Δύο μέρες πριν την έναρξη του νέου σχολικού έτους και χιλιάδες γονείς αναγκάστηκαν να βάλουν το χέρι βαθιά στην τσέπη, προκειμένου να εξασφαλίσουν τα απαραίτητα σχολικά είδη.

«Η πιο φθηνή σχολική τσάντα αγγίζει τις 6.000-7.000 δραχμές. Θέλουμε τουλάχιστον 30.000 για τα απαραίτητα και ποιος ξέρει πόσα θα προκύψουν στην πορεία», λέει η Εφη Μουζακίτου, μητέρα ενός παιδιού του δημοτικού.

Λίγο πιο πέρα συναντήσαμε τη Μαρία Τσάγγα με το γιο της, ο οποίος φέτος θα πάει πρώτη Λυκείου. «Τα έξοδα είναι πολλά και είναι δύσκολο να ανταποκριθούμε οικονομικά σε τσάντες, βοηθητικά βιβλία, φροντιστήρια, ξένες γλώσσες. Πώς θα τα βγάλουμε πέρα;», αναρωτιόταν η Μαρία.

Εκτός όμως από τις ελληνικές οικογένειες, τα σχολικά είδη έχουν πυροδοτήσει και φέτος τις σχέσεις μεταξύ των βιβλιοπωλών και των πολυκαταστημάτων. «Εκτός από μας, τους μικρομεσαίους επαγγελματίες, πρέπει να υπερασπιστούμε και τον κόσμο, την ελληνική οικογένεια. Τα σχολικά είδη είναι μια σοβαρή υπόθεση, επειδή έχει να κάνει με ένα σημαντικό κομμάτι του οικογενειακού προϋπολογισμού. Δε γίνεται να το διαχειρίζονται ψιλικατζήδες ή πολυκαταστήματα. Είναι αδύνατο να δουλευτεί από όλους αυτούς. Είναι αδύνατο η οικογένεια να βοηθηθεί να σταθεί όρθια», επισήμανε ο Γιώργος Στεφάνου, πρόεδρος του Συλλόγου Βιβλιοπωλών.

Σήμερα, όπως καταγγέλλει ο πρόεδρος του Συλλόγου, στα σχολικά είδη έχουν τη δυνατότητα να «αλωνίζουν» τα σούπερ μάρκετ και μεγάλες επιχειρήσεις τα οποία διαφημίζονται ως «ευκαιρίες». «Οι γονείς σήμερα πέφτουν θύματα κερδοσκοπίας. Με διαφημίσεις, με την παρελκυστική τιμολογιακή πολιτική, εξαπατούν τους μαθητές και τους γονείς τους. Κάποια από τα περσινά εμπορεύματα χρησιμοποιούνται ως "κράχτες" και στα υπόλοιπα που δεν υπάρχει μέτρο σύγκρισης οι τιμές φθάνουν στα ύψη».

Ομως «μερίδιο από την πίτα» διεκδικούν και τα ιδιωτικά εκπαιδευτήρια και φροντιστήρια, τα οποία πουλούν και διακινούν σχολικά είδη μέσα στους φροντιστηριακούς χώρους προκειμένου να αυξήσουν το εισόδημά τους, παρά το γεγονός ότι υπάρχει υπουργική απόφαση 682/77 που τους απαγορεύει τη διακίνηση σχολικών ειδών. Δυστυχώς αυτή η υπουργική απόφαση δεν εφαρμόστηκε ποτέ.

Μερικά από τα σημαντικότερα αιτήματα των βιβλιοπωλών είναι η θέσπιση νόμου που θα τους προστατεύει από τον αθέμιτο ανταγωνισμό, να μπει φρένο στην παρελκυστική τιμολογιακή πολιτική που αποσκοπεί στην αποπλάνηση των καταναλωτών καθώς και την εφαρμογή της υπουργικής απόφασης 682/77.

«Ολα αυτά έχουν επίπτωση στη γνώση, το παιδί, την οικογένεια. Είναι η συνέχεια της σκοταδιστικής αντίληψης που επικρατεί στην παιδεία. Η «στήριξη» της οικογένειας είναι ευκαιριακή. Πρέπει να καταλάβουμε όλοι ότι για να δουλέψεις τα σχολικά είδη, απαιτείται γνώση και παιδεία», κατέληξε ο Γ. Στεφάνου.