Γρηγοριάδης Κώστας

Από το σημείο αυτό, όμως, μέχρι να υποστηρίζουν, τόσο διάφοροι «αντάρτες», όσο και η κυβέρνηση και άλλοι «διαπλεκομάχοι», ότι παλεύουν για τα συμφέροντα του λαού και της χώρας, τη διαφάνεια και τη δημοκρατία, έχει μεγάλη διαφορά. Για τα δικά τους, οικονομικά και πολιτικά συμφέροντα μάχονται και τσακώνονται και όχι για του λαού και της χώρας. Πρόσχημα είναι οι διαπλοκές. Και όχι μόνον αυτό, αλλά χρησιμοποιούν και τον τσακωμό τους, για να ρίχνουν στάχτη στα μάτια των εργαζομένων και να κρύβουν τις πραγματικές ρίζες του προβλήματος. Μήπως χρειάζεται να θυμίσουμε πόσες φορές στο παρελθόν έχουν επαναληφθεί οι τέτοιου είδους «κοκορομαχίες», καταγγελίες του ενός σε βάρος του άλλου, αποκαλύψεις σκανδάλων, κλπ., κλπ., χωρίς τίποτε να αλλάξει ουσιαστικά; Δε νομίζουμε, είναι παντελώς περιττό...

Το 'χουμε υπογραμμίσει κι άλλες φορές, θα το υπογραμμίσουμε και πάλι. Η λεγόμενη διαπλοκή πολιτικών και οικονομικών συμφερόντων και εξουσιών - όχι μόνο στο χώρο των ΜΜΕ, αλλά σε κάθε τομέα της δημόσιας ζωής - είναι φαινόμενο σύμφυτο του καπιταλιστικού συστήματος. Υπήρχε, υπάρχει και θα υπάρχει, όσο θα ζει και το εκμεταλλευτικό κοινωνικό σύστημα που το γεννά και το αναπαράγει κάθε στιγμή. Ας μην κάνουν, λοιπόν, τους έκπληκτους όσοι όψιμα το... ανακάλυψαν. Ούτε δικαιούνται να παριστάνουν τις αθώες περιστερές, καθώς αντικρίζουν τον πολλαπλασιασμό και τη γιγάντωση των φαινομένων της «διαπλοκής», καθώς εντείνονται οι ασκούμενες φιλομονοπωλιακές πολιτικές των «νόμων της αγοράς» και της όλο και μεγαλύτερης απελευθέρωσης της ασυδοσίας του μεγάλου κεφαλαίου.

Σχετικά, δε, με τις διάφορες, θεσμικές προτάσεις και ιδέες διαφάνειας και ελέγχου, που έρχονται και πάλι στο προσκήνιο, θέλουμε να σημειώσουμε τα εξής: Στο παραμικρό δεν υποτιμούμε τον όποιο περιοριστικό του φαινομένου ρόλο μπορούν αυτές να παίξουν. Είναι εξόφθαλμο, όμως, ότι στα πλαίσια του σημερινού συστήματος και του υπάρχοντος συσχετισμού δυνάμεων ο ρόλος αυτός είναι αντικειμενικά μικρός, έως και αμελητέος και, πάντως, διαφωνούμε ριζικά και κατηγορηματικά, στην εκμετάλλευση των προτάσεων αυτών, ως προπέτασμα καπνού για την απόκρυψη των πραγματικών και βαθύτερων αιτιών του προβλήματος. Διαφωνούμε ριζικά και κατηγορηματικά, να χρησιμοποιούνται ως κολυμβήθρα του Σιλωάμ, για τον εξαγνισμό του συστήματος και των πολιτικών, που γεννούν και αναπαράγουν καθημερινά τις πολύμορφες «διαπλοκές».

