Γρηγοριάδης Κώστας

Ακόμα και αν η πλειοψηφία, επηρεασμένη από τον επικοινωνιακό «βομβαρδισμό» της, δεν κάνει το... επόμενο βήμα. Δηλαδή, συνειδητά, να ζητήσει την κατάργηση του εμπορευματοποιημένου ποδοσφαίρου, την απαλλαγή του από τα «νύχια» των επιχειρηματιών. Να σταματήσει, το άθλημα, να είναι επιχείρηση. Ουσιαστικά ζητάει να ξαναγίνει το ποδόσφαιρο άθλημα, με εργαζομένους που αμείβονται. Να φτιαχτεί ένα μοντέλο δομημένο με αξίες, ηθικές αρχές και συμπεριφορές οι οποίες συνάδουν με τη φιλοσοφία και την αποστολή του ποδοσφαίρου. Το οποίο θα είναι από και για τον άνθρωπο. Και όχι από και για το κέρδος των επιχειρηματιών και την ιδεολογική αξιοποίησή του από την εξουσία.

Η τηλεφωνική έρευνα, για λογαριασμό της Σούπερ Λίγκας, έγινε από την εταιρεία «Tradelink Reputation Research & Concultancy» την περίοδο 8 Μάρτη ως 15 Απρίλη. Συμμετείχαν 1.616 άνδρες - ηλικίας 18 ως 64 ετών - που ασχολούνται με το ποδόσφαιρο.

Οι απαντήσεις τους είναι κόλαφος για τους εμπλεκόμενους. Σε ποσοστό 86% οι ερωτηθέντες, μεταξύ άλλων, πιστεύουν ότι το ποδόσφαιρο είναι μέσο οικονομικών και πολιτικών συμφερόντων. Πολύ/αρκετά κακή άποψη για το ελληνικό ποδόσφαιρο σήμερα έχει το 48%. Και ένα 33% δηλώνει μάλλον αδιάφορο (ούτε καλή - ούτε κακή). Στην ερώτηση αν η Σούπερ Λίγκα συμβάλλει στην αναβάθμιση του ελληνικού ποδοσφαίρου το 39% απάντησε ξεκάθαρα όχι και ένα 17% δεν απάντησε (ούτε συμφωνεί, ούτε διαφωνεί). Ενώ το 42% διαφωνεί κάθετα και το 18% δεν εξέφρασε άποψη (ούτε συμφωνεί, ούτε διαφωνεί) πως η ΣΛ προσφέρει λύσεις εξυγίανσης. Στις ίδιες ερωτήσεις για την ΕΠΟ τα ποσοστά είναι 43% - 16% και 49% - 17%, αντίστοιχα.

Το 63% δεν πιστεύει ότι οι παράγοντες ενδιαφέρονται για το καλό του αθλήματος, το 54% τους θεωρεί ανάξιους να ασκούν διοίκηση, ενώ το 82% πιστεύει ότι οι παράγοντες των ομάδων επηρεάζουν την εξέλιξη του πρωταθλήματος. Το 75% πιστεύει ότι η Πολιτεία δεν εφαρμόζει τους νόμους και το 55% φρονεί ότι οι διαιτητές χρηματίζονται ή είναι διαπλεκόμενοι. Το 79% θεωρεί πως οι παίχτες νοιάζονται περισσότερο για τα χρήματα παρά για την ομάδα, ενώ το 86% θεωρεί ότι τα ΜΜΕ συμβάλλουν στην ένταση και μεγαλοποιούν τα γεγονότα.

Ως μεγαλύτερα προβλήματα θεωρούν τη βία και το φανατισμό (52%), τα οικονομικά συμφέροντα και τους παράγοντες (30%), την κακή διαιτησία (24%) και την κακή διοίκηση των ομάδων (29%). Τη δημιουργία επεισοδίων αποδίδει στους οργανωμένους το 81% και το 86% θεωρεί ότι αυτοί καθοδηγούνται από τους παράγοντες. Το 46% πιστεύει (έναντι 41% που εκτιμά το αντίθετο) ότι η παρουσία της αστυνομίας στα γήπεδα βοηθά στην επιβολή της τάξης και το 53% (έναντι 33%) θεωρεί ότι οι δυνάμεις της τάξης δεν είναι κατάλληλα εκπαιδευμένες για την αντιμετώπιση των επεισοδίων.

Προσιτή την τιμή των εισιτηρίων θεωρεί μόλις το 32%. Σε συνδυασμό με τα παραπάνω αλλά και άλλα γνωστά «στους παροικούντες την Ιερουσαλήμ», λογικά στο γήπεδο δεν πάει ούτε μια φορά το μήνα το 62% (το 33% δεν πάει ποτέ). Να προσθέσουμε εδώ ότι την περασμένη Κυριακή - τελευταία αγωνιστική του πρωταθλήματος - στα γήπεδα βρέθηκαν συνολικά 28.871 θεατές. Πρόκειται για αρνητικό ρεκόρ, με αμέσως προηγούμενο τα 38.000 (23η αγωνιστική). Κατά μέσο όρο, τη φετινή περίοδο, στο γήπεδο πήγαν 6.405 θεατές...

Ακόμα και ύστερα από τα παραπάνω αποκαλυπτικά, (και) στη Σούπερ Λίγκα δεν αλλάζουν. Και εξακολουθούν απροκάλυπτα, να αντιμετωπίζουν το άθλημα σαν επιχείρηση και τους φιλάθλους σαν καταναλωτές. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο εκτελεστικός διευθυντής της ΣΛ, Πατρίκ Κομνηνός, σχολιάζοντας (στο ραδιοσταθμό «SuperΣΠOP FM 94,6») την έρευνα, μίλησε για «πελατειακή μάζα»...

Επιπλέον, τα όσα έγιναν εντός και εκτός παιδιάς, δικαιώνουν απόλυτα την εκτίμηση του ΚΚΕ, που σε σχετική ανακοίνωση του Αθλητικού Τμήματος της ΚΕ, μεταξύ άλλων, εκτιμούσε: «H δημιουργία της Λίγκας, κατ' εντολή των συμφερόντων των μεγάλων ΠΑΕ, θα οξύνει περισσότερο τον ανταγωνισμό, θα επιταχύνει τη γιγάντωση σε βάρος των μικρότερων ομάδων και στην πορεία θα θέσει υπό αμφισβήτηση ακόμα και τη διεξαγωγή του ίδιου του πρωταθλήματος». Πλέον είναι ξεκάθαρο ότι... και στραβός είναι ο γιαλός και στραβά αρμενίζουμε. Οι εξαγγελίες και υποσχέσεις, για το... καλό του ποδοσφαίρου, ήταν πρόσχημα. Για να καλυφθεί η πραγματική επιδίωξη παραγόντων, επιχειρηματιών και κομμάτων εξουσίας.

Οπως είχε επισημάνει ο υπεύθυνος του Τμήματος Αθλητισμού της ΚΕ του ΚΚΕ, Γερ. Αραβανής: «Πρόκειται για αναγκαστικό βήμα, για να μην καταρρεύσει το σύστημα. Αυτό που κάνουν είναι μια φυσιολογική εξέλιξη ανάπτυξης του επαγγελματικού ποδοσφαίρου. Η Σούπερ Λίγκα στην ουσία θα κάνει τους όρους ανάπτυξης, παραγωγής και πώλησης του "προϊόντος" πιο ελκυστικούς. Θέλουν να βάλουν νέους όρους και δεδομένα, ώστε περισσότερο απρόσκοπτα και αποτελεσματικά να λειτουργήσουν οι ΠΑΕ και το επαγγελματικό ποδόσφαιρο, με στόχο φυσικά να αυξηθούν τα κέρδη τους». Ολα αυτά «δεν έχουν καμιά σχέση με τις λαϊκές ανάγκες για άθληση, ανάπτυξη της νεολαίας και της κοινωνίας. Το ΚΚΕ αγωνίζεται σε αντίθετη κατεύθυνση. Εξυπηρετεί τα συμφέροντα της νεολαίας και του λαού μας. Για το δικαίωμά τους στην άθληση, την ανάπτυξη της φυσικής αγωγής, του σχολικού και ερασιτεχνικού αθλητισμού». Στόχοι οι οποίοι πρέπει να γίνουν σημαία, ενός ευρύτερου αθλητικού κινήματος που - σε συνεργασία με άλλους μαζικούς φορείς - θα τους διεκδικήσει και θα επιβάλλει την υλοποίησή τους.

Αντί άλλου επιλόγου, στους ισχυρισμούς - άλλοθι των «ταγών», περί καλυτέρου θεάματος, αναβάθμισης του αθλήματος κλπ, παραθέτουμε τη διαπίστωση του Εντουάρντο Γκαλεάνο, στο βιβλίο του «Τα χίλια πρόσωπα του ποδοσφαίρου» (εκδ. ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ): «Η ιστορία του ποδοσφαίρου είναι ένα θλιβερό ταξίδι απόλαυσης και καθήκοντος. Στο βαθμό που το άθλημα έχει βιομηχανοποιηθεί, έχει χαθεί σιγά σιγά η ομορφιά που γεννιέται από τη χαρά που νιώθει κανείς μονάχα γιατί παίζει. Σε αυτόν τον κόσμο του τέλους του αιώνα μας το επαγγελματικό ποδόσφαιρο καταδικάζει οτιδήποτε είναι άχρηστο και είναι άχρηστο οτιδήποτε δεν αποφέρει κέρδη. Το παιχνίδι έχει μετατραπεί σε θέαμα με λίγους πρωταγωνιστές και πολλούς θεατές, σε ποδόσφαιρο για κοίταγμα και το θέαμα έχει μετατραπεί σε μια από τις πιο επικερδείς οικονομικές δραστηριότητες στον κόσμο, δεν οργανώνεται για να γίνει παιχνίδι, αλλά για ν' αποφευχθεί το παιχνίδι. Οι τεχνοκράτες του επαγγελματικού αθλητισμού επέβαλαν ένα ποδόσφαιρο καθαρής ταχύτητας και πολλής δύναμης, που απεμπολεί την απόλαυση, ατροφεί τη φαντασία και απαγορεύει το θράσος».