Τα κρυφά ελατήρια της διεθνούς τρομοκρατίας | ΠΟΛΙΤΙΚΗ

ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Λ. ΖΑΜΟΪΣΚΙ

Τα κρυφά ελατήρια της διεθνούς τρομοκρατίας

8ο ΜΕΡΟΣ

Ο απατεώνας που συνεργάζεται με τη ΣΙΑ

Στο μεταξύ, η θέση του ιδιοκτήτη μιας αμερικανικής εφημερίδας άνοιξε πραγματικά πολλές πόρτες στο Σιντόνα. Αγοράζει το πακέτο ελέγχου μετοχών της αμερικανικής «Φράνκλιν Μπανκ». Το δίχτυ οικονομικών ιδρυμάτων στην Ιταλία, Ελβετία και ΗΠΑ επιτρέπει στο Σιντόνα να προσφέρει πολύτιμες υπηρεσίες στους πελάτες του. Και οι πελάτες αυτοί δεν κατέχουν την τελευταία θέση στην πολιτική ζωή της Ιταλίας και όχι μόνο της Ιταλίας. Ανάμεσά τους συγκαταλέγονται οι παλιοί του φίλοι από την αγγλική κατασκοπία - οι αρχικατάσκοποι πατέρας και γιος Μακαφέρι, ο διοικητής του στόλου του ΝΑΤΟ στη Μεσόγειο ναύαρχος Πιγκίνι, ο αρχηγός της ΣΙΝΤ στρατηγός Μιτσέλι και δυο Αμερικανοί πρώτου μεγέθους, θα λέγαμε. Ο Τζον Κόνελι, κυβερνήτης της πολιτείας Τέξας, πρώην υπουργός Οικονομικών των ΗΠΑ και ο άλλος υπουργός Οικονομικών (επί Νίξον) Ντέιβιντ Κένεντι, μεγάλος τραπεζίτης από το Ιλινόις*. Μέσω του Σιντόνα η «Κοντινέντλ Ιλινόις Μπανκ», που ανήκε στον Κένεντι, συντελούσε στη χρηματοδότηση των Ελλήνων «μαύρων συνταγματαρχών» και των φασιστικών συνωμοσιών στην ίδια την Ιταλία. Δεν υπάρχει αμφιβολία, ότι επρόκειτο για την κάλυψη επιχειρήσεων της Κεντρικής Διεύθυνσης Πληροφοριών. Τα εμβάσματα έφταναν στην Ελλάδα για λογαριασμό της εταιρίας «Ελληνική Τεχνική» που διηύθυνε ο κοντινός συγγενής του φασίστα δικτάτορα, Πέτρος Παπαδόπουλος. Μέσα από τα ίδια κανάλια χρηματοδοτούσαν ο επικεφαλής των μυστικών υπηρεσιών της Ιταλίας Μιτσέλι και η συνωμοσία «Ανεμολόγιο» που πραγματοποιήθηκε με τη βοήθειά του.

Μπορούμε να φανταστούμε την απελπισία των πελατών του Σιντόνα, όταν ο Σικελιώτης τραπεζίτης μπερδεύτηκε στις κομπίνες του και τον Οκτώβρη του 1974 η «Φράνκλιν Μπανκ» χρεοκόπησε. Αλλωστε, κι αυτό ήταν μια άλλη «κομπίνα», δεδομένου ότι ο Σιντόνα, πριν γνωστοποιηθεί η πτώχευση, πρόλαβε, όπως πιστεύεται, να μεταφέρει τα χρήματα σε λογαριασμούς άλλων τραπεζών του και να αποζημιώσει μερικούς πελάτες, χωρίς να ξεχάσει όμως να κρατήσει για τον εαυτό του γενναία ποσά. Πάντως, πέντε χρόνια ύστερα απ' αυτό (!) ο Σιντόνα κρυβόταν στις ΗΠΑ από τη σύλληψη, για την οποία είχε εκδοθεί στο μεταξύ ένταλμα στην Ιταλία. Ο Τζέλι και ο γενικός εισαγγελέας της Ιταλίας Σπανιουόλο, που, εδώ που τα λέμε, έδωσε προσωπικά στο Σιντόνα το βιβλιάριο του μέλους της στοάς «Π-2», κάνουν συχνά ταξίδια στις ΗΠΑ, φροντίζοντας για τον απρόσεκτο φίλο και «αδελφό». Ο δικηγόρος Αμπροζόλι που είχε πάρει εντολή να ξεδιαλύνει τα μυστικά της χρηματιστικής αυτοκρατορίας Σιντόνα, ανακαλύπτει τεράστιο έλλειμμα και απίθανες πλαστογραφίες που έκανε ο τραπεζίτης, καταληστεύοντας τους καταθέτες. Το σκάνδαλο δε στάθηκε δυνατό να συγκαλυφτεί. Οι αμερικανικές αρχές αναγκάζονται, με τη σειρά τους, να κατηγορήσουν το Σιντόνα για δόλια χρεοκοπία και να τον παραπέμψουν στο δικαστήριο. Στην ίδια την Ιταλία ο Σπανιουόλο απολύεται από την εισαγγελική θέση. Αναγκάζονται να εγκαταλείψουν τις θέσεις τους και πολλοί άλλοι «αδελφοί» του Λίτσο Τζέλι. Η κατάσταση της στοάς «Π-2» περιπλέκεται. Στο Χριστιανοδημοκρατικό Κόμμα ακούγονται φωνές για «μασονική συνωμοσία». Πιο αδιάλλακτος εχθρός του μασονισμού θεωρείται ο Αλντο Μόρο. Γιατί ακριβώς αυτός, μαζί με τον ηγέτη του ΙΚΚ Παλμίρο Τολιάτι, παρά την αντίσταση των μασόνων, υποστήριζε στον καιρό του να προστεθεί στο Σύνταγμα ειδικό άρθρο που να απαγορεύει τη δημιουργία μυστικών εταιριών. Η επιρροή του Μόρο φάνηκε και στην καθαίρεση μιας σειράς ανθρώπων των Σιντόνα - Τζέλι στα μέσα της δεκαετίας του '70 στη Ρώμη, καθώς και στη Σικελία. Ο Αμπροζόλι, παρά τις προειδοποιήσεις πέρα από τον ωκεανό, εξακολουθεί να ξεμπερδεύει τα νήματα, που συνδέουν το σκάνδαλο του Σιντόνα με τη μαφία, το μασονισμό και τη στοά «Π-2». Στις 9 του Μάη 1978 δολοφονείται ο Αλντο Μόρο και στις 12 του Ιούλη 1979 ο Αμπροζόλι. Ενώ στην περίπτωση του Μόρο η προσοχή της κοινής γνώμης στράφηκε στις «ερυθρές ταξιαρχίες», η διεύθυνση του ανθρώπου, που οδήγησε το χέρι των πληρωμένων δολοφόνων του Αμπροζόλι, είναι φανερή: το ξενοδοχείο «Πιερ» στη Νέα Υόρκη, όπου ζούσε ελεύθερος, με εγγύηση μεγάλου ποσού, ο Μιλέλε Σιντόνα, περιμένοντας την εξέταση της χρεοκοπίας του από το αμερικανικό δικαστήριο.

