«Ενας αντάρτης θυμάται...», τιτλοφορείται η σεμνή εκδοτικής όψης, αλλά και γραφής μαρτυρία του παλαίμαχου κομμουνιστή αγωνιστή της Εθνικής Αντίστασης, μέλους της ΚΟΘ του ΚΚΕ, Κώστα Παπανικολάου. Μαρτυρία, που θα παρουσιαστεί στο φετινό Φεστιβάλ που διοργανώνουν (12-14/9) στη Θεσσαλονίκη, για τα 90χρονα του ΚΚΕ και τα 40χρονα της ΚΝΕ. Την ολιγοσέλιδη μαρτυρία - αγωνιστικό οδοιπορικό του Κ. Παπανικολάου, που κλείνει με δύο σύντομα ποιήματά του για τη λευτεριά, την ειρήνη και την υπόσχεση - στη μνήμη των ηρωικών πεσόντων στους αγώνες για λευτεριά, ανεξαρτησία και προκοπή του λαού μας, προλογίζει ο φιλόλογος-ιστορικός Γιώργος Τεμεκενίδης.

Γιος καπνεργάτη και αγρότισσας, γεννημένος στη Νιγρίτα, μόλις ιδρύεται η ΕΠΟΝ (Φλεβάρης 1943), ο Κ. Παπανικολάου εντάσσεται σ' αυτήν και αναδείχνεται σε καπετάνιο της ανταρτοΕΠΟΝίτικης ομάδας του ΕΛΑΣ στο χωριό Τριανταφυλλιά και έπειτα του Συντάγματος της 11ης Μεραρχίας του ΕΛΑΣ. Μετά την απελευθέρωση ορίζεται υπεύθυνος της ΕΠΟΝ στην Ηράκλεια Σερρών. Με άλλους διωκόμενους αγωνιστές, το 1946, καταφεύγει στο Μπούλκες και το 1947 στο ΔΣΕ. Το 1948, βαριά τραυματισμένος σε μάχη, εντοπίζεται από τον κυβερνητικό στρατό. Ακολουθεί θανατική καταδίκη του από στρατοδικείο και εγκλεισμός στο κολαστήριο της Γυάρου. Με το κλείσιμο της Γυάρου, το 1952, μεταφέρεται στις φυλακές Αλικαρνασσού και για άλλα 11 χρόνια στις φυλακές Ιτζεδίν, Αίγινας, Αβέρωφ κ.α. Αλλα 3 χρόνια εξορίας τού επιφύλασσε η Απριλιανή χούντα, αλλά ο Κ. Παπανικολάου, όχι μόνο άντεξε, δεν «προσκύνησε», αλλά και συνεχίζει μέχρι σήμερα την αγωνιστική προσφορά του στο λαό μας.