Κυριακή 17 Φλεβάρη 2008
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 16
ΕΝΘΕΤΗ ΕΚΔΟΣΗ: "7 ΜΕΡΕΣ ΜΑΖΙ"
ΤΑ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ
Μικρές σελίδες

«Δεν έγινα αδιάφορος απέναντι στην τύχη των αλόγων γιατί, βλέποντάς την πολλές φορές, έγινα αναίσθητος κι έπαψε να με αγγίζει. Δεν αμβλύνθηκαν τα συναισθήματά μου μέσα από την εξοικείωση. Οπως αισθάνομαι για τα άλογα, αισθάνθηκα και την πρώτη φορά που είδα ταυρομαχία. Μπορεί κάποιος να ισχυριστεί ότι αναισθητοποιήθηκα βλέποντας τον πόλεμο ή μέσω της δημοσιογραφίας, αλλά αυτό δε θα εξηγούσε γιατί άλλοι άνθρωποι, που δεν είδαν ποτέ πόλεμο ούτε κανενός είδους σωματική φρίκη, ούτε δούλεψαν ποτέ σε πρωινή εφημερίδα, έχουν τις ίδιες ακριβώς αντιδράσεις. Πιστεύω ότι η τραγωδία της ταυρομαχίας είναι τόσο καλά ρυθμισμένη και με τόση πειθαρχία επιβεβλημένη από το τυπικό, που κάποιος που νιώθει όλη την τραγωδία δεν μπορεί να διαχωρίσει την ελάσσονα ιλαροτραγωδία του αλόγου ώστε να τη βιώσει συναισθηματικά».

Το μυθιστόρημα του Ερνεστ Χέμινγουεϊ (1899 -1961) «Θάνατος το απομεσήμερο» είναι από τα πιο σημαντικά βιβλία που γράφτηκαν ποτέ για τις ταυρομαχίες, αλλά δεν είναι αυτό μόνο. Με γλώσσα καθαρά λογοτεχνική, ο Χέμινγουεϊ βρίσκει εδώ την ευκαιρία να μιλήσει όχι μόνο για την Ισπανία και τους ανθρώπους της, αλλά και για τη λογοτεχνία, την τέχνη, την τιμή, την ανδρεία... Ο τρόπος του είναι ευθύς και ωμός, συχνά συγκινητικός, κάποτε προκλητικός ή και εξοργιστικός ακόμη.

Το βιβλίο αποτελεί, επίσης, μια σπουδή στο Θάνατο. Ο συγγραφέας αναφέρει εξαρχής ότι ο βασικός λόγος που τραβάει κάποιον στο να παρακολουθήσει μια ταυρομαχία είναι η μαρτυρία ενός θανάτου, και κατά προέκταση η συμμετοχή σε μια τραγωδία.

Κάποιες από τις ιστορίες των ταυρομάχων είναι από τις πιο σπαρακτικές που έγραψε ποτέ αυτός ο μεγάλος λογοτέχνης, αποδεικνύοντας τη συγγραφική δεινότητά του. Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «ΚΑΣΤΑΝΙΩΤΗ».


Κορυφή σελίδας
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