Τη χτεσινή συζήτηση στη Βουλή μονοπώλησαν τα περί «διαπλοκής». Ο βουλευτής της ΝΔ Γ. Κεφαλογιάννης είπε ότι επί οικουμενικής κυβέρνησης Ζολώτα, όταν ήταν υπουργός, του ζητήθηκε να ανατεθεί μία μεγάλη προμήθεια υλικού απευθείας σε ιδιώτη χωρίς διαγωνισμό. Αυτός, είπε, αρνήθηκε και έφερε το θέμα στο Υπουργικό Συμβούλιο που ομόφωνα αποφάσισε να σταματήσουν οι διαδικασίες αλλά η διοίκηση του οργανισμού αγνόησε την απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου και «ανέθεσε την προμήθεια στον ιδιώτη ύστερα από παρέμβαση των αρχηγών που στήριζαν την κυβέρνηση».

Ο Κ. Μητσοτάκης στην ομιλία του είπε ότι «η διαπλοκή υπάρχει και είναι επώνυμη» και τόνισε ότι η δική του κυβέρνηση έπεσε από τη «διαπλοκή», η οποία στη συνέχεια στήριξε τις επόμενες κυβερνήσεις. Ζήτησε εφαρμογή των νόμων και είπε ότι το ΕΣΡ πρέπει να οπλιστεί με αρμοδιότητες και να εκλέγεται με αυξημένη πλειοψηφία, ενώ δεν έκανε καμία αναφορά στα όσα ο Γ. Κεφαλογιάννης ανέφερε.

Η υπόθεση της ψηφιακής τεχνολογίας πάει 20 χρόνια πίσω. Με τις κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ και ΝΔ να εναλλάσσονται στον ίδιο ρόλο. Αυτόν του εκτιμητή και αποδέκτη «προσφορών», που μόνο στόχο είχαν και έχουν την άλωση του ΟΤΕ και τη διασπάθιση δημόσιου χρήματος.

Η αρχή γίνεται το Σεπτέμβρη του 1986, όταν το Κυβερνητικό Συμβούλιο αποφασίζει την «επιλογή δύο συστημάτων ψηφιακών τηλεφωνικών κέντρων, του AXE-10 της ΕΡΙΚΣΟΝ και του EWSD της ΖΗΜΕΝΣ».

Το Μάρτη 1988, το ΔΣ του ΟΤΕ αποφασίζει να αναθέσει στη ΖΗΜΕΝΣ και στην ΕΡΙΚΣΟΝ-ΙΝΤΡΑΚΟΜ την προμήθεια 84.000 ψηφιακών κυκλωμάτων και 20.000 ψηφιακών παροχών, δαπάνης 7 δισ. δραχμών. Επίσης αποφασίζει την προμήθεια ακόμα 350.000 ψηφιακών παροχών και κυκλωμάτων δαπάνης 30 δισ. δραχμών. Στη συνέχεια, ο αριθμός των παροχών αυξάνεται και αφορά στην προμήθεια 1.200.000 ψηφιακών.

Στις 19 Μάη 1989, ο πρόεδρος του ΔΣ του ΟΤΕ, Θ. Τόμπρας, εισηγείται στο ΔΣ για την ανάθεση στις δύο εταιρίες 470.000 ψηφιακών, αξίας 32,5 δισ. δραχμών. Αντιδρώντας στην απόφαση, η ΟΜΕ-ΟΤΕ αρχίζει κινητοποιήσεις. Η κυβέρνηση, τρεις μέρες πριν τις εκλογές του Ιούνη, ζητάει από τη διοίκηση να μην υπογράψει τελικά τη σύμβαση ανάθεσης.

Μετά τη συγκρότηση της κυβέρνησης Τζαννετάκη, η νέα διοίκηση του ΟΤΕ αναθέτει σε τετραμελή επιτροπή του ΟΤΕ να εξετάσει το ζήτημα. Η επιτροπή καταλήγει σε πόρισμα για τους χειρισμούς της προηγούμενης διοίκησης. Αποφασίζεται το πόρισμα ν' αποσταλεί στον εισαγγελέα, για να διαπιστώσει αν υπάρχουν ποινικές ευθύνες και επιπλέον να αξιοποιηθεί στην επαναδιαπραγμάτευση των συμβάσεων με τις δύο εταιρίες.

