Κάποιοι σπεύδουν να προαναγγείλουν το τέλος της ύφεσης και να προβλέψουν την αρχή της οικονομικής ανάκαμψης. Ομως, ακόμα και αν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα αυτή η εκτίμηση, οι ίδιοι τονίζουν ότι ανάκαμψη δε σημαίνει πως θα μειωθεί η ανεργία, ούτε ότι θα βελτιωθεί η κατάσταση των εργαζομένων. Ανάκαμψη, δηλαδή, για τα κέρδη. Για τους εργαζόμενους, η κρίση θα έχει συνέχεια.

Σ' αυτήν τη χρονική υστέρηση αναφέρθηκε την περασμένη Πέμπτη ο επικεφαλής του Διεθνούς Οργανισμού Εργασίας (ILO).

Ο Χουάν Σομάβια, γενικός διευθυντής του Οργανισμού, προειδοποίησε ότι χωρίς κυβερνητική παρέμβαση και συντονισμένη πολιτική, μπορεί να περάσουν μέχρι και 4 ή 5 χρόνια, προκειμένου η αγορά εργασίας να επιστρέψει στα προ της κρίσης επίπεδα, από τη στιγμή που θα αρχίσει η ανάκαμψη της οικονομίας...

Το πρώτο που θα είχε να παρατηρήσει κανείς σχετικά με την παραπάνω δήλωση είναι ότι ο κ. Σομάβια και ο Διεθνής Οργανισμός Εργασίας δε δικαιούνται να εμφανίζονται ως ανησυχούντες για την τύχη των εργαζομένων, αφού μέχρι σήμερα υποστήριξαν όλα τα μέτρα του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης, ή της Ευρωπαϊκής Ενωσης για την «αναδιάρθρωση» της «αγοράς εργασίας», για την αντιμετώπιση, δήθεν, της κρίσης.

Η αλήθεια είναι ότι οι εργαζόμενοι θα συνεχίσουν να πληρώνουν την κρίση για πολλά χρόνια ακόμη, ενώ το κεφάλαιο θα περάσει σύντομα στο στάδιο της ανάκαμψης της κερδοφορίας του. Και αυτό θα οφείλεται στα μέτρα και τις πολιτικές που οι κύριοι του Διεθνούς Οργανισμού Εργασίας στήριξαν με ενθουσιασμό.