Συγκλονιστικά είναι τα στοιχεία για το μέλλον του πλανήτη που βλέπουν τελευταία το φως της δημοσιότητας. Σύμφωνα με Εκθεση του ΟΟΣΑ, αν δε ληφθούν μέτρα για την καταπολέμηση του φαινομένου του θερμοκηπίου, ο αριθμός των κατοίκων παράκτιων πόλεων που θα κινδυνεύει από πλημμύρες, έως το 2070, θα τριπλασιαστεί. Θα κινδυνεύουν συγκεκριμένα από πλημμύρες 150 εκατομμύρια άνθρωποι που ζουν σε παράκτιες πόλεις, έναντι 40 εκατ. που κινδυνεύουν σήμερα. Παράλληλα, το οικονομικό κόστος αυτών των καταστροφών θα ανέλθει στα 35 τρισ. δολάρια, έναντι 400 δισ. δολαρίων σήμερα.

Εφιαλτική είναι και η πρόβλεψη για την ξηρασία. Η έλλειψη νερού, όπως προειδοποιεί ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ Κι Μουν, επισημαίνοντας ότι η αύξηση της κατανάλωσης, η μόλυνση και η κακοδιαχείριση των υδάτινων πόρων συνιστούν απειλή. «Σε όλον τον κόσμο - δήλωσε - οι υδάτινοι πόροι εξακολουθούν να διασκορπίζονται, να χάνονται και να υποβαθμίζονται. Οι συνέπειες για την ανθρωπότητα είναι ανησυχητικές. Η έλλειψη νερού απειλεί την οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη και αποτελεί αιτία για πολέμους».

Παρ' όλα αυτά, και στη Διεθνή Διάσκεψη για τις κλιματικές αλλαγές που διεξάγεται αυτές τις μέρες στο Μπαλί, οι μεγάλες καπιταλιστικές χώρες δεν παίρνουν κανένα ουσιαστικό μέτρο για την αντιμετώπισή τους. Σταθερά προσανατολισμένες στη λεγόμενη «πράσινη» οικονομία, προτιμούν τις «ευέλικτες» μεθόδους, όπως την επέκταση του εμπορίου ρύπων και μετά το 2012, δημιουργώντας νέα πεδία κερδοσκοπίας για το μεγάλο κεφάλαιο, ενώ προετοιμάζουν το έδαφος για νέο μπαράζ καταλήστευσης των φυσικών πόρων των λιγότερο αναπτυγμένων χωρών. Για παράδειγμα, αρνούνται να παράσχουν τεχνολογίες για καθαρό νερό, αν οι χώρες αυτές δεν ιδιωτικοποιήσουν τα δίκτυά τους. Ολα αυτά αναδεικνύουν ότι καπιταλισμός και προστασία του περιβάλλοντος είναι έννοιες που δε συμβιβάζονται.