«Οι αναδιαρθρώσεις στην καπιταλιστική οικονομία τα τελευταία χρόνια, η συγκέντρωση της παραγωγής στα χέρια όλο και πιο λίγων πολυεθνικών, η όξυνση του ανταγωνισμού ανάμεσά τους για την αύξηση των κερδών και την επέκτασή τους σε νέες αγορές, είναι καθαρό ότι έχουν την αντανάκλασή τους και στο χώρο των τροφίμων», τόνισε στην παρέμβασή του ο Ν. Ξουράφης, μέλος του ΔΣ του Εργατικού Κέντρου Πειραιά, του ΔΣ Εργαζομένων Χημικής Βιομηχανίας και πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ελαιουργοσαπουνοποιών.

«Οσο ασχολιόμαστε με το ζήτημα των διατροφικών σκανδάλων, τόσο πιο ξεκάθαρο γίνεται ότι το διατροφικό πρόβλημα αποτελεί ένα ταξικό πολιτικό πρόβλημα, που αφορά πρώτα και κύρια την εργατική τάξη, τους μικρομεσαίους αγρότες και γενικότερα όλα τα λαϊκά στρώματα», επισήμανε ακολούθως και συνέχισε: «Ξεκινώντας από τη θέση ότι τα τρόφιμα δεν μπορούν να αποτελούν εμπόρευμα και αντικείμενο κερδοσκοπίας, είναι ανάγκη να ξεδιπλωθεί μαζικός αγώνας και προς αυτή την κατεύθυνση. Να αποτελέσει αντικείμενο διεκδίκησης πρώτα και κύρια των συνδικάτων, αλλά και των άλλων μαζικών φορέων και κοινωνικών οργανώσεων, η στελέχωση των ελεγκτικών μηχανισμών και η εξασφάλιση σύγχρονων υποδομών, για να κάνουν περισσότερους και ουσιαστικότερους ελέγχους, χωρίς να καλλιεργεί αυταπάτες πως έτσι θα λυθεί εξ ολοκλήρου το πρόβλημα».

Καταλήγοντας ο ομιλητής υπογράμμισε: «Το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα, πατώντας στην πείρα που αποκτήθηκε το προηγούμενο διάστημα, έχει υποχρέωση να προετοιμάσει καλύτερα τους αγώνες που έρχονται, γιατί βρίσκεται σε εξέλιξη νέα αντεργατική επίθεση που έχει να κάνει με την επέκταση των ελαστικών μορφών απασχόλησης, τη διάλυση των συλλογικών συμβάσεων, τους πολύ χαμηλούς μισθούς, την ανασφάλιστη εργασία κλπ. Αυτές οι εξελίξεις, μαζί με τα διατροφικά σκάνδαλα, βάζουν στο επίκεντρο το πραγματικό δίλημμα: "`Η με τα μονοπώλια και τον ιμπεριαλισμό ή με το λαό"».