Για μία ακόμη φορά αναδείχθηκε το «γκρίζο» καθεστώς που διέπει τους επαναπατρισμούς αρχαιοτήτων, αυτή τη φορά με αφορμή τη συζήτηση στο Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο πάνω στο «αντίδωρο» που ζήτησαν οι Ιταλοί για το θραύσμα του γλυπτού διακόσμου του Παρθενώνα, που έδωσε το μουσείο «Salinas» στο Παλέρμο της Σικελίας στην Ελλάδα πέρυσι, με μορφή «δανεισμού».

Μπορεί η Ιταλία να διεκδικεί - δικαίως - κλεμμένες αρχαιότητές της από τις ΗΠΑ, φαίνεται όμως πως δεν είναι τόσο «πρωτοπόρα» όταν πρόκειται να επιστρέψει. Παράλληλα, αποκαλύπτεται και η αδιέξοδη τακτική του ελληνικού κράτους που σε επίπεδο προπαγάνδας κάνει λόγο για «επαναπατρισμό» όταν η πραγματικότητα είναι πως πρόκειται για μια απλή, «εμπορική» συναλλαγή. Θυμίζουμε ότι το εν λόγω θραύσμα (ανήκει στον 6ο λίθο της ανατολικής ζωφόρου του Παρθενώνα και εικονίζονται το άκρο δεξιού ποδιού και οι παρυφές του ενδύματος της θεάς Αρτέμιδος) παρουσιάστηκε «πανηγυρικά» τον περασμένο Σεπτέμβρη από τον τότε υπουργό Πολιτισμού, Μ. Λιάπη, με τους υπηρεσιακούς παράγοντες του ΥΠΠΟ να σπεύδουν να υποβαθμίσουν τη νομική πλευρά της υπόθεσης, λέγοντας, χωρίς όμως «λεπτομέρειες»..., πως οι «συζητήσεις συνεχίζονται».

Τώρα, λοιπόν, αποκαλύπτεται πως δεν υπήρχε καμία «συζήτηση» αλλά μια συμφωνία που προβλέπει ανάλογο δανεισμό και από την Ελλάδα. Ετσι, θα δανείσουμε για έξι μήνες στο «Salinas» ένα αγαλματίδιο αρχαϊκής κόρης από τις πρώτες ανασκαφές της Ακρόπολης, το οποίο δεν έχει εκτεθεί και βρισκόταν στις αποθήκες. Μάλιστα, προκύπτει ότι οι Ιταλοί μας έκαναν και «χάρη», αφού έπρεπε ήδη να τους επιστρέψουμε το θραύσμα που μας δάνεισαν, αλλά μας «άφησαν» να γίνουν πρώτα τα εγκαίνια του Νέου Μουσείου Ακρόπολης! Στην εύλογη ερώτηση μέλους του ΚΑΣ, γιατί η Ιταλία - που έχει κι αυτή υποστεί αρχαιοκαπηλία - δεν επιστρέφει το θραύσμα και πάει στη λογική των δανεισμών, η απάντηση ήταν πως και εκείνη στέλνει αρχαιότητές της στις ΗΠΑ για κάθε αρχαιότητα που επαναπατρίζει και μάλιστα μετά από σκληρούς δικαστικούς αγώνες.

Η ουσία όμως βρίσκεται σε αυτό που είπε μέλος του ΚΑΣ, ότι τα μνημεία της Ακρόπολης είναι ένας είδος «τίμιου ξύλου» για τα ξένα μουσεία και δεν τα επιστρέφουν εύκολα. Διότι, προσθέτουμε εμείς, υπάρχει και το ταμείο...