Αναμφίβολα, αν πριν μπορούσαν κάπως να τον προστατέψουν, τώρα η δολοφονία του Αμπροζόλι απειλούσε τον Σιντόνα με άμεση φυλάκιση. Και ο τραπεζίτης τα παίζει όλα για όλα. Η «Κόζα νόστρα», η αμερικανική μαφία, τον βοηθάει να φύγει από το ξενοδοχείο «Πιερ». Στις 2 του Αυγούστου 1979, αφού κόλλησε άσπρα γένια, μουστάκια, που κάθε λίγο και λιγάκι ξεκολλούσαν, με ψεύτικο διαβατήριο στο όνομα Τζόζεφ Μποναμίκο παίρνει το αεροπλάνο και έρχεται στην Ευρώπη. Στη Νέα Υόρκη ανακοινώθηκε απαγωγή του Σιντόνα. Ποιος να τον απήγαγε άραγε; Μα, φυσικά, οι τρομοκράτες. Στις εφημερίδες δημοσιεύεται φωτογραφία που εμφανίζει τον τραπεζίτη εξουθενωμένο να κάθεται με το πρόσωπο προς τη ράχη της καρέκλας, ενώ προβάλλει πάνω του η απειλητική επιγραφή: «τούτη τη δίκη θα την κάνουμε εμείς». Και μια υπογραφή που υπαινίσσεται τις «ερυθρές ταξιαρχίες»: «Προλεταριακή επιτροπή υπονομευτικής δράσης για την υπέρτατη δικαιοσύνη». Για τα μάτια του κόσμου διεξάγονται μάλιστα και «διαπραγματεύσεις με τους απαγωγείς». Στο μεταξύ ο Σιντόνα φτάνει με το καλό στη Βιέννη, ύστερα πηγαίνει στην Αθήνα, όπου νοικιάζει ένα κότερο και τραβάει ίσα για το Παλέρμο. Αφού εγκαταστάθηκε στο σπίτι ενός εκπροσώπου της μαφίας, ζητάει βοήθεια από κείνους στους οποίους έδινε παλιότερα χρήματα και για τους οποίους οργάνωνε παράνομες συναλλαγές. Αλλά οι παλιοί φίλοι γυρίζουν τώρα τις πλάτες στον Σιντόνα. Και να, στις 16 του Οκτώβρη του ίδιου χρόνου, ο χρεοκοπημένος τραπεζίτης, στηριζόμενος σ' ένα μπαστούνι, παρουσιάζεται στους Αμερικανούς: οι τρομοκράτες τον «απόλυσαν», αλλά τον πυροβόλησαν στο πόδι. Το πόδι είναι πραγματικά τραυματισμένο, αλλά με τέτοια τέχνη που δεν έχουν πειραχτεί ούτε τα νεύρα, ούτε τα κόκαλα. Ο Σιντόνα μπορεί να βαδίζει. Τίποτε το παράξενο: τον είχε πυροβολήσει (και αργότερα τον θεράπευσε) ο ίδιος ο γιατρός Μιτσέλι - Κρίμι, μέλος της στοάς «Π-2», που είχε καταφθάσει ειδικά γι' αυτό το σκοπό από τις ΗΠΑ. Το κόλπο όμως δεν έπιασε.

Τον τραπεζίτη τον πρόδωσε η αγραμματοσύνη του. Συμπληρώνοντας το ερωτηματολόγιο εξόδου με το όνομα Μποναμίκο και κάνοντας στην προκαταρκτική ανάκριση καταθέσεις με το πραγματικό του όνομα, διέπραξε το ίδιο σφάλμα: έγραψε τη λέξη Μπρούκλιν με «γιώτα» αντί «ύψιλον», όπως απαιτεί η αγγλική γραφή. Αυτό επέτρεψε να ξεκαθαριστεί ότι: Μποναμίκο και Σιντόνα είναι το ίδιο άτομο, η απαγωγή ήταν σκηνοθετημένη για να συγκαλυφτεί η απεγνωσμένη προσπάθεια του Σιντόνα να εξασφαλίσει νέες εγγυήσεις με κύρος.

Η απόδραση τον καιρό της ανάκρισης, έστω και προσωρινή, απειλεί τον χρεοφειλέτη με τιμωρία.

Αλλά στο σημείο αυτό έχουμε μια εντυπωσιακή δήλωση: ο Σιντόνα δεν έκανε αυτό το μυστικό ταξίδι στη Σικελία οικειοθελώς, παρά με ειδική αποστολή της... ΣΙΑ. Οι δικηγόροι ζήτησαν να κληθούν σα μάρτυρες υπεράσπισης του Σιντόνα ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Χέιγκ και δυο εκπρόσωποι της ