Εδώ και τουλάχιστον μία 10ετία, ΠΑΣΟΚ και ΝΔ συμπληρώνουν και ενδυναμώνουν τη θεσμική «φαρέτρα» του καπιταλισμού, ώστε να μπορεί να ξεπερνά κάθε εμπόδιο στην εμπορευματοποίηση της πολιτιστικής κληρονομιάς. Μια μικρή αναδρομή σε αυτή τη συνεπή προσπάθεια του κυρίαρχου αστικού πολιτικού συστήματος αρκεί, καταρχήν, για να αποδομήσει την προπαγανδιστική ρητορική των δύο κομμάτων και άλλων πολιτικών δυνάμεων που αρέσκονται στη χρήση όρων όπως «σκάνδαλο», «νομιμότητα», «παρανομία», «θεσμοί». Πολύ περισσότερο αυτή η αναδρομή μπορεί να φανεί χρήσιμη σήμερα, που όλα δείχνουν ότι η λεγόμενη «υπόθεση Ζαχόπουλου» και τα «παρελκόμενά» της δεν πρόκειται να αποκαλύψει τίποτα περισσότερο από αυτά που το σύστημα θέλει να «αποκαλυφθούν». Τουλάχιστον μέχρι τη στιγμή που δε θα υπάρχει ούτε ένας εργάτης που να θεωρεί πως μπορεί να υπάρξει ένας «καλύτερος καπιταλισμός»...