Μετά από διαπραγματεύσεις, η επιτροπή επαναδιαπραγμάτευσης καταλήγει σε πόρισμα. Στη βάση του πορίσματος, η διοίκηση στις 26 Γενάρη 1990 στέλνει ενημερωτικό σημείωμα στους τρεις πολιτικούς αρχηγούς και στον Ξ. Ζολώτα, πρωθυπουργό της οικουμενικής κυβέρνησης, που είχε προκύψει από τις νέες εκλογές, στο οποίο επισημαίνεται ότι επιτεύχθηκε βελτίωση της σύμβασης του Θ. Τόμπρα, κατά 6 δισ. δραχμές (από 32,5 σε 26,5).

Παράλληλα, τίθενται υπόψη τους δύο εναλλακτικά σενάρια: Είτε να υπογραφεί η βελτιωμένη σύμβαση, είτε να ακυρωθεί και να προκηρυχτεί νέος ανοιχτός διαγωνισμός, με συνέπεια όμως, αφ' ενός, ατέρμονες δικαστικές διαμάχες με τις δύο εταιρίες και, αφ' ετέρου, αδυναμία του Οργανισμού για δύο χρόνια να ικανοποιήσει το επενδυτικό του πρόγραμμα για την ψηφιακοποίηση του δικτύου του.

Οι πολιτικοί αρχηγοί και ο τότε πρωθυπουργός, παίρνοντας υπόψη τους το ενημερωτικό σημείωμα, διατυπώνουν τη γνώμη ότι ο ΟΤΕ πρέπει να προχωρήσει στην πρώτη λύση. Την επομένη, το ΔΣ του Οργανισμού ομόφωνα κατακυρώνει την αναθεωρημένη σύμβαση των 470.000 ψηφιακών.

Με ανακοίνωσή της, η ΟΜΕ-ΟΤΕ εκτιμά ως θετική την απόφαση αυτή και θεωρεί ότι κάτω από τις υπάρχουσες συνθήκες ήταν η μόνη δυνατή λύση. Ο τότε «Συνασπισμός» δηλώνει ότι έπρεπε άμεσα να αρχίσουν οι διαδικασίες για την προκήρυξη ανοιχτού διαγωνισμού για τις νέες ανάγκες του ΟΤΕ.

Είναι χαρακτηριστικές οι επισημάνσεις του Γραφείου Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ όπως διατυπώνονται σε σχετική ανακοίνωση στις 19 Μάη 1996:

«1. Στην περίοδο της οικουμενικής κυβέρνησης, η τότε πολιτική συμφωνία αφορούσε επέκταση υφιστάμενης σύμβασης, προκειμένου να αντιμετωπιστούν επείγοντα αναπτυξιακά προβλήματα του τότε δημόσιου ΟΤΕ, με παράλληλη ισχύ νέων συμβατικών όρων που διασφάλιζαν στο μέγιστο δυνατό βαθμό τα συμφέροντα του Οργανισμού.

2. Στην ίδια περίοδο, είχε συμφωνηθεί και ένα πλαίσιο διακομματικού ελέγχου των μεγάλων προμηθειών. Ποτέ δεν τηρήθηκε. Οι κυβερνήσεις ευθύνονται για τη μέχρι σήμερα περιφρόνηση της συμφωνίας.

3. Οι επανειλημμένες παρεμβάσεις του ΚΚΕ γύρω από ζητήματα σχετικά με τον ΟΤΕ και τις ελληνικές τηλεπικοινωνίες (αφορούσαν νομοθετήματα ΝΔ και ΠΑΣΟΚ) υπογράμμιζαν πάντα πως αναφερόμαστε σε υπόθεση καταλυτικής στρατηγικής σημασίας για τον τόπο και το λαό. Οτι η επιχείρηση ακύρωσης του όποιου δημόσιου χαρακτήρα του ΟΤΕ, καθώς και η άλωση της τηλεπικοινωνιακής αγοράς από ιδιωτικά κερδοσκοπικά κυκλώματα οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια σε ευθεία προσβολή των λαϊκών συμφερόντων. Και ίσως να βρισκόμαστε ακόμα στην αρχή!..».

