Η αντιπαράθεση των δύο γραμμών στο εργατικό κίνημα εκφράστηκε με τον πιο χαρακτηριστικό τρόπο στο Συνέδριο της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Εργαζομένων στους ΟΤΑ, που ξεκίνησε τη Δευτέρα και ολοκληρώνεται αύριο Πέμπτη. Η αντιπαράθεση μεταξύ της γραμμής της ταξικής σύγκρουσης από τη μια και της ταξικής συναίνεσης από την άλλη, θα βαθαίνει όσο θα εντείνεται η ολομέτωπη επίθεση του κεφαλαίου στο σύνολο των εργασιακών δικαιωμάτων. Οι δυνάμεις του κυβερνητικού - εργοδοτικού συνδικαλισμού και οι εκφραστές του οπορτουνισμού στο συνδικαλιστικό κίνημα δεν έχουν πολλά περιθώρια ελιγμών στην προσπάθειά τους να συγκαλύπτουν τη στρατηγική τους ταύτιση με την εργοδοσία και τα κόμματά της. Από αυτή τη σκοπιά, κάθε θέση και τακτική τους κίνηση είναι αποκαλυπτική για τα συμφέροντα τα οποία υπηρετούν.

Αυτό επιβεβαιώθηκε και στο Συνέδριο. Οι ηγεσίες των συνδικαλιστικών παρατάξεων ΠΑΣΚΕ και ΔΑΚΕ, με τη σιωπηρή συμφωνία της «Ανεξάρτητης Συνδικαλιστικής Κίνησης» (ΣΥΝ), πήραν την απόφαση να αποκλείσουν από το Συνέδριο σωματεία, τα οποία ενέγραψαν στη δύναμή τους και έδωσαν δικαίωμα ψήφου σε συμβασιούχους εργαζόμενους. Προσπαθούν, έτσι, να εμποδίσουν τους συμβασιούχους να έχουν κοινή συνδικαλιστική έκφραση με τους υπόλοιπους εργαζόμενους στους ΟΤΑ. Ακολουθούν την τακτική του «διαίρει και βασίλευε» των κυβερνήσεων του κεφαλαίου, ώστε οι εργαζόμενοι να αποδυναμώνονται, να δημιουργούνται εμπόδια στην ενιαία πάλη, να σέρνονται σε εκφυλιστικές αντιθέσεις και να γίνονται ευάλωτη λεία στην εργοδοσία και τους μηχανισμούς της.

Στην αντίπερα όχθη, οι ταξικές δυνάμεις στο συνδικαλιστικό κίνημα διακηρύττουν ξεκάθαρα: Κεφάλαιο και εργάτες, εργοδότες και εργαζόμενοι έχουν εντελώς διαφορετικά συμφέροντα, που συγκρούονται μεταξύ τους. Δεν υπάρχει χώρος για συναίνεση και «διάλογο». Μόνος δρόμος είναι η οργάνωση και η ανάπτυξη ταξικών αγώνων εφ' όλης της ύλης. Στο πλαίσιο αυτό οι ταξικές συνδικαλιστικές δυνάμεις στους ΟΤΑ δίνουν και θα συνεχίσουν να δίνουν με ακόμα μεγαλύτερη ένταση τη μάχη για να μη μείνει ούτε ένας εργαζόμενος, ανεξάρτητα από σχέση εργασίας, έξω από τα σωματεία. Ορος απαραίτητος για την ανάπτυξη ενιαίας αγωνιστικής δράσης όλων των εργαζομένων, σε ταξική κατεύθυνση.

Οι συμβιβασμένες πλειοψηφίες στέκονται απέναντι, ενάντια στις ανάγκες της εργατικής τάξης. Είναι εχθροί της. Και είναι ανάγκη οι εργαζόμενοι να δώσουν την απάντηση που πρέπει. Ολοι στα σωματεία. Αλλαγή των συσχετισμών δύναμης με την ενίσχυση των ταξικών δυνάμεων, του Πανεργατικού Αγωνιστικού Μετώπου. Μόνο έτσι θα μπορέσει το εργατικό κίνημα να αποκτήσει νέα δυναμική, να δώσει ώθηση στην πάλη για την υπεράσπιση και διεκδίκηση νέων δικαιωμάτων. Να περάσει από την άμυνα στην αντεπίθεση. Να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για ριζικές αλλαγές στο επίπεδο της εξουσίας και της οικονομίας, με αποκλειστικό γνώμονα την εξυπηρέτηση των πραγματικών αναγκών της εργατικής τάξης και των άλλων λαϊκών στρωμάτων.