- «Κοιτάξτε να δείτε, η αντιδραστική πολιτική που ακολουθείται, ιδιαίτερα από το '92 και μετά, έχει απόλυτη εξειδίκευση. Δεν υπάρχει πρόγραμμα της Ευρωπαϊκής Ενωσης, δεν υπάρχει επιλογή της, που δεν έχει αναφορά σε φύλο και ηλικία. Και αυτό όχι για το καλό. Εξειδίκευση και εξειδίκευση έχει διαφορά.
Εμείς υποστηρίζουμε 7ωρο, 35ωρο όπως ξέρετε, για να έχουν και ελεύθερο χρόνο. Και είναι ζημιά το να δουλεύουν εδώ και εκεί, να ζουν με την εργασιακή περιπλάνηση, να φτάνουν στα 50 και 60 τους χρόνια και να μην έχουν ούτε δικαίωμα σύνταξης. Τα νέα ζευγάρια πρέπει να έχουν απόλυτη σιγουριά, σταθερή δουλιά, ελεύθερο χρόνο, δίκτυο κοινωνικών εγκαταστάσεων.
Σε αυτό δεν κάνουμε πίσω με τίποτα. Πολύ περισσότερο που μετά το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο υπήρχαν κάποιες κατακτήσεις, δεν αγκάλιαζαν καθολικά τα λαϊκά στρώματα. Δείχνουν, όμως, ότι υπάρχει η δυνατότητα μιας διαφορετικής κοινωνικής πολιτικής. Βέβαια και τότε είχε ταξικό χαρακτήρα, αλλά σήμερα πάμε πολύ πιο πίσω.
Οι γυναίκες σήμερα και οι νέοι οδηγούνται βίαια στο λεγόμενο τομέα της κοινωνικής οικονομίας ή της εθελοντικά αμειβόμενης εργασίας, όπου εκεί θα "αποκεντρωθούν" Παιδεία, Υγεία, Πρόνοια, η προστασία της τρίτης ηλικίας και θα προσφέρουν φθηνές υπηρεσίες, με φθηνά αμειβόμενη εργασία και θα έλεγα και ανειδίκευτων ανθρώπων στο συγκεκριμένο θέμα.
Ακριβώς επειδή θέλουν να αντιμετωπίσουν την ανεργία και δεν μπορούν, αυτό που μπορούν να κάνουν είναι φθηνή εργατική δύναμη, μια θέση εργασίας μοιρασμένη σε τρεις. Με αυτόν τον τρόπο πετυχαίνουν και το εξής πράγμα: διάσπαση της ενότητας της εργατικής τάξης, πολλαπλές εργασιακές σχέσεις, μείωση του συνδικαλισμού κλπ. κλπ.
Να ξεκαθαρίσουμε. Είναι άλλο πράγμα ο νέος και η γυναίκα που πάνε σε αυτά τα επαγγέλματα γιατί δεν μπορούν να κάνουν αλλιώς, γιατί δεν μπορούν να ζήσουν. Δεν μπορεί να τους απαγορεύσει κανείς, ούτε τους κακίζει κανείς. Αλλά άλλο πράγμα να πας και άλλο πράγμα να θεωρείς ότι αυτό είναι λύση και να τους ψηφίζεις και από πάνω.
Και να ολοκληρώσω, έχουν ξεκινήσει αυτές οι προσπάθειες και εδώ η Τοπική Αυτοδιοίκηση έλαμψε διά της παρουσίας της με τους δημάρχους της Νέας Δημοκρατίας, του ΠΑΣΟΚ και του Συνασπισμού και αυτό το μοντέλο, ας πούμε, των εργασιακών σχέσεων και της αντιλαϊκής κοινωνικής πολιτικής θα προχωρήσει ταχύτατα μετά τον δεύτερο "Καποδίστρια".
Μόλις κάνουν τους Δήμους 400, τις Νομαρχίες 15, αυτό θα το προχωρήσουν. Με τη σημερινή διάρθρωση δεν μπορούν να το κάνουν. Πρόκειται για τραγική εξέλιξη».