Την πλήρη υποταγή των εργαζομένων της «Ολυμπιακής Αεροπορίας» επιδιώκει η κυβέρνηση, προκειμένου να ικανοποιήσει τις απαιτήσεις των υποψήφιων «μνηστήρων» του εθνικού αερομεταφορέα. Παράλληλα, εξακολουθεί να κινδυνολογεί ότι η ΟΑ θα «μείνει στα αζήτητα» με την κατάσταση που επικρατεί σήμερα και αν δεν αλλάξουν «κουλτούρα εργασίας» οι εργαζόμενοι!

Η πατρότητα του νεολογισμού «κουλτούρα εργασίας», ανήκει στον υπουργό Μεταφορών - Επικοινωνιών Χρ. Βερελή και διατυπώθηκε κατά την πρόσφατη συνάντηση που είχε στο υπουργείο με τους εκπροσώπους της Ομοσπονδίας Σωματείων Πολιτικής Αεροπορίας (ΟΣΠΑ). Στη συνάντηση αυτή ο υπουργός, εκφράζοντας κατά τον καλύτερο τρόπο τις απαιτήσεις των «μνηστήρων» της ΟΑ για πλήρη συναίνεση των εργαζομένων στο ξεπούλημα, αφού κινδυνολόγησε και καταστροφολόγησε,... ξεφούρνισε και την ανάγκη αλλαγής της «κουλτούρας εργασίας». Ειδικότερα για την πολιτική προσωπικού, επανέλαβε τα γνωστά «εκσυγχρονιστικά» φούμαρα περί «ευελιξίας» και «ρεαλισμού», ενώ απαντώντας σε ερώτηση των συνδικαλιστών, χαρακτήρισε «ανεύθυνα και χωρίς βάση» τα δημοσιεύματα που αναφέρονται σε σχέδιο κλεισίματος της ΟΑ και επαναλειτουργίας της με νέες Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας, κατά το πρότυπο των ισραηλινών αερογραμμών (EL AL). Ο Χρ. Βερελής επιβεβαίωσε την πρόθεση της κυβέρνησης να χρηματοδοτήσει ουσιαστικά τον υποψήφιο «επενδυτή» της ΟΑ, αναλαμβάνοντας την απόσβεση των χρεών της εταιρίας.

Στο μεταξύ, η πλειοψηφία της ΟΣΠΑ (ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ) - η οποία σημειωτέον επιδίωξε τη συνάντηση με τον υπουργό, χωρίς τη συμμετοχή των εκπροσώπων της Ενωτικής Συνδικαλιστικής Κίνησης (ΕΣΚ), που ως γνωστό συμμετέχουν στο προεδρείο της Ομοσπονδίας - καθημερινά κατρακυλά όλο και πιο πολύ στην κυβερνητική πολιτική. Αφού άλλαξε την πάγια θέση του συνδικαλιστικού κινήματος του χώρου για ΟΑ 100% στο Δημόσιο, «πέρασε» στο κατά πλειοψηφία στο Δημόσιο (51%) και σήμερα μιλά μόνο για δημόσιο έλεγχο. Στην ουσία δηλαδή, η πλειοψηφία στην ηγεσία της ΟΣΠΑ στηρίζει με τη στάση της την κυβερνητική πολιτική, σπέρνοντας παράλληλα αυταπάτες στους εργαζόμενους πως έτσι τάχα μπορούν να διασφαλιστούν τα εργασιακά, συνταξιοδοτικά κλπ. δικαιώματά τους.