«Δεν πάει άλλο με αυτό το σχολείο», αλλά και ξεκάθαρο «όχι» στο «σχολείο που μας ετοιμάζουν». Αυτό εκφράζεται στις κουβέντες και στα αιτήματα της συντριπτικής πλειοψηφίας των μαθητών, που την τελευταία βδομάδα προχωρούν σε οργάνωση και συντονισμό του αγώνα τους ενάντια στην αντιεκπαιδευτική πολιτική. Το τελευταίο διάστημα δεκάδες σχολεία σε όλη την Ελλάδα τελούν υπό κατάληψη, ενώ άλλα βρίσκονται σε διαδικασία Γενικών Συνελεύσεων και οργάνωση πολύμορφων κινητοποιήσεων.

Ο «Ρ» βρέθηκε στο σχολικό συγκρότημα της Γκράβας και συνομίλησε με μαθητές σε υπό κατάληψη σχολεία.

«Κάτι κινείται» τις τελευταίες μέρες στα σχολεία. «Τα προβλήματα παραμένουν και τα χειρότερα έρχονται», λένε οι μαθητές. «Μικρά» παιδιά που, κρίνοντας από τη μέχρι τώρα ζωή τους, βλέπουν το μέλλον που τους επιφυλάσσεται με «καχυποψία». Ζητούν αγωνιστική συμπόρευση με τους γονείς τους, τους καθηγητές τους, στηρίζουν τον αγώνα των φοιτητών και των σπουδαστών.

Κάθε πλευρά της υποβάθμισης της δημόσιας Παιδείας, καθετί που «χτυπά» την ουσιαστική μόρφωση, γίνεται αίτημα διεκδίκησης και πάλης. «Η υλικοτεχνική υποδομή των σχολείων είναι ανύπαρκτη. Εχουμε έλλειψη σε αίθουσες και καθηγητές. Κάποια βιβλία δεν έχουν έρθει ακόμα», λέει η Αφροδίτη, μαθήτρια της Β΄ Λυκείου του 2ου ΕΛ Γαλατσίου. Η Κική, μαθήτρια Α΄ Λυκείου στο 61ο ΕΛ Αθήνας, συμπληρώνει: «Τις προάλλες γράψαμε τεστ στην Ιστορία, ενώ κάποια παιδιά δεν είχαν καν το βιβλίο!».

«Το χειρότερο είναι η αποκέντρωση της εκπαίδευσης που έρχεται. Τα σχολεία θα περάσουν στους δήμους, οι δήμοι δεν έχουν χρήματα και θα μπουν εταιρείες στα σχολεία, θα πληρώνουν οι γονείς μας. Θα δημιουργηθούν πολλά είδη σχολείων, ανάλογα την περιοχή», επισήμανε ο Τάσος, μαθητής της Α΄ Λυκείου στο 61ο ΕΛ.

Εκτός από τα επιμέρους προβλήματα, που μπορεί να λύνονται κατά καιρούς, «έχουμε κάποια πάγια αιτήματα», διευκρινίζει ο Ανδρέας, μαθητής Α΄ Λυκείου στο 40ό ΕΛ Αθήνας. «Μπορεί να έχουμε μεν όλα τα βιβλία, αλλά δεν ικανοποιούν τις ανάγκες μας σε γνώση». «Παραλείπονται πράγματα ή γράφονται ακόμα και ψέματα», συμπληρώνει ο Πάρης από τη Β΄ Λυκείου. Ο Αντρέας συνεχίζει λέγοντας ότι το σχολείο, όπως είναι σήμερα, «μας σπρώχνει στην παραπαιδεία. Η Παιδεία σήμερα είναι ιδιωτικοποιημένη, αφού για να σπουδάσεις πρέπει να έχεις λεφτά. Εμείς εναντιωνόμαστε και στην αναθεώρηση του άρθρου 16 και στην ιδιωτικοποίηση των πανεπιστημίων».

Στην κουβέντα μπαίνει η Αγγελική, μαθήτρια Γ΄ Λυκείου στο 21ο ΕΛ Αθήνας: «Οταν ο αδελφός μου πήγαινε Γ΄ Λυκείου, οι γονείς μου έδιναν 480 ευρώ το μήνα για φροντιστήρια. Εγώ ήμουν στο γυμνάσιο, έκανα φροντιστήριο αγγλικά, γαλλικά και πήγαινα και στο Ωδείο, όπου θέλαμε μέχρι και 100 ευρώ το μήνα. Φέτος δίνουμε κάθε μήνα 310 ευρώ και 190 ευρώ για σχέδιο. Στο σχολείο λειτούργησε τελικά τμήμα για σχέδιο, αλλά οι μισοί κάνουμε γραμμικό κι οι άλλοι μισοί ελεύθερο. Στις πανελλήνιες θα τα δώσουμε και τα δύο, οπότε το φροντιστήριο είναι απαραίτητο...».

Από την κουβέντα προκύπτει ότι ο αγώνας των παιδιών για καλύτερο σχολείο είναι στην ουσία αγώνας για καλύτερη ζωή: «Θέλουμε σαν άνθρωποι να είμαστε μορφωμένοι, με κριτική σκέψη, όχι παθητικοί δέκτες», υπογραμμίζει ο Αντρέας. Οταν τους ρωτάμε πώς θέλουν τη ζωή τους στο μέλλον, ο Πάρης λέει: «Ο άνθρωπος πρέπει 8 ώρες να δουλεύει, 8 να ψυχαγωγείται και 8 να κοιμάται. Θέλουμε δουλιά, πολιτισμό... Υπάρχουν άνθρωποι που έχουν αντικείμενο και δεν έχουν δουλιά...».

«Δε θέλουμε να είμαστε μια ζωή στην πείνα και στο τέλος να μην πάρουμε ούτε σύνταξη!», συμπληρώνει η Αγγελική.