Φωτ. 2

Πέρασαν 40 μέρες από τότε που «έφυγε» για πάντα από κοντά μας ο αγαπημένος πατέρας μου ΑΝΔΡΕΑΣ ΚΟΤΤΗΣ (φωτογραφία). Πιστός στους αγώνες του λαού, στην Κατοχή εντάχθηκε από τους πρώτους στην Εθνική Αντίσταση Λακωνίας και ήταν υπεύθυνος της Εθνικής Αλληλεγγύης. Τέσσερα ακόμη αδέλφια του βρέθηκαν στην πρώτη γραμμή του αγώνα. Για τη δράση τη δική του και του αδελφού του Μήτσου, στελέχους του ΚΚΕ, κακοποιήθηκε βάναυσα, καθώς και η γυναίκα του Κατίνα από τους ταγματασφαλίτες και παρακρατικούς τρομοκράτες, στις αρχές του 1946. Ο Ανδρέας Κοττής επέζησε με σοβαρή αναπηρία και συνέχισε τον αγώνα του από τις γραμμές του ΚΚΕ, του οποίου ήταν μέλος από το 1943.

Ηταν απλός, σεμνός, φιλικός, αγαπητός, αλλά και αδιάλλακτος και αδέκαστος απέναντι στους αντιφρονούντες και στους αδικητές των κοινωνικών συμφερόντων. Ο Ανδρέας όμως, στις τελευταίες μέρες της ζωής του, ήπιε το πικρό ποτήρι του άδικου «χαμού» του αγαπημένου γιου του, Ντίνου. Αυτό τον τσάκισε.

Συγγενείς, σύντροφοι και φίλοι θα θυμούνται πάντα με συγκίνηση και αγάπη τον κομμουνιστή Ανδρέα Κοττή και θα συνεχίζουν τον αγώνα του για κοινωνική δικαιοσύνη.

Στη μνήμη του, καθώς επίσης στη μνήμη του αδελφού μου ΝΤΙΝΟΥ (φωτογραφία), προσφέρω στην ΚΟΒ Λόφου Αξιωματικών Περιστερίου 100 ευρώ και 50 ευρώ στον «Ριζοσπάστη».

Νίτσα Κοττή - Καρακώστα