α) Η ανάδειξη των στελεχών του Κόμματος από τα μέλη του γραφείου της ΚΟΒ, το γραμματέα μέχρι την ΚΕ να γίνεται με πολλή προσοχή, με συνεχή έλεγχο, επαγρύπνηση από το Κόμμα και κάθε μέλος του Κόμματος να απαιτεί από τα καθοδηγητικά όργανα συνέπεια στην όλη δουλιά τους.

β) Ο κομμουνιστής μέλος του ΚΚΕ πρέπει να είναι εξοπλισμένος με τη θεωρία του Μαρξισμού - Λενινισμού, με συνείδηση, πειθαρχία και συνέπεια, τη δραστήρια συμμετοχή στην πολιτική και ιδεολογική κατάρτισή του με βάση τη θεωρία μας και με μπούσουλα το δημοκρατικό συγκεντρωτισμό.

γ) Ο κομμουνιστής, το μέλος του Κόμματος είναι υποχρεωμένο με βάση το Καταστατικό να είναι μέλος του εργατικού σωματείου, Συλλόγου και με το παράδειγμά του να ελκύει και να ωθεί για τη λύση των προβλημάτων του Σωματείου, του Συλλόγου που είναι μέλος, όπου δεν υπάρχουν να πρωτοστατεί στη δημιουργία τους.

δ) Τα επαγγελματικά στελέχη καθώς και όλων των βαθμίδων, να ανήκουν σε μια κομματική οργάνωση βάσης (ΚΟΒ). Να παίρνουν μέρος στις συνελεύσεις των ΚΟΒ, που έτσι θα μπορούν να δώσουν μια πιο καλή προσφορά και στα απλά μέλη του Κόμματος. Μα παράλληλα παίρνουν και αυτοί κάτι από τους συντρόφους της ΚΟΒ.

Ενα άλλο ζήτημα που θα πρέπει να είναι στην προσοχή κάθε κομμουνιστή, πάντα να είναι ενήμερος για το τι συμβαίνει στο Κόμμα μας.

Στο «Κυριακάτικο Ριζοσπάστη» διάβασα την παρέμβαση που έκανε στην Τουρκία «ο πρώην Πρόεδρος και Γραμματέας του ΚΚΣΕ». Ο μεγαλύτερος προδότης της οικουμένης, άλλος, νομίζω, τέτοιος δεν υπάρχει, ούτε και θα υπάρξει. Θυμάμαι, που όταν ανέλαβε το πόστο του Γραμματέα στο Κόμμα του μεγάλου Λένιν για να εφαρμόσει την περιβόητη περεστρόικα. Σε μια δήλωσή του, που την είχα ακούσει στην Ουγγαρία, «ότι όποιος δε συμφωνεί μαζί του από τα μέλη της κομματικής καθοδήγησης του ΚΚΣΕ, μπορεί να πάει στην άκρη, αυτός θα εφαρμόσει τη γραμμή του». Αυτό δεν μπόρεσα να το καταλάβω τότε, μα να τώρα μας το λέει μόνος του ξεκάθαρα.

Αλλο ένα περιστατικό που θυμάμαι είναι από το περιβόητο βιβλίο που έγραφε κατά λέξη: «Αυτό που αυτός τελειώνει, το είχε αρχίσει δειλά ο Χρουστσόφ». Αραγε από τότε η αμερικανική κατασκοπία είχε βάλει το χέρι της και γράφονταν τόσα και τόσα για το σ. Στάλιν;

Αλλο ένα που νομίζω ήταν πάλι ξένων δυνάμεων, είναι το ζήτημα που είχε δημιουργηθεί με την Κίνα, που λίγο έλειψε να είχαμε πόλεμο ανάμεσα στη ΣΕ και την Κίνα.

Μετά το 20ό Συνέδριο του ΚΚΣΕ όλες οι αναδιοργανώσεις στο Κόμμα, στην οικονομία, δεν ήταν προς όφελος της σοσιαλιστικής κοινωνίας, αλλά πάντα δημιουργούσαν ζητήματα τέτοια, για να μπορέσουν να περάσουν μέσα στα καθοδηγητικά όργανα, ακόμη και στα ανώτερα, άνθρωποι σαν τους κυρίους που τους αναφέρει ο Γκορμπατσόφ και σαν Δούρειος Ιππος, από τα μέσα να ανατρέψουν, όσα με κόπους και θυσίες έκαναν οι απλοί σοβιετικοί πολίτες με την καθοδήγηση του Κόμματος των ΛΕΝΙΝ - ΣΤΑΛΙΝ.

Για τον παραπάνω λόγο έχω τη γνώμη, το Κόμμα μας στο 16ο Συνέδριο να αποκαταστήσει την αλήθεια για το μεγάλο καθοδηγητή του σ. ΣΤΑΛΙΝ, που το όλο έργο του ήταν η συνέχιση του έργου του σ. ΛΕΝΙΝ, που το είχε αφήσει λόγω του συμβάντος.

Χωρίς την προσωπικότητα του Στάλιν, θα είχαμε ακόμη από τότε, με τον Τρότσκι και τους άλλους, αυτό που συνέβη μετά το 20ό Συνέδριο του ΚΚΣΕ, όπως φυσικά το παραδέχτηκε και το αναγνωρίζει ο Γκορμπατσόφ, «ότι δειλά το άρχισε αυτό ο Χρουστσόφ και αυτός το τελείωσε».

Ας το πούμε φωναχτά ότι η προσωπικότητα του σ. ΣΤΑΛΙΝ ήταν μεγάλη και σημαντική, για την ανοικοδόμηση του Σοσιαλισμού, μα και στη συντριβή του πάνοπλου γερμανικού φασισμού μέσα στη φωλιά του και τη δημιουργία των χωρών, τις Λ. Δημοκρατίες, στις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης.

Στο βιβλίο του ο σ. Στρατάρχης Ζούκοφ έγραφε τα παρακάτω: «Στις αποφάσεις, στην περίοδο του πολέμου, παίρνονταν με συλλογική γνώμη όλου του Επιτελείου που συνεδριάζαμε στο Κρεμλίνο, ακούγοντας όλων των παρευρισκομένων τη γνώμη και μετά από ένα μικρό διάλειμμα παίρναμε την απόφαση».

Αραγε μετά το 20ό Συνέδριο αυτά που έλεγαν ήταν όλα παράλογα και μόνη επιθυμία τους η ανατροπή της Σ. Ενωσης και του σοσιαλιστικού συστήματος. Τώρα το ζει όλος ο σοβιετικός λαός.

Ας κάνουμε κάτι για την αποκατάσταση της αλήθειας, για το σ. Στάλιν.

ΧΡΗΣΤΟΣ ΗΛΚΟΣ

ΚΟΒ Κολιάτσου