Παπαγεωργίου Βασίλης

Ιδιαίτερο «προσόν» του Ρόμπερτ Ζέλικ ήταν η ανώτατη στελεχική του θέση, από το 2006, στο μεγαλύτερο χρηματοπιστωτικό οίκο του κόσμου, την «Γκόλντμαν Σακς». Ομως, δεν ήταν μικρότερης σημασίας και η προσφορά του από τη θέση του ειδικού διαπραγματευτή των ΗΠΑ για το διεθνές εμπόριο. Θεωρείται αρχιτέκτονας όλων των συμφωνιών στον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου για την «απελευθέρωση» του διεθνούς εμπορίου. Οι επιδόσεις του στην «οικονομική διπλωματία» τον έφεραν στον Νο 2 του Στέιτ Ντιπάρτμεντ.

«Διαθέτει τεράστια πείρα για τη θέση αυτή», είπε ο κ. Μπους, ανακοινώνοντας την τελική απόφασή του, έχοντας δίπλα του τον 53χρονο υποψήφιο, υπογραμμίζοντας επίσης τη δέσμευσή του «να ενισχύσει ουσιαστικά τις αναπτυσσόμενες χώρες που επιχειρούν να καταπολεμήσουν τη φτώχεια». Με την προώθηση του Ζέλικ, εκτιμάται ότι ο Μπους επιχειρεί να επουλώσει τα «τραύματα» που προκάλεσε στην Παγκόσμια Τράπεζα το σκάνδαλο του απερχόμενου προέδρου, Πολ Γούλφοβιτς, ο οποίος αναγκάστηκε να παραιτηθεί, κατηγορούμενος για νεποτισμό, αφού φρόντισε να «βολέψει» υπηρεσιακά και οικονομικά την γραμματέα και σύντροφο του.

Μέσω της Παγκόσμιας Τράπεζας, η οποία θεωρητικά ιδρύθηκε και λειτουργεί για την υποστήριξη των φτωχών χωρών του πλανήτη, οι ΗΠΑ και η Ευρωπαϊκή Ενωση ελέγχουν και χειραγωγούν τις διεθνείς οικονομικές εξελίξεις.

«Αντί βοήθειας για τη συγκρότηση δημόσιων υπηρεσιών, οι κυβερνήσεις των πλούσιων χωρών και η Παγκόσμια Τράπεζα χρησιμοποιούν την επιρροή τους, για να επιβάλουν την ιδιωτικοποίηση αυτών των υπηρεσιών. Ομως, από τα στοιχεία προκύπτει ότι αυτή η λύση σπανίως λειτουργεί προς όφελος των φτωχών ανθρώπων. Η Παγκόσμια Τράπεζα και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο επιμένουν ότι αν οι κυβερνήσεις αυτών των χωρών θέλουν να μειωθεί το εξωτερικό τους χρέος και να πάρουν οικονομική βοήθεια, θα πρέπει να ακολουθήσουν την πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων», σημειώνεται στην έκθεση των οργανώσεων OXFAM και WATERAID, που δόθηκε στη δημοσιότητα στις 6 Σεπτέμβρη του 2006.

Χαρακτηριστικά, από μια μελέτη των 20 συμφωνιών, που υπογράφηκαν το 2006 για τη χορήγηση δανείων από την Παγκόσμια Τράπεζα σε αναπτυσσόμενες χώρες, προκύπτει ότι στις 18 περιέχεται ως όρος η ιδιωτικοποίηση των δημόσιων επιχειρήσεων και οργανισμών!