Πέρασαν, ήδη, 40 μέρες από το θάνατο του αγαπημένου συντρόφου, του δημοσιογράφου Κώστα Μαυροσκότη, και αύριο γίνεται μνημόσυνο στη γενέτειρά του, το Αιτωλικό Αιτωλοακαρνανίας, όπου και κηδεύτηκε.

Ο Κώστας Μαυροσκότης σπούδασε Παιδαγωγικά στη Μαράσλειο Ακαδημία και από τα μαθητικά του χρόνια εντάχθηκε στο προοδευτικό-κομμουνιστικό κίνημα.

Για τη συμμετοχή του στον αγώνα για εθνική και κοινωνική απελευθέρωση μέσα απ' τις γραμμές του ΚΚΕ και του ΕΑΜ, στην περίοδο της Κατοχής, πιάστηκε απ' την Ασφάλεια, βασανίστηκε (με «φάλαγγα», σιδερένιες γροθιές στον αυχένα, σαρδέλες, αλατόνερο κλπ.), φυλακίστηκε σε Βούρλα και Ιτζεδίν και εξορίστηκε στην Ικαρία. Από κει απέδρασε με εντολή του Κόμματος μαζί με άλλους επτά συντρόφους, για να συνεχίσει τη δράση του στον παράνομο εκδοτικό μηχανισμό της ΚΟ Πειραιά, ως υπεύθυνος της παράνομης πολυγραφημένης εφημερίδας «Ο Προλετάριος».

Στη διάρκεια της Κατοχής καταδικάστηκε από ιταλικό στρατοδικείο σε θάνατο, ενώ την ίδια ποινή τού επέβαλε, το 1951, ελληνικό στρατοδικείο...

Δίπλα στον Κώστα Μαυροσκότη στάθηκε άξια η Ευγενία, η συντρόφισσά του στη ζωή και τον αγώνα, που σφράγισε τη ζωή της με πράξεις προσωπικής παλικαριάς και αυτοθυσίας.

Ο Κώστας Μαυροσκότης μέχρι την τελευταία στιγμή της ζωής του στάθηκε ακλόνητος κομμουνιστής, υπερασπιστής των ιδανικών και των αρχών του ΚΚΕ, πιστός στο όραμα του σοσιαλισμού και του κομμουνισμού, έδωσε μάχες για τη διατήρηση του χαρακτήρα του Κόμματος ως επαναστατικού κόμματος Νέου Τύπου.

«...Κατά το δεκάμηνο βασανισμό μου, 7 μήνες σε απομόνωση στην Ασφάλεια Πειραιά και 3 μήνες στην Ασφάλεια της Αθήνας, υπεράσπισα το κόμμα μου και την αγωνιστική μου ιστορία, μέσα απ' τις συμπληγάδες του χαφιεδισμού, που ήταν ο κύριος αντίπαλός μου. Δεν έχω τίποτε που να με κάνει να ντρέπομαι το κόμμα μου. Πάντοτε στεκόμουνα, το έβλεπα και το βλέπω όρθιος. Ούτε μια στιγμή δεν ένιωσα τον εαυτό μου έξω απ' τις γραμμές του. Παντού και πάντοτε έκανα το κομματικό μου χρέος. Ολη μου η ζωή είναι δεμένη με το κόμμα μου και τους αγώνες του».

Είναι ένα μικρό απόσπασμα, λίγα λόγια, σταράτα, γραμμένα από τον ίδιο τον Κώστα Μαυροσκότη στο βιογραφικό του και αφορά στα 64 χρόνια της κομματικής του ζωής, της οργανωμένης ζωής του ως μέλους του ΚΚΕ, μέχρι τη στιγμή του θανάτου του. Είναι ένα «απόσπασμα» τιμής του κομμουνιστή δημοσιογράφου Κώστα Μαυροσκότη. Ενώ χαρακτηριστικό για τη ζωή, τη δράση και τη στάση του κομμουνιστή Κώστα Μαυροσκότη είναι και τούτο το απόσπασμα από γραπτή του έκθεση στην καθοδήγηση του κόμματός μας, του ΚΚΕ. Εγραφε:

«...Θέλουμε ένα ΚΚΕ που θα γράφει στη σημαία του πεντακάθαρα το στρατηγικό του στόχο και τη θεωρία που το καθοδηγεί, το μαρξισμό-λενινισμό. Το ΚΚΕ ήταν και πρέπει να παραμείνει το κόμμα της εργατικής τάξης, του προλεταριακού διεθνισμού, το κόμμα της ταξικής, αντικειμενικής ελληνικής πραγματικότητας...».

• Στη μνήμη του Κώστα Μαυροσκότη και προς τιμήν του 16ου Συνεδρίου του ΚΚΕ, εκτός από την οικονομική προσφορά απ' την Οργάνωση Δημοσιογράφων, ο γιος του Διονύσης Μαυροσκότης, γεωπόνος, προσφέρει μέσω της ΚΟ Δημοσιογράφων το ποσό των 20.000 δραχμών.