Την περαιτέρω αποσύνδεση των επιδοτήσεων από την αγροτική παραγωγή με προφανή στόχο την οριστική αποδέσμευση όλων των επιδοτήσεων, σε συνδυασμό με τη σημαντική μείωσή τους, ανακοίνωσε χτες το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων. Οπως αναφέρεται στις προτάσεις που απέστειλε στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή για την πορεία του ελληνικού αγροτοκτηνοτροφικού τομέα τα επόμενα χρόνια, το σύνολο πλέον των καλλιεργειών εντάσσονται στο καθεστώς της Ενιαίας Ενίσχυσης, με μοναδική, προσωρινή, εξαίρεση τον τομέα βάμβακος - το μέλλον του οποίου ούτως ή άλλως προμηνύεται «θολό» - και των ελάχιστων ποσών που αφορούν στους τομείς της μεταποιημένης τομάτας (10,7 εκατ. ευρώ που αποσυνδέονται από το 2011) και των αποξηραμένων ζωοτροφών (1,3 εκατ. ευρώ που αποσυνδέονται από το 2012). Ακόμη ανακοινώθηκε ότι από το 2010 κι έπειτα θα παρακρατείται το 5,3% επί του συνόλου των άμεσων ενισχύσεων που αντιστοιχεί στη χώρα μας, ποσό που θα «παρέχεται σε γεωργούς, σε τομείς και σε περιοχές που αντιμετωπίζουν ειδικά προβλήματα ή μειονεκτήματα», χωρίς άλλες διευκρινίσεις...

Στην ανακοίνωση του υπουργείου, εκτός των παραπάνω, παρουσιάζονται ορισμένα ακόμη ποσά που δήθεν προορίζονται για την ενίσχυση της κτηνοτροφίας, του ελαιολάδου, των μειονεκτικών περιοχών, μέχρι και του ΕΛΓΑ. Στην πραγματικότητα όμως όλα αυτά που υποτίθεται αποβλέπουν στη δημιουργία μιας «ποιοτικής και ανταγωνιστικής γεωργίας» ή «την προσέλκυση νέων γεωργών στο αγροτικό επάγγελμα», βασικό τους στόχο έχουν να προετοιμάσουν το έδαφος για τη συζήτηση που θα ανοίξει το αμέσως επόμενο διάστημα για τις δημοσιονομικές προοπτικές της ΚΑΠ την περίοδο 2013-2020, έχοντας ως βασική επιδίωξη την περικοπή και άλλων πόρων από τη γεωργία.

Αλλωστε, η ΕΕ μεθοδεύει εδώ και καιρό την περικοπή κονδυλίων από τις αγροτικές επιδοτήσεις και τη μεταφορά τους στο λεγόμενο Β' Πυλώνα για τη χρηματοδότηση εξωγεωργικών δραστηριοτήτων στα διάφορα προγράμματα της λεγόμενης «Αγροτικής Ανάπτυξης». Οπως πολλές φορές έχει τονίσει το συνεπές αγροτικό κίνημα, έτσι όπως αυτό εκφράζεται μέσα από τις γραμμές της ΠΑΣΥ, πρόκειται για μια πολιτική που αποβλέπει στο «ξεκαθάρισμα» του αγροτικού πληθυσμού, με την ενίσχυση ενός μικρού τμήματος αγροτών, οι οποίοι θα εξακολουθούν να δραστηριοποιούνται στην πρωτογενή παραγωγή περισσότερο με την ιδιότητα του επιχειρηματία παρά του αγρότη.