Επί κυβέρνησης Κ. Μητσοτάκη, στις 15 Γενάρη 1991, η καινούρια διοίκηση του ΟΤΕ εισηγείται στο ΔΣ την ανάθεση προμήθειας 720.000 παροχών στις δύο εταιρίες. Η σύμβαση κατακυρώνεται, αλλά μειώνεται ο αριθμός των παροχών στις 400.000.

Το Μάρτη του 1992, το ΔΣ του ΟΤΕ αποφασίζει την προκήρυξη του ανοιχτού διεθνούς διαγωνισμού για 1.100.000 ψηφιακές παροχές. Στις 21 Ιούλη 1992, το ΔΣ του ΟΤΕ αποφασίζει την προμήθεια άλλων 157.000 περίπου παροχών για τις ανάγκες του 1993 από τις εταιρίες ΙΝΤΡΑΚΟΜ και ΖΗΜΕΝΣ.

Δύο μέρες αργότερα, καταθέτουν προσφορές για τις 1.100.000 παροχές οι εταιρίες ΑΤ & Τ. ΝΟΡΘΕΡΝ ΤΕΛΕΚΟΜ, ΑΛΚΑΤΕΛ, ΖΗΜΕΝΣ και ΙΝΤΡΑΚΟΜ.

Στις 13 Απρίλη 1993 γίνεται από το ΔΣ του ΟΤΕ η πρώτη αξιολόγηση των τεχνικών προσφορών των πέντε εταιριών, με βάση δύο βαθμολογίες: Της Επιτροπής Αξιολόγησης και της Διεύθυνσης Κέντρων. Με βάση την πρώτη βγαίνουν εκτός διαγωνισμού οι προσφορές των ΑΤ & Τ, ΑΛΚΑΤΕΛ και ΝΟΡΘΕΡΝ ΤΕΛΕΚΟΜ. Λίγες μέρες νωρίτερα, ο «Ρ» είχε αποκαλύψει ότι με παρέμβαση του πρεσβευτή των ΗΠΑ, η κυβέρνηση είχε αποδεχτεί να παραμείνουν στο διαγωνισμό οι τρεις αυτές εταιρίες, αν και οι προσφορές τους παραβίαζαν «απαράβατους όρους» του διαγωνισμού.

Από τη σύνθεση των δύο βαθμολογιών κατατάσσεται πρώτη η ΙΝΤΡΑΚΟΜ και ακολουθεί η ΖΗΜΕΝΣ.

Στις 7 Μάη 1993 το ΔΣ του ΟΤΕ ανοίγει τις οικονομικές προσφορές των πέντε εταιριών. Εκπρόσωποι της ΝΟΡΘΕΡΝ ΤΕΛΕΚΟΜ δίνουν έκτακτη συνέντευξη Τύπου. Ανακοινώνουν ότι υπογράφτηκε συμφωνία με την ΕΑΒ, για την παραγωγή στην Ελλάδα ψηφιακών κέντρων και δηλώνουν ότι θεωρούν «πολύ πιθανή την αναδοχή του έργου».

Στις 25 Μάη 1993 γίνεται γενική συνέλευση μετόχων του ΟΤΕ. Ο εκπρόσωπος του υπουργείου Οικονομικών, ως μοναδικός μέτοχος, διατάζει τη διοίκηση του ΟΤΕ να υπογράψει τις συμβάσεις με τις δύο εταιρίες κινητής τηλεφωνίας.

Το Σεπτέμβρη του 1993, η κυβέρνηση της ΝΔ πέφτει. Ομως, η νέα Επιτροπή Προμηθειών, που συστήνεται επί ΠΑΣΟΚ, γνωμοδοτεί στο ίδιο πνεύμα με την προηγούμενη και τελικά τον Απρίλη του 1994 η σύμβαση κατακυρώνεται στους δύο μειοδότες. Θα ακολουθήσουν καταγγελίες για σκάνδαλο και η σύμβαση θα πάει στη Δικαιοσύνη.