Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι οι πλειοψηφίες της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ υποχρεώθηκαν, κάτω από την πίεση της συνεπούς ταξικής γραμμής του ΠΑΜΕ και της γενικής κατακραυγής των εργαζομένων, να προχωρήσουν, την ίδια στιγμή που συμμετέχουν στον «κοινωνικό διάλογο», στην 24ωρη απεργία της 10ης Οκτώβρη. Ταυτόχρονα, όμως, η κίνησή τους αυτή ήταν μια προσπάθεια των συναινετικών, υποταγμένων δυνάμεων να εκτονώσουν τη λαϊκή δυσαρέσκεια, να «θολώσουν τα νερά», να αναβαπτιστούν στη συνείδηση των εργαζομένων και, βέβαια, να παρεμποδίσουν την παραπέρα συσπείρωση γύρω από τις ταξικές δυνάμεις στο συνδικαλιστικό κίνημα.
Αυτά τα γνωστά πράγματα δεν μπορούν όμως να αποτελέσουν το πρόσχημα για υπονόμευση της απεργίας. Το ΠΑΜΕ από την πρώτη στιγμή κάλεσε τους εργαζόμενους να συμμετάσχουν μαζικά στην απεργία για να μην περάσουν τα αντεργατικά μέτρα κυβέρνησης -εργοδοτών-ΕΕ και να καταδικάσουν ταυτόχρονα τις υποταγμένες πλειοψηφίες των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ (μιλάμε για πλειοψηφίες και όχι αόριστα ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ). Στην παραπάνω κατεύθυνση η ΕΣΑΚ-ΔΕΕ πρότεινε στο ΔΣ της ΟΛΜΕ συμμετοχή και στήριξη της απεργιακής κινητοποίησης, προβάλλοντας στόχους που ανέδειξαν οι αγώνες το προηγούμενο διάστημα. Το ΔΣ της ΟΛΜΕ αποφάσισε συμμετοχή στην απεργία με αφυδατωμένο πλαίσιο, που ψήφισαν μαζί ΠΑΣΚ-«ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ». Η ΔΑΚΕ πρότεινε 3ωρη στάση και ξεχωριστή συγκέντρωση των εκπαιδευτικών στο υπουργείο Παιδείας.
Αποκαλυπτική όμως ήταν η στάση της παράταξης της «ΠΑΡΕΜΒΑΣΗΣ», που τάχθηκε κατά της συμμετοχής στην 24ωρη απεργία, ακόμη και με πλαίσιο που μέχρι τώρα ψήφιζε η παράταξη αυτή. Η αντίθεσή της δεν περιορίστηκε στο ΔΣ της ΟΛΜΕ, αλλά προχώρησε παραπέρα: Σε ανακοίνωσή της η «ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ», αφού εξαπολύει μύδρους, αόριστα, κατά των γραφειοκρατικών ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ (αλήθεια, η ΟΛΜΕ δεν είναι γραφειοκρατική επειδή η «ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ» συμμετέχει στην πλειοψηφία;) τονίζει: «...Γι' αυτό και οι καθηγητές αρνούνται κατηγορηματικά να συμμετέχουν σε απεργίες της ΑΔΕΔΥ. Αυτή η πραγματικότητα είναι πλέον μη αντιστρέψιμη. Σήμερα ποιος καθηγητής είναι διατεθειμένος να χάσει έστω και ένα μεροκάματο για την αγωνιστική εξιλέωση των γνωστών επίορκων της ηγεσίας...».
Κανένα άλλοθι δεν υπάρχει γι' αυτό το σάλπισμα απεργοσπασίας. Προφανώς για την παράταξη αυτή έννοιες και αξίες όπως αλληλεγγύη, κοινή δράση και αγωνιστική ταξική ενότητα των εργαζομένων είναι ξένες προς τη φιλοσοφία της. Κανένα πρόσχημα δεν μπορεί να συγκαλύψει το γεγονός ότι η «ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ» (το ίδιο ισχύει και για τις άλλες δυνάμεις) είναι δέσμια της αντίληψης του εκπαιδευτικού μισθολογίου, της αντίληψης της «ιδιαιτερότητας» των εκπαιδευτικών («από εδώ οι εκπαιδευτικοί και από την άλλη οι υπόλοιποι εργαζόμενοι»), δέσμια του καιροσκοπισμού και του συντεχνιασμού της.
Οι εκπαιδευτικοί τώρα μπορούν να βγάλουν πιο ασφαλή συμπεράσματα: Οταν οι ταξικές δυνάμεις, η ΕΣΑΚ-ΔΕΕ, έδιναν τη μάχη για την επιτυχία της απεργιακής κινητοποίησης, πρόβαλαν μέσα από το διεκδικητικό πλαίσιο τις διεκδικήσεις των εργαζομένων με βάση τις σημερινές ανάγκες, έκαναν ό,τι περνούσε από το χέρι τους για την ενημέρωση των συναδέλφων και τον ταξικό προσανατολισμό του συνδικαλιστικού κινήματος, κάποιοι άλλοι (ΠΑΣΚ-ΔΑΚΕ-«ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ») επέλεγαν για άλλη μια φορά το δρόμο του αποπροσανατολισμού (διεκδικητικό πλαίσιο «στρογγυλεμένο» για να χωράει στα στενά καλούπια της ΟΝΕ και των κυβερνητικών επιλογών), ενώ η «ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ», με μιακατάπτυστηαπεργοσπαστική ανακοίνωση, στο όνομα του συμβιβασμού της πλειοψηφίας της ΑΔΕΔΥ, καλούσε ανοιχτά σε απεργοσπασία, προσφέροντας αντικειμενικά χέρι βοήθειας στην κυβέρνηση, αφήνοντας στο απυρόβλητο την αντιλαϊκή της πολιτική.
Ημαζική συμμετοχή των εκπαιδευτικών στο παλλαϊκό-πανελλαδικό συλλαλητήριο, που οργανώνει το ΠΑΜΕ αύριο στο Πεδίον του Αρεως, θ' αποτελέσει την επόμενη απάντηση (μετά τη συμμετοχή στην απεργία), στους κήρυκες της υποταγής, όποιο πρόσχημα και αν επικαλούνται, όποιο τίτλο και αν χρησιμοποιούν. Η καταδίκη των δυνάμεων του συμβιβασμού, της υποταγής, της υπονόμευσης των αγώνων και της ανοιχτής απεργοσπασίας, στις εκλογές που έρχονται για την ανάδειξη νέων ΔΣ στις ΕΛΜΕ, αλλά και για την ανάδειξη των αιρετών στις 4 του Νοέμβρη και η ενίσχυση της ΕΣΑΚ-ΔΕΕ, θα αποτελέσει ένα σημαντικό βήμα στην προσπάθεια για την αναζωογόνηση, την αλλαγή των συσχετισμών και τον ταξικό προσανατολισμό του συνδικαλιστικού κινήματος.
Κ.
Feeds
Συνεχίζεται ο κατήφορος του γυμνασιάρχη - στρατονόμου! 
