Παρασκευή 6 Ιούλη 2007
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 28
ΤΗΛΕ ...ΠΑΘΗ
ΔΙΑΚΡΙΤΙΚΑ
Η χώρα μάνα καίγεται... !!!

Καίγεται και το βιος μας. Κι ο πόνος μας δε λέγεται, δεν κρύβεται ο καημός μας...! Κι εκείνοι οι δυο στον καφενέ τσιγάρο, πρέφα και καφέ, βρε δε βαριέ, βρε δε βαριέσαι αδερφέ! Στα μπαλκόνια η έπαρση και τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα. Το έργο παλιό και το έχουμε ξαναδεί... Τριακόσιες πενήντα εφτά πυρκαγιές το πενθήμερο του καύσωνα και οι ακραίες καιρικές συνθήκες το μοτίβο της δικαιολογίας και το άλλοθι... Δηλαδή - δεν κατάλαβα - οι ακραίες καιρικές συνθήκες δεν μπαίνουνε στο πρόγραμμα της πρόληψης, της οργάνωσης και της φροντίδας; Είναι έτσι μετέωρες κι αν συμβούν, συνέβησαν; `Η έχουμε να κάνουμε με το άκρον άωτον της προχειρότητας, της αδιαφορίας και του ζαμανφουτισμού;

Οι νόμοι τους προσφέρουνε αποχαρακτηρισμό δασικών εκτάσεων και, με τις πυρκαγιές, «φιλέτα» προς διάθεση στους ειδήμονες. Οι νόμοι περί προστασίας του δάσους αλληλοαναιρούνται προς το χειρότερο από κυβέρνηση σε κυβέρνηση.

Κατ' αυτούς για όλα φταίει ο καύσωνας. Τελεία και παύλα. Δε λήφθηκαν υπόψη η ολιγωρία, η αδράνεια ή η έλλειψη οργάνωσης, η έλλειψη γνώσης του χώρου, η έλλειψη αντιπυρικών ζωνών και, προπαντός, η έλλειψη συντονισμού. «Ο κρατικός μηχανισμός την ...πάτησε. ΑΦΗΣΑΝ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΑΒΟΗΘΗΤΑ». Δικά τους λόγια. Πενήντα χιλιάδες στρέμματα καμένης γης... Ενας γνωστός μου έχασε (κάηκαν) 250 μελίσσια κι ενώ η φωτιά ήταν ακόμα πολύ μακριά, του απαγορέψανε να πάει να τα πάρει. Για ποιο λόγο;

Δεν έδωσαν τη δέουσα σημασία και υπευθυνότητα, δεν κινητοποίησαν άμεσα πυροσβεστικά οχήματα, αεροπλάνα κι ελικόπτερα. Εγκληματική αργοπορία. Δεν έμεινε παρά να παρακαλέσουνε τον Θεό να βάλει το χέρι του!

Η Πάρνηθα, ο τελευταίος και μοναδικός πνεύμονας οξυγόνου της Αττικής, έπαθε βιβλική οικολογική καταστροφή. Η πύρινη λαίλαπα κατάκαψε τον «προστατευόμενο» Εθνικό Δρυμό. Η σπαρακτική οργή των κατοίκων ήταν ο μόνος ήχος που απόμεινε ν' αντηχεί στ' αυτιά μας. Γιούχα, κράξιμο και βρισιές. Εγκληματική και διαχρονική η ευθύνη τους.

Το έλατο της Πάρνηθας - όπως λένε οι ειδικοί - είναι ένα σπάνιο είδος ελάτου, πολύ ανθεκτικό στην πυρκαγιά. Οι παλιοί κάτοικοι της περιοχής (Μενίδι) δε θυμούνται ποτέ να είχε καεί το δάσος, εξαιτίας της ποιότητας του δέντρου. Παλαιά (προπολεμικά) το μέρος έτρεφε χιλιάδες γίδια, κατσίκια, ελάφια, που έτρωγαν όλα τα παράσιτα γύρω από το δέντρο, τις παραρίζες και τα ξερά κλαδιά, με αποτέλεσμα να το καθαρίζουν, και να το βοηθούν στην ανάπτυξή του.

Σήμερα το δάσος έχει ρημάξει από την αφροντισιά και το σκουπίδι. Γέμισε άρρωστα καφέ δέντρα. Σήμερα μετράμε στάχτες κι αποκαΐδια και βιώνουμε με φρίκη τ' αποτελέσματα...!

Κι εκείνοι οι δυο στον καφενέ τσιγάρο, πρέφα και καφέ, βρε δε βαριέ, βρε δε βαριέσαι αδερφέ...!!!


Βασίλης ΛΙΟΓΚΑΡΗΣ


Κορυφή σελίδας
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