Κατηγορηματικά διαφωνούμε, επίσης, με την απόδοση της σημερινής κατάστασης στη διαπλοκή του ενός ή του άλλου κόμματος ή της κυβέρνησης μ' ένα συγκεκριμένο επιχειρηματικό όμιλο. Οχι γιατί δεν είναι υπαρκτά τα φαινόμενα αυτά ή γιατί υποτιμούμε τις όποιες σχετικές και συγκεκριμένες αποκαλύψεις. Κάθε άλλο. Αλλά γιατί, οι αιτίες της κατάστασης δε βρίσκονται σε κάποιες συγκεκριμένες διαπλοκές ή πρόσωπα. Γιατί, ακόμη κι αν καταδικαστεί κάποιο συγκεκριμένο τέτοιο φαινόμενο, η διαπλοκή θα συνεχίσει να ζει και να βασιλεύει, ενώ οι κυβερνώντες θα κομπορρημονούν για την... τόλμη τους και οι εργαζόμενοι θα αποπροσανατολίζονται. 'Η, πιστεύει κανένας, ότι μια αυριανή κυβέρνηση της ΝΔ ή μια κυβέρνηση κεντροδεξιάς ή και κεντροαριστερής σύμπραξης δε θα υπηρετήσει το ίδιο καλά τα «διαπλεκόμενα», αφού θα συνεχίσει στο «μονόδρομο» της ΟΝΕ και στις φιλομονοπωλιακές πολιτικές των «νόμων της αγοράς», των ιδιωτικοποιήσεων, του ανταγωνισμού και της απελευθέρωσης της ασυδοσίας του κεφαλαίου;

Τόσο δύσκολα είναι όλ' αυτά, άραγε, που δεν μπορεί να τα καταλάβει ο πρόεδρος και η ηγεσία του ΣΥΝ και όποιοι άλλοι κάνουν κριτική, δήθεν από... τα αριστερά, στην πρόσφατη επιστολή της ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ; Τόσο δύσκολο είναι να καταλάβουν, ότι ο καθοριστικός και κύριος παράγοντας αντιμετώπισης του φαινομένου της διαπλοκής και των πολύμορφων βαριών συνεπειών του, σε βάρος του λαού και της χώρας, είναι η ενίσχυση των εργατικών και λαϊκών αγώνων ενάντια στις φιλομονοπωλιακές πολιτικές και μέτρα της κυβέρνησης και του «μονόδρομου» της ΟΝΕ;

Δε νομίζουμε...

Προς Κ.Ξ. - «Ελευθεροτυπία»

Αντιπαρερχόμενοι τις συκοφαντίες σου, σε πληροφορούμε ότι θεωρούμε «διαπλεκόμενους» τόσο το «γιο του Πέτρου», όσο και όλους τους υπόλοιπους «γιους» και «θυγατέρες» του οικονομικού και πολιτικού κατεστημένου της χώρας. Ολους τους πολεμάμε και δεν κάνουμε την παραμικρή παραχώρηση σε κανέναν. Αλίμονο σε όσους «πολεμούν» μια κάποια μερίδα των «διαπλεκομένων» και μετατρέπονται - συνειδητά ή ασυνείδητα - σε υπηρέτες μιας κάποιας, αντίπαλής της.

Καταλαβαίνεις εσύ...

Γρηγοριάδης Κώστας

Οσο για τον Κ. Καραμανλή, σιωπά και βέβαια κάνει το καλύτερο γι' αυτόν, μια και ό,τι φθείρει τον Κ.Μητσοτάκη τον... βολεύει!

Τώρα για την ουσία της αντιπαράθεσης περί διαπλοκής, όπως καταλαβαίνετε... δεν υπάρχει απολύτως τίποτε. Είναι μια αντιπαράθεση ανούσια.

Α ΜΑΛΙΣΤΑ, πολύ καλή η θεωρία του υφυπουργού Αθλητισμού κ. Φλωρίδη. Κάνοντας νομοσχέδιο, την τροπολογία για τον Μητρόπουλο που πήρε πίσω, δήλωσε, προς συμπολίτευση και αντιπολίτευση, ότι η θέση που θα πάρουν θα είναι η απόδειξη για το αν θέλουν την εξυγίανση του ελληνικού ποδοσφαίρου!

