Στον αγωνιστικό γιορτασμό του Κιλελέρ, την ερχόμενη Κυριακή, στον τόπο της θυσίας των Θεσσαλών κολίγων, θα διατρανωθεί η απόφαση των μικρομεσαίων αγροτών να συνεχίσουν και να δυναμώσουν τον αγώνα κατά της αντιαγροτικής πολιτικής της ΕΕ και των ελληνικών κυβερνήσεων. Μια πολιτική που από τη μια συρρικνώνει το εισόδημα των εργαζόμενων αγροτών, σπρώχνοντάς τους στο ξεκλήρισμα και μειώνει την αγροτική παραγωγή στη χώρα μας, εντείνοντας τη διατροφική εξάρτηση του λαού μας. Από την άλλη, συγκεντρώνει τη γη και την παραγωγή στα χέρια λίγων μεγαλοαγροτών - επιχειρηματιών, αφήνει τους μεσάζοντες - εμποροβιομήχανους να κερδοσκοπούν σε βάρος και των παραγωγών και των εργαζομένων - καταναλωτών, προσφέρει αμύθητα κέρδη στα μονοπώλια και στις πολυεθνικές, που δραστηριοποιούνται στον τομέα των τροφίμων.

Με τους αγώνες τους οι μικρομεσαίοι αγρότες προβάλλουν διεκδικήσεις για την επίλυση των άμεσων προβλημάτων τους και, ταυτόχρονα, θέτουν αιτήματα που συνδέονται με μια διαφορετική οργάνωση και ανάπτυξη της αγροτικής οικονομίας. Μια οργάνωση που θα αξιοποιεί όλα τα παραγωγικά πλεονεκτήματα και θα ενεργοποιεί όλες τις παραγωγικές δυνάμεις, για την ικανοποίηση των διατροφικών αναγκών του λαού, με επαρκή, φτηνά και ασφαλή, για την υγεία, προϊόντα. Αλλά, για την υλοποίηση αυτής της προοπτικής, απαιτείται να φύγουν από τη μέση οι μεσάζοντες και τα μονοπώλια, να υπάρξει κεντρικός σχεδιασμός της αγροτικής οικονομίας, που θα στηρίζεται και θα στηρίζει τους παραγωγικούς συνεταιρισμούς, οι οποίοι θα λειτουργούν δίπλα στις κρατικές καθετοποιημένες αγροτικές επιχειρήσεις.

Αυτή η διαφορετική οργάνωση της αγροτικής οικονομίας δε χωράει στο πλαίσιο της ΚΑΠ και δε θα την προωθήσουν οι κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ - ούτε και κυβερνήσεις κεντροδεξιάς, ή κεντροαριστερής συνεργασίας - που κινούνται, σταθερά και αταλάντευτα, στον «ντορό» του «ευρωμονόδρομου» και της εξυπηρέτησης των συμφερόντων του μεγάλου κεφαλαίου. Χρειάζεται, επομένως, ο αγώνας των μικρομεσαίων αγροτών με τις διεκδικήσεις τους, να συνδέεται και να στοχεύει στην ανατροπή της πολιτικής που υπηρετεί τα συμφέροντα των εμποροβιομηχάνων και των μονοπωλίων και στη δημιουργία των προϋποθέσεων, των συνθηκών και των όρων, σε κοινωνικό και πολιτικό επίπεδο, για την εφαρμογή μιας άλλης, φιλοαγροτικής πολιτικής, που θα υπηρετεί τα συμφέροντα της μεγάλης πλειοψηφίας του λαού.

Με άλλα λόγια, χρειάζεται το αγροτικό κίνημα των μικρομεσαίων αγροτών να γίνει πιο μαζικό, πιο ισχυρό, καλύτερα οργανωμένο και σωστά προσανατολισμένο και, απαλλασσόμενο από τις συμβιβασμένες ηγεσίες των τριτοβάθμιων και των δευτεροβάθμιων αγροτικών οργανώσεων, να συστοιχηθεί με το ταξικό εργατικό κίνημα και το αγωνιστικό κίνημα των άλλων λαϊκών στρωμάτων, συγκροτώντας ένα κοινό αγωνιστικό, λαϊκό μέτωπο. Το μέτωπο αυτό θα μάχεται για την αλλαγή των πολιτικών συσχετισμών σε βάρος του δικομματισμού και των άλλων κομμάτων του «ευρωμονόδρομου», για την ανατροπή της εξουσίας των μονοπωλίων και την ανάδειξη της Λαϊκής Εξουσίας, η οποία, στο πλαίσιο της Λαϊκής Οικονομίας, θα προωθήσει αγροτική ανάπτυξη υπέρ των μικρομεσαίων αγροτών και σε όφελος του ελληνικού λαού. Και προκειμένου να δυναμώνει αυτή η προοπτική, οι μικρομεσαίοι αγρότες πρέπει να φύγουν από τα κόμματα του «ευρωμονόδρομου» και να ενισχύσουν αποφασιστικά το ΚΚΕ που προωθεί και παλεύει αυτή την προοπτική. Είναι μονόδρομος για τους ίδιους, τις οικογένειές τους, τη ζωή τους.