ΣΤΗ ΜΝΗΜΗ ΑΓΩΝΙΣΤΩΝ | 24ωρο

24ωρο

ΣΤΗ ΜΝΗΜΗ ΑΓΩΝΙΣΤΩΝ

Αγνούλα Φίτσιου - Μπίτιου

φωτό

Στη μνήμη της αδερφής μου ΕΥΑΓΓΕΛΙΑΣ ΓΑΛΑΡΙΝΙΩΤΗ, που «έφυγε» από κοντά μας πριν από ένα χρόνο, αντί μνημοσύνου προσφέρουμε στο ΚΚΕ, μέσω της ΚΟ Αργυρούπολης, 30 ευρώ, τιμώντας τη μνήμη της σαν αγωνίστριας και μέλους του ΚΚΕ.

Γιώργος και Αγγελική Γαλαρινιώτη

***

Στη μνήμη της αδελφής μου ΣΑΡΔΕΛΛΗ ΑΓΓΕΛΙΚΗΣ του Νικολάου, από τη Μακρακώμη Φθιώτιδας, προσφέρω 50 ευρώ στο ΚΚΕ, μέσω ΚΟ Λαμίας.

Νίκος Χαραυγής

***

φωτό 3

Η σύζυγός μου ΚΑΤΙΝΑ ΜΠΙΤΙΟΥ - ΤΣΑΠΚΑΝΗ, που πέθανε στα 44 της χρόνια από ανίατη ασθένεια πριν από 25 χρόνια, ήταν κι αυτή από τα παιδιά του εμφυλίου πολέμου. Με δύο αδελφές και έναν αδελφό της φιλοξενήθηκαν στην πρώην Λαϊκή Δημοκρατία της Πολωνίας, ενώ ο πατέρας της ήταν φυλακή στην Ελλάδα. Στη ΛΔ της Πολωνίας ειδικεύτηκε στο επάγγελμα της ραπτικής και εργαζόταν με καλή αμοιβή. Εφερε στον κόσμο τρία παιδιά - δύο αγόρια και μια κόρη - που τα λάτρεψε και τα ανέθρεψε. Πέρα από τη δουλειά είχε χρόνο για ψυχαγωγία και πολιτιστικές εκδηλώσεις οικογενειακώς.

Η αδελφή μου ΑΓΝΟΥΛΑ ΦΙΤΣΙΟΥ - ΜΠΙΤΙΟΥ, που πέθανε το 1980 στο Τσιρτσίκ του Ουζμπεκιστάν, ήταν αγωνίστρια της Ε.Α. και μαχήτρια του ΔΣΕ, μέλος του ΚΚΕ. Ο γαμπρός μου ΓΙΑΝΝΗΣ ΦΙΤΣΙΟΣ γυρίζοντας από τον Αλβανικό πόλεμο του 1940 στο χωριό μας (Σισάνι Κοζάνης) ήταν ο πρώτος που οργανώθηκε στο ΕΑΜ - στο χωριό - και διετέλεσε υπεύθυνός του. Μέλος του ΚΚΕ από το 1942 πολέμησε τον κατακτητή υπηρετώντας στα τμήματα του εφεδρικού ΕΛΑΣ. Το 1946 συλλαμβάνεται από παρακρατικούς και βασανίζεται στο κρατητήριο της Εράτυρας βάναυσα, με αποτέλεσμα το κορμί του να γεμίσει χαίνουσες πληγές. Το 1947 καταδιωκόμενος κατατάσσεται στο ΔΣΕ, μέσα από τις γραμμές του οποίου πήρε μέρος σε πολλές μάχες. Το 1949 τραυματίζεται βαριά στο πόδι με συνέπεια να μείνει ανάπηρος σ' όλη του τη ζωή. Με τη λήξη του Εμφυλίου πηγαίνει αρχικά στη Ρουμανία και στη συνέχεια στο Τσιρτσίκ και ανταμώνει με τη γυναίκα του Αγνούλα. Εκεί πέθανε το 1999.