Δηλαδή, η κυβέρνηση των «εκσυγχρονιστών» βρήκε τη λύση στην εξυγίανση του ποδοσφαίρου; Μ' ένα απλό διώξιμο όσων έχουν παραπεμφθεί σε δικαστήρια; Δε γνωρίζει άραγε ότι αυτοί που πραγματικά δηλητηριάζουν τον αθλητισμό δεν παραπέμπονται ποτέ;

Και δεν παραπέμπονται, γιατί ό,τι κάνουν το κάνουν νόμιμα (μια και αυτοί υπαγορεύουν τους νόμους) ή ακόμα - ακόμα κι αν κάνουν κάτι παράνομο... έχουν τον τρόπο τους;

ΣΙΓΑ ΠΟΥ ΔΕ ΘΑ ΕΙΧΑΝ ενημερωθεί οι ΗΠΑ σχετικά με την επίσκεψη του Γιώργου Παπανδρέου στο Βελιγράδι. Το γεγονός επιβεβαιώθηκε, βέβαια, και με τις χτεσινοβραδινές «διορθωτικές» δηλώσεις του Αμερικανού πρεσβευτή. Λέτε να είχε... σηκώσει μπαϊράκι ο Ελληνας ΥΠΕΞ;

Πάντως, το φιάσκο του Γ. Παπανδρέου και της κυβέρνησης είναι άνευ προηγουμένου. Οχι μόνο αποκαλύφθηκε πλήρως η επεμβατική τους πολιτική, όχι μόνο προκάλεσαν τις έντονες και δικαιολογημένες αντιδράσεις της γιουγκοσλαβικής κυβέρνησης, αλλά τους επιτίμησαν δημόσια και οι ΗΠΑ, αφού απέτυχαν πλήρως στην υλοποίηση των «εντολών».

Γρηγοριάδης Κώστας

Τα λέγαμε από πέρσι ότι δε γίνεται να υπογράφεις και να συμμετέχεις στον πόλεμο κατά της Γιουγκοσλαβίας και να δηλώνεις φίλος και σύμμαχος των Γιουγκοσλάβων. Δε γίνεται να συμμετέχεις στις δυνάμεις κατοχής και μάλιστα πρόσφατα να τις ενισχύεις και κατά τα άλλα να «ανησυχείς για τη βία στο Κοσσυφοπέδιο». Η τακτική «και με τον πασά και με τον Καραγκιόζη» φόρτωνε του κόσμου τις καρπαζιές τον Χατζηαβάτη και από τις δυο μεριές... Και όμως αυτή τη Χατζηαβάτικη πολιτική ακολούθησε η ελληνική κυβέρνηση με την υπόθεση της Γιουγκοσλαβίας, αλλά και με ό,τι αφορά και ολόκληρη την περιοχή των Βαλκανίων.

Ευτυχώς που η μοίρα των λαών δεν καθορίζεται μόνο από άστοχες ή εύστοχες κινήσεις των αστικών κυβερνήσεων. Καθορίζεται και από την απόρριψη αυτών των κινήσεων και την ενεργό οργανωμένη συμμετοχή στον αγώνα για να ανατρέπονται τα ιμπεριαλιστικά σχέδια.

Γρηγοριάδης Κώστας

Για ποιο κείμενο συνδικαλιστών μιλάνε ο Ν. Κωνσταντόπουλος και η «Αυγή; Το μόνο, σχετικό κείμενο, που έχει δημοσιοποιηθεί τον τελευταίο καιρό (βλέπε «Ρ» Πέμπτης 7 Σεπτέμβρη) είναι το κείμενο 652 συνδικαλιστικών και άλλων στελεχών, στη συντριπτική τους πλειοψηφία προερχομένων από το ΠΑΣΟΚ. Κείμενο, βέβαια, που έχει την αξία του, αφού δηλώνει τη διαφοροποίηση εκατοντάδων στελεχών του ΠΑΣΟΚ από την κυβερνητική πολιτική και τη συμβιβασμένη πλειοψηφία της ΓΣΕΕ. Ο Ν. Κωνσταντόπουλος και η «Αυγή», όμως, δε δικαιούνται να μη γνωρίζουν, αφ' ενός πως οι έχοντες την πρωτοβουλία αυτού του κειμένου δεν απευθύνθηκαν ποτέ σε συνδικαλιστές του ΚΚΕ και αφ' ετέρου, πως υπήρξε σχετική τοποθέτηση του Γ. Μαυρίκου, μέλους της Γραμματείας του ΠΑΜΕ, όπου -ανάμεσα σε άλλα- συμπεριλαμβανόταν και κάλεσμα συντονισμού, συμπαράταξης και παραπέρα κλιμάκωσης του αγώνα και με τις δυνάμεις αυτές και με ακόμα πολύ πιο περισσότερες...

Σημείωνε χαρακτηριστικά ο Γ. Μαυρίκος, στη δήλωσή του, που δημοσιεύτηκε την ίδια μέρα (Πέμπτη) στο «Ρ»: «Αξία για το συνδικαλιστικό κίνημα έχει, οι δημόσιες διαμαρτυρίες αυτών των στελεχών του ΠΑΣΟΚ, να μην περιοριστούν σε φραστικό επίπεδο, αλλά με σωστό προσανατολισμό να συμπορευτούν σε παράλληλη τροχιά για κλιμάκωση του αγώνα, με τις ζωντανές δυνάμεις του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος, με στόχο να μην περάσουν τα αντεργατικά μέτρα».

Πέρα, όμως, από την αποκατάσταση της αλήθειας, η ουσία του ζητήματος βρίσκεται, βέβαια, στο πώς μπορεί «να υπάρξει ουσιαστική αντίσταση στις επιλογές της κυβέρνησης», όπως γράφει και η «Αυγή». Προφανώς, η ηγεσία του ΣΥΝ πιστεύει ότι ο στόχος αυτός επιτυγχάνεται με τα όσα έχει αποφασίσει η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ, τόσο σχετικά με τον προσανατολισμό της και την εμμονή στο διάλογο της απάτης και της κοροϊδίας, όσο και με τις μορφές του... αγώνα, την κήρυξη, δηλαδή, μιας 24ωρης «ντουφεκιάς στον αέρα», στις 10 του Οκτώβρη και τη μετάδοση μερικών σποτ από τα ραδιόφωνα. Δικαίωμά της, αλλά ακόμη και οι ελάχιστα πληροφορημένοι καταλαβαίνουν, ότι οι τακτικές αυτές θυμίζουν τη λαϊκή παροιμία «και η πίτα στο ταψί και ο σκύλος χορτάτος». 'Η, με άλλα λόγια, και η κυβέρνηση να περάσει τα αντεργατικά μέτρα, χωρίς ουσιαστική αντίσταση και η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ να λέει «εμείς κάναμε ό,τι μπορούσαμε».

Αν την αδικούμε την ηγεσία του ΣΥΝ, μπορεί να μας διαψεύσει. Στην πράξη, όμως...

Περσινά ξινά σταφύλια «θυμήθηκε» ο Γ. Κεφαλογιάννης, ξαναφέρνοντας στη δημοσιότητα την υπόθεση μιας προμήθειας ψηφιακών παροχών του ΟΤΕ, από το 1990, επί κυβέρνησης Ζολώτα. Κι αμέσως όλοι έσπευσαν να εκμεταλλευτούν το γεγονός και να λαφυραγωγήσουν. Βλέπετε, τους δίνεται η ευκαιρία να δώσουν νέα ώθηση σε μια ολωσδιόλου στρεβλή και αποπροσανατολιστική φιλολογία περί των «διαπλεκομένων» και, κυρίως, να μπλέξουν σ' αυτή και το ΚΚΕ.

Κανένας τους, όμως, αρχίζοντας από τον Γ. Κεφαλογιάννη, άλλους βουλευτές και στελέχη της κυβέρνησης και άλλων κομμάτων, μέχρι τις εφημερίδες, τα ραδιόφωνα και την τηλεόραση, δημοσιογράφους, όπως ο Λυκούργος Κομίνης ή ο Γ. Καρελιάς, που ασχολήθηκαν, χτες, επί μακρόν - με τον ένα ή τον άλλο τρόπο - με το ζήτημα αυτό, δεν έκανε τον κόπο να αναφέρει τα γεγονότα της συγκεκριμένης υπόθεσης, όπως αυτά έγιναν την εποχή εκείνη. Κανένας απολύτως. Μόνον ο χτεσινός «Ρ» αναφέρθηκε σ' αυτά και έδωσε στους αναγνώστες του, αντί των συκοφαντικών χαρακτηρισμών και αφορισμών, τα γεγονότα, ένα προς ένα και όλα μαζί.

Καθόλου τυχαίο, βέβαια, δεν είναι το γεγονός αυτό. Τα γεγονότα - η αλήθεια για την υπόθεση αυτή - δε βολεύουν τους κάθε λογής «διαπλεκολογούντες». Κι έτσι, προτιμούν να τα αποσιωπούν ή να τα εμφανίζουν επιλεκτικά και όπως τους συμφέρει.

Το πώς λέγεται αυτό, το γνωρίζουν κι αυτοί κι εμείς...

Σε αυτό το σύστημα ανήκουν οι συμφωνίες αστυνομικής συνεργασίας και δικαστικής συνδρομής. Η τελευταία δίνει τη δυνατότητα στις ΗΠΑ να εισχωρήσουν στο ποινικό σύστημα της χώρας μας. Να χρησιμοποιούν στοιχεία σε βάρος πολιτών, παρότι η Ελλάδα μπορεί να τα θεωρεί απόρρητα. Η δικαστική συνδρομή θα λειτουργεί υπέρ των ΗΠΑ και για πράξεις που στην Ελλάδα δε θεωρούνται αδικήματα. Επίσης, με τις παρεπόμενες αντιδραστικές αλλαγές που θα γίνουν στην ποινική νομοθεσία, θα παραβιαστούν μια σειρά ατομικά δικαιώματα και αρχές του δικαιικού συστήματος στο όνομα της πάταξης της τρομοκρατίας. Μιας τρομοκρατίας που τα νήματα οδηγούν και στα άδυτα «εταιριών» όπως η CIA.

«Τα μέρη θα επιδιώκουν να συνεργαστούν στην πρόληψη, καταστολή, διερεύνηση, εξιχνίαση και διαλεύκανση εγκλημάτων...» αναφέρει η συμφωνία. Η συνεργασία των μερών θα επιτευχθεί «μέσω συντονισμού αστυνομικών ενεργειών για την πραγματοποίηση κοινών ερευνών και αμοιβαίας υποστήριξης...», αναφέρεται σε άλλο σημείο. Οπως και μέσω «διοργάνωσης συσκέψεων εμπειρογνωμόνων... για την προετοιμασία και υιοθέτηση κοινών μέτρων, όπου αυτά είναι απαραίτητα, σε ειδικές περιπτώσεις επιχειρήσεων και έρευνας». Θα συσταθεί, μάλιστα, και ομάδα εργασίας για την προώθηση της εφαρμογής του μνημονίου, ενώ αποδίδεται υψηλή προτεραιότητα στην πρόληψη τής, χωρίς εξουσιοδότηση, αποκάλυψης πληροφοριών. Ετσι το... ελληνικό παράρτημα του FBI θα πετύχει καλύτερη συνεργασία και δράση με τους ιθαγενείς που ασχολούνται με τον κλάδο της ασφάλειας.

«Καινούριο»,

λέει, σύστημα

στα λύκεια

και πάλι,

ο Μανωλιός

τα ρούχα του

έβαλε

απ' την άλλη!

* * *

«Καινούριο»,

«νέο» σύστημα,

που το παλιό

δε θίγει,

πάλι απ' έξω

οι πολλοί

και στα ΑΕΙ

οι λίγοι!

* * *

«Καινούριο»

νέο σύστημα

ολόιδιο

με του Αρσένη,

και η παιδεία

ταξική

και πάλι

παραμένει!