«Ελάτε, όλοι μαζί να φωνάξουμε ότι, όχι μόνο ΔΕ ΘΑ ΑΛΛΑΞΟΥΜΕ ΔΟΥΛΙΑ, αλλά ΘΑ ΚΑΛΥΤΕΡΕΥΣΟΥΜΕ ΤΙΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΜΑΣ!». Με αυτό το κάλεσμα - σύνθημα και με συνοδεία ζωντανής μουσικής, τα μέλη του Πανελλήνιου Μουσικού Συλλόγου, στις 24 του Οκτώβρη, θα ξεκινήσουν στις 12 το μεσημέρι από τα γραφεία του σωματείου τους (Σαπφούς 10) και θα πορευτούν προς το υπουργείο Εργασίας, διαμαρτυρόμενοι για την κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει ο κλάδος και εξαιτίας της κυβερνητικής πολιτικής. Οι μουσικοί με συνθήματα, πλακάτ και τα μουσικά τους όργανα, θα φθάσουν στο υπουργείο και θα επιδώσουν το ίδιο υπόμνημα που είχαν δώσει στον υπουργό στις 31 Μάη 2000.

Αυτή η κινητοποίηση των μουσικών είναι πρώτη από τις κινητοποιήσεις που αποφάσισε να πραγματοποιήσει ο κλάδος, στη γενική συνέλευσή τους, στις 9 του Οκτώβρη.

Ενόψει της κινητοποίησής του, ο ΠΜΣ, με «επιστολή» του θα απευθύνεται στους περαστικούς, ζητώντας συγνώμη για την «ταλαιπωρία» τους από τη μουσική πομπή, ζητώντας τη συμπαράστασή τους, εκθέτοντας τα προβλήματα που τον ταλανίζουν και τα αιτήματά του. Η «επιστολή» μεταξύ άλλων αναφέρει: «Είμαστε η γνωστή ομάδα εργαζομένων, που το αίτημά μας είναι η εργασία και όχι η απασχόληση. Εμείς, που όλη τη ζωή μας την έχουμε αφιερώσει στη μουσική μας, για διασκέδαση αλλά και ψυχαγωγία με τελικό αποδέκτη το κοινό».

«Είμαστε, ίσως, οι μοναδικοί εργαζόμενοι που, ενώ γνωρίζουμε τι ώρα θα αρχίσουμε την εργασία μας ποτέ δε γνωρίζουμε την ώρα λήξης της. Είμαστε από τα λίγα επαγγέλματα που, ενώ μας καλύπτει πολύ η κείμενη νομοθεσία, η ίδια η πολιτεία αρνείται ή αδυνατεί να τηρήσει τους νόμους της. Είμαστε οι εργαζόμενοι που πρέπει να δουλεύουμε μέχρι τα 78 μας χρόνια για να πάρουμε σύνταξη. Είμαστε αυτοί που, αν και ειδικοί σε ζητήματα μουσικής, ποτέ δε ρωτήθηκε η άποψή μας για τα μουσικά δρώμενα του τόπου μας. Είμαστε οι εργαζόμενοι που, ενώ καλύπτουμε οργανικές θέσεις στις Ορχήστρες (ΕΡΤ, Κρατικές ορχήστρες, Λυρική κ.ά.) αρνούνται πεισματικά την αναγκαιότητα της εργασίας μας και μας θεωρούν έκτακτους συνεργάτες, ή ακόμα και εργολήπτες, που ποτέ δεν έχουμε γνώμη για το έργο που αναλαμβάνουμε! Είμαστε αυτοί που ποτέ δε θα μας δεις σε ελληνικό πλοίο ή ξενοδοχείο, γιατί τις θέσεις μας παίρνουν αλλοδαποί μουσικοί, με ανοχή της πολιτείας. Είμαστε αυτοί, που στα θέατρα πάντα μας ακούς να παίζουμε, αλλά σχεδόν ποτέ δε μας βλέπεις, γιατί η κασέτα... είναι φθηνότερη!».

Στη συνέχεια, αφού η «επιστολή» παραθέτει τα αιτήματα του κλάδου: Εφαρμογή της ΣΣΕ. Σύνταξη - ασφάλιση σε κάθε μουσικό (35ετία, χωρίς όριο ηλικίας). Λόγο στα μουσικά πράγματα του τόπου. Αναγνώριση θέσεων στις ορχήστρες, ως πάγιες οργανικές θέσεις εργασίας. Επαγγελματίες μουσικοί στα πλοία, στα ξενοδοχεία, στα θέατρα. Η επιστολή αφού απευθύνεται σε κάθε πολίτη λέγοντας: «Αγαπητέ φίλε - φίλη, σε θέλουμε συμπαραστάτη στον αγώνα μας, γιατί η υπόθεση του Πολιτισμού και της Ψυχαγωγίας είναι δική σου. Μην αφήνεις άλλους να στην επιβάλουν. Η μουσική δε βλέπεται, ακούγεται», καταλήγει με αγωνιστικό χιούμορ: «Γι' αυτό ακούτε ζωντανή μουσική. Κάνει καλό και καταπολεμάει την ανεργία».