στα αθλήματα του νερού) που αποτέλεσε την τεχνολογική επανάσταση στο χώρο της κολύμβησης. Μάλιστα είναι χαρακτηριστικό ότι μέρος του συγκεκριμένου μαγιό δημιουργήθηκε στα εργαστήρια της ΝASA στην οποία απευθύνθηκε για βοήθεια η εν λόγω εταιρεία. Η χρήση του από τον Αμερικανό πολυολυμπιονίκη Μάικλ Φελπς και το γεγονός ότι από τα 108 ρεκόρ που σημειώθηκαν το 2008, τα 79 έγιναν από αθλητές που φόραγαν το εν λόγω μαγιό, αποτέλεσε αιτία πολέμου από μέρους των άλλων εταιρειών που έβλεπαν να αλλάζει η μοιρασιά στα κομμάτια που αφορούν την πίτα της αγοράς.

Λίγο μετά την γέννηση των LZR, ήρθε η απάντηση από τους υπόλοιπους, κυρίως από το αντίπαλο δέος της SPEEDO, την ΑRENA. Μόνο που πλέον τα πράγματα είχαν προχωρήσει σε ανώτερο στάδιο. Το μοντέλο της ΑRENA με την oνομασία Χ-GLIDE, ήταν ένα μαγιό απολύτως εφαρμοστό στο δέρμα των αθλητών και φτιαγμένο από πολυουρεθάνη, ουσία που προκύπτει από την ένωση δύο στοιχείων, της Πολυόλης και του Ισοκυανικού και έχει μονωτικό χαρακτήρα. Στο χορό μπήκαν και άλλες εταιρείες με το Jaked 01 που αποτελεί την ιταλική απάντηση και το Hydrofoil της ADIDAS να έχουν περισότερο ευρωπαϊκή προτίμηση. Βέβαια ο ανταγωνισμός δεν έχει να κάνει μόνο με τις εταιρείες και τους αθλητές που σπονσοράρουν αλλά και σε ένα άλλο ζήτημα. Οπως είναι φυσικό αυτά τα μαγιό κοστίζουν ακριβά και μάλιστα το γεγονός ότι δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν πάνω απο δυο - τρεις φορές (αφού χάνουν την υδροδυναμική τους) τα κάνει ακομα ακριβότερα (αφού θα πρέπει να αγοράζονται συνεχώς καινούρια). Η πρόσβαση σε αυτά τα μαγιό λοιπόν δεν μπορεί να είναι εφικτή για όλους, κάτι που σημαίνει ότι η ψαλίδα ανάμεσα στα μεγάλα... ψάρια του χώρου και στα μικρά ανοίγει συνεχώς.

Οι υπεύθυνοι της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Υγρου Στίβου (FINA) έστω και με καθυστέρηση δύο μηνών, φαίνεται να άκουσαν τα ...λόγια της Γερμανίδας κολυμβήτριας Στέφεν και μέσω του πρόσφατου παγκόσμιου πρωταθλήματος στην Ρώμη πήραν την απόφαση από 1 Γενάρη του 2010 να καταργηθούν και να επιστρέψουν οι αθλητές στα κλασικά μαγιό που είχαν πριν διετίας. Αλλωστε με τα όσα έχουν συμβεί τα τελευταία χρόνια με επίκεντρο τα μαγιό νέας τεχνολογίας, το άθλημα της κολύμβησης κινδύνεψε σοβαρά να περάσει στην ανυποληψία. Και αυτό δεν θα ήταν ό,τι καλύτερο για τους ανθρώπους της FINA... Που μπορεί βέβαια να θέλουν τον πόλεμο συμφερόντων ανάμεσα στις πολυεθνικές (αφού επέτρεψαν πρώτοι σε εταιρεία να βγάλει μαγιό καινούριας τεχνολογίας) που επενδύουν στο άθλημα (έχοντας τα δικά τους κέρδη από αυτή την διαμάχη) ωστόσο όταν οι καταστάσεις γίνονται ανεξέλεγκτες, τότε το Τσουνάμι που έρχεται, ετοιμάζεται να τα παρασύρει όλα. Οπως και να έχει όμως για άλλη μια φορά αποδεικνύεται στην πράξη, η πραγματική εικόνα του σημερινού επαγγελματικού αθλητισμού, που δεν αποτελεί τίποτε άλλο από ένα πεδίο συμφερόντων και ανταγωνισμού, με σκοπό το κέρδος των πολυεθνικών, που προσπαθούν να εκμεταλλευτούν την επιτυχία.