Η «κοινωνία» - έτσι γενικώς κι αορίστως - «έρχεται επί εφτά μήνες μέσω δημοσκοπήσεων και λέει "θέλουμε να έχει (σ.σ. ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ) το πάνω χέρι στο νέο πολιτικό σκηνικό"» (σ.σ. που θα προκύψει από την επόμενη εκλογική αναμέτρηση) και για το λόγο αυτό «διπλασιάζει και τριπλασιάζει τα εν δυνάμει ποσοστά μας». Τα παραπάνω δήλωσε χτες στο ραδιόφωνο της ΝΕΤ ο Ν. Βούτσης, στέλεχος του ΣΥΝ. Και γιατί θέλει κάτι τέτοιο η «κοινωνία»; Γιατί «αναγνωρίζει ότι αυτή τη στιγμή ο ΣΥΡΙΖΑ έχει ενωτική στρατηγική. Ενώ το ΚΚΕ, παρότι βλέπω την ιστορική, επιτρέψτε μου να πω, ευκαιρία να είναι στο 22, στο 25% η Αριστερά τουλάχιστον στον τόπο μας και να είναι ένα πανευρωπαϊκό παράδειγμα, αδιαφορεί».

Ερώτημα: Ποια στρατηγική; Και ποιους ενώνει αυτή; Και πότε ακριβώς την κατέθεσαν στην «κοινωνία» η οποία κατά δήλωσή τους την επιβραβεύει κιόλας; Ας ομολογήσουν ευθέως, χωρίς την επίκληση της «κοινωνίας», τη σφοδρή τους επιθυμία να έχουν το πάνω χέρι σε μια διαπραγμάτευση που δεν αφορά στην «κοινωνία» ή καλύτερα στο λαό. Στη διαπραγμάτευση της συμμετοχής τους στη διαχείριση του συστήματος, «ενωτικά» έστω με άλλους επίδοξους διαχειριστές του.

Πράγματι, το ΚΚΕ δεν ενδιαφέρεται να συμμετάσχει σε τέτοιου είδους διαπραγματεύσεις. Ενδιαφέρεται να μάθει ο λαός πόσο επιζήμιες για τον ίδιο είναι και να τις αποτρέψει. Το ΚΚΕ δεν υποτάσσει την πολιτική του στην κάλπη. Δεν τρέφει ούτε σκορπά αυταπάτες πως μέσω αυτής μπορεί να έρθουν τα πάνω κάτω. Ούτε πρόκειται να εξαργυρώσει τις ψήφους του, προδίδοντας τα λαϊκά συμφέροντα.

Το ΚΚΕ όχι μόνο δε θα ενοχλούνταν, όπως δηλώνει ο Ν. Βούτσης, αλλά και θα επικροτούσε αν κάποια απ' τις υπάρχουσες πολιτικές δυνάμεις άλλαζε γραμμή πλεύσης υπέρ του λαού. Κάτι τέτοιο όμως δεν προκύπτει από πουθενά για τον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, παρά τους περί του αντιθέτου ισχυρισμούς των στελεχών του. Και είχε δίκιο ο Ν. Βούτσης όταν είπε πως «την αξιοπιστία και την πολιτική ταυτότητα δεν μπορούν να στην προσδώσουν άλλοι πολιτικοί χώροι». Μόνος του ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ κατέκτησε την αναξιοπιστία του, απ' την οποία ξεχειλίζει και η δήλωση του Ν. Βούτση «πήραμε το μάθημά μας παλεύοντας με αντιφάσεις, αμφισημίες και στιγμές αφερεγγυότητας, τώρα είμαστε η Αριστερά που γεννάει και δε διαψεύδει προσδοκίες στο λαό και ιδιαίτερα τη νεολαία». Καιροσκοπισμός και στην ...αυτοκριτική! Από μια «αριστερά» που γεννάει προσδοκίες για να τις διαψεύσει σε χρόνο ρεκόρ...