Στην αγγλική ταινία του Πίτερ Κατανέο «The full monty» (σ.σ. γνωστή στην Ελλάδα ως ...«Αντρες με τα όλα τους») παρουσιάζεται με πικρό χιούμορ η ζωή έξι πρώην εργατών στην πάλαι ποτέ ακμάζουσα μεταλλουργική βιομηχανία του Σέλφιντ, στις αρχές της 10ετίας του '70, οι οποίοι μένουν άνεργοι μετά το κλείσιμο των εργοστασίων, όπως και χιλιάδες συνάδελφοί τους.

Ενας από τους ήρωες της ταινίας, πρώην κατώτερο στέλεχος της μεταλλουργικής βιομηχανίας, σε μια απέλπιδα προσπάθεια να μην καταρρεύσει από το ψυχολογικό βάρος της ανεργίας και για να «διασκεδάσει» την κατάστασή του στα μάτια της οικογένειάς του, κάθε πρωί ξυπνά νωρίς, ετοιμάζεται για «δουλιά» και ...πάει να βρει τους άλλους άνεργους μέχρι να τελειώσει η «βάρδια». Μέχρι και την - αχρηστευμένη πια - επαγγελματική τσάντα του δεν ξεχνά.

Αυτή ίσως είναι και από τις συγκλονιστικότερες σκηνές της ταινίας. Ως είθισται, όμως, σε αυτές τις περιπτώσεις, η πραγματικότητα είναι τραγικότερη. Η πρόσφατη είδηση, λοιπόν, από τη Γαλλία λέει ότι ένας άνεργος 44 χρόνων, ο οποίος περνούσε τις νύχτες του μέσα στο αυτοκίνητό του ώστε το περιβάλλον του να πιστεύει ότι εργαζόταν νύχτα σε ένα εργοστάσιο, βρέθηκε νεκρός μέσα στο όχημά του στο Μπουργκουάν - Ζαλιέ (νοτιοανατολική Γαλλία). «Ο ιατροδικαστής αποφάνθηκε πως πρόκειται για "θάνατο από υποθερμία" που σημειώθηκε τη νύχτα του Σαββάτου προς την Κυριακή, όταν η θερμοκρασία είχε πέσει κάτω από το μηδέν σ' αυτή την πόλη που βρίσκεται κοντά στις γαλλικές Αλπεις». Ο άνεργος «είχε κάνει την οικογένειά του να πιστεύει πως εργαζόταν τη νύχτα στο εργοστάσιο Photowatt της πόλης που ειδικεύεται στα φωτοβολταϊκά. Πήγαινε να κοιμηθεί στο αυτοκίνητό του και, καθώς δεν ήταν άστεγος και δεν είχε τη συνήθεια να κοιμάται πάνω σε εξόδους θερμότητας, πέθανε από υποθερμία. Το πτώμα του βρέθηκε ντυμένο με πολλά πουλόβερ και παντελόνια, φορεμένα το ένα πάνω από το άλλο. Φορούσε επίσης πολλές εσάρπες», δήλωσαν οι τραυματιοφορείς.

Αυτή είναι η καθημερινότητα της «ενωμένης Ευρώπης» των μονοπωλίων. Αυτός είναι ο τραγικός φόρος της εργατικής τάξης στην εποχή του ιμπεριαλισμού, τον οποίο οι νεοφιλελεύθεροι, οι σοσιαλδημοκράτες, οι «πράσινοι» και λοιπές αποχρώσεις του αριστερού και δεξιού οπορτουνισμού προσπαθούν να εξωραΐσουν και να πείσουν τους εκμεταλλευόμενους ότι ένας «άλλος κόσμος είναι εφικτός» ...αρκεί να μην είναι σοσιαλιστικός. Ο νεκρός άνεργος, πάντως, του Μπουργκουάν - Ζαλιέ πήγε σίγουρα σε έναν «άλλο κόσμο» και βέβαια όχι από υποθερμία, αλλά από απελπισία. Και όσο αυτή η απελπισία δε μετατραπεί σε θυμό και μίσος για την πλουτοκρατία και τους «ευαγγελιστές» της, η υποθερμία θα θερίζει στις μητροπόλεις του καπιταλισμού, από τους δρόμους της Μόσχας, μέχρι τη Ν. Υόρκη...