Με τις «αρπαχτές» του Χρηματιστηρίου μέσω της αφαίμαξης των «μικροεπενδυτών» επιδιώκει να μεγιστοποιήσει τα κέρδη του το μεγάλο εφοπλιστικό κεφάλαιο. Στο νομοσχέδιο που κατατέθηκε και συζητείται στη Βουλή «για τον εκσυγχρονισμό των χρηματιστηριακών συναλλαγών», με σχετική διάταξη προβλέπεται η εισαγωγή των εφοπλιστικών εταιριών, που δραστηριοποιούνται στην ποντοπόρο ναυτιλία, στο Χρηματιστήριο.

Η εξέλιξη αυτή έρχεται να αντιμετωπίσει την ανάγκη του, επενδυμένου στην ποντοπόρο ναυτιλία, εφοπλιστικού κεφαλαίου να διευρύνει τα κεφάλαιά του, μέσω της εισαγωγής του στο ΧΑΑ, διατηρώντας ταυτόχρονα τις προνομιακές ρυθμίσεις (φορολογικές), χωρίς να ανατρέπεται το υπάρχον νομικό-ιδιοκτησιακό καθεστώς που το χαρακτηρίζει.

Οι εφοπλιστές στις νέες συνθήκες της έντασης του καπιταλιστικού ανταγωνισμού με στόχο-κίνητρο το κυνηγητό του υπερκέρδους, εκτός από το παραδοσιακό «δρόμο» συσσώρευσης κεφαλαίων από την εκμετάλλευση των ναυτεργατών, ενδιαφέρονται για τη συγκέντρωση-«άντληση» κεφαλαίων μέσα από το ΧΑΑ. Στη διαδικασία αυτή ενδιαφέρονται να προσελκύσουν ακόμα και τις μικρές αποταμιεύσεις των εργαζομένων, των λεγόμενων «μικροεπενδυτών», που αντικειμενικά δεν μπορούν να γνωρίζουν το χαρακτήρα της ναυτιλιακής επιχείρησης που δραστηριοποιείται στα ποντοπόρα πλοία, τα «μυστικά» της εφοπλιστικής ασυδοσίας, το πλήθος των κινδύνων που αντιμετωπίζει μια τέτοια «επένδυση».

Πρέπει να σημειωθεί ότι αυτό γίνεται παράλληλα με την ενίσχυση της φιλοεφοπλιστικής πολιτικής της κυβέρνησης και την παροχή νέων προνομίων προς το εφοπλιστικό κεφάλαιο σε βάρος των ναυτεργατών και των δικαιωμάτων τους. Το αποκαλούμενο «θεσμικό πλαίσιο», που εξασφαλίζει την ασυδοσία του εφοπλιστικού κεφαλαίου και στηρίζεται στους αποικιακούς νόμους 2687/53, 89/67, 27/75 (για τις πρόσθετες φοροαπαλλαγές) όχι μόνο δεν αλλάζει, αλλά δυναμώνει την ασυδοσία, το ανεξέλεγκτο της λειτουργίας και της δραστηριότητας των ναυτιλιακών επιχειρήσεων.