Οι καταστροφικές πυρκαγιές των προηγούμενων ημερών, που δυστυχώς συνεχίζονται, σε Πελοπόννησο, Εύβοια κ.ά. περιοχές της χώρας ήρθαν να συμπληρώσουν τις προηγούμενες της Πάρνηθας και της Πεντέλης. Μόνο που αυτή τη φορά υπήρξαν και πάνω από εξήντα νεκροί. Ανθρώπινες ζωές χάθηκαν, περιουσίες καταστράφηκαν, χωριά ερημώθηκαν και κυρίως ο ανυπολόγιστης σημασίας δασικός πλούτος της χώρας μας συρρικνώθηκε σ' ένα ποσοστό που πλησιάζει το 10%. Οι θλιβεροί εκπρόσωποι του δικομματισμού υπό την υψηλή καθοδήγηση των εγχώριων και αλλοδαπών επικοινωνιολόγων τους έδωσαν ως καλοί μαθητές την παράσταση που διδάχτηκαν. Ο ένας ως συντετριμμένος ηγέτης που υπόσχεται ότι όλα θα ξαναγίνουν με θυσίες και κόπους και ο άλλος με τη γνωστή τσιχλόφουσκα καταγγέλλει την ανεπάρκεια του εταίρου του και δηλώνει έτοιμος μόλις αναλάβει τη διακυβέρνηση της χώρας με το μαγικό του ραβδί, ως μια καρικατούρα Χάρι Πότερ να ξανακάνει την Ελλάδα πράσινη! Κι όλα αυτά πριν καν ταφούν οι νεκροί και έχουμε τον τελικό απολογισμό. Πολλά γράφηκαν και ακούστηκαν αυτές τις μέρες. Μισές αλήθειες, μισές κουβέντες, πολλά υπονοούμενα, αλλά τίποτα για την ταμπακέρα. Πράκτορες, τρομοκράτες, οικοπεδοφάγοι, ψυχοπαθείς, κομματισμός στην πυροσβεστική κ.ά. Ομως για το υπάρχον θεσμικό πλαίσιο και τις αλλαγές της χρήσης γης; Για τη νομιμοποίηση των αυθαιρέτων; Για το άρθρο 24 του Συντάγματος; Γαλαζοπράσινοι επικυρίαρχοι τζόγαραν και τζογάρουν με την αξία της γης. Ο ένας κόβει και ο άλλος ράβει. Και κάτι ακόμα. Πού ήταν το φάντασμα του Καποδίστρια που διέλυσε ότι είχε απομείνει από τις κοινότητες της επαρχίας; Γιατί η Πυροσβεστική δεν επανδρώθηκε με το απαραίτητο προσωπικό και τα κατάλληλα μέσα; Τι έγινε το κοινό πόρισμα της διακομματικής του 1993; Τα κροκοδείλια δάκρυά τους μπροστά στις κάμερες δεν πείθουν κανένα. Κι αυτό πρέπει να εκφραστεί στην κάλπη. Η ενίσχυση του ΚΚΕ είναι η μόνη ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο.