Στο σημερινό εκπαιδευτικό σημείωμά μας θα ασχοληθούμε λίγο με την άμυνα, τον τρόπο δηλαδή αντιμετώπισης των επιθετικών ενεργειών του αντιπάλου.

Οπως είναι γνωστό, μία θέση στην οποία είμαστε υποχρεωμένοι να αμυνθούμε, δε σημαίνει πάντα ότι αυτή η θέση είναι και κατώτερη. Συχνά έχουμε περιπτώσεις όπου ένας παίκτης έχει υλικό πλεονέκτημα αρκετό για τη νίκη, και ο αντίπαλός του μια πρόσκαιρη πρωτοβουλία, ανεπαρκή σαν αντάλλαγμα. Τότε η άμυνα είναι το πρώτο στάδιο για την αξιοποίηση της υπεροχής.

Υπάρχουν αρκετές γενικές αρχές και κανόνες για τη σωστή άμυνα. Η βασικότερη αρχή είναι, ο αμυνόμενος, να ξεχωρίζει τον πραγματικό κίνδυνο από τον φαινομενικό, δίνοντας βέβαια λύσεις και κάνοντας υποχωρήσεις μόνο μπροστά σε υπαρκτές απειλές.

Την αυξημένη υπερένταση κατά τη διάρκεια της παρτίδας την γνωρίζουμε όλοι. Οταν μάλιστα υπάρχει και η πίεση χρόνου, τότε είναι εύκολο κανείς να παρασυρθεί από φαινομενικές απειλές και να καταστρέψει μια ισόπαλη ή κερδισμένη θέση.

Στη θέση του διαγράμματος ο λευκός παίζει τώρα 1. Αβ5 απειλώντας το «τρομερό» 2. Βθ5. Τα μαύρα, ήρεμα, έπαιξαν 1...α6. Τι είχαν μετρήσει; Στη θέση με τα αλγεβρικά σύμβολα παίζουν τα λευκά. Ποια είναι η καλύτερη συνέχεια; Λευκά: Ρη1, Πδ1, Πζ1, Ιβ5, Αβ2, Στρ. α3, β3, δ4, η2, η3, θ2 (11). Μαύρα: Ρη8, Πβ8, Πγ8, Ιδ7, Αη7, Στρ. α7, γ5, ε6, ζ7, η6, θ7(11).

-- Απάντηση στα προηγούμενα: Στο διάγραμμα 1...Ιζ4 ηζ4 2. Βθ4 και 0-1. Στο 2ο έχουμε 1. Ββ1! με απειλή ματ στο «β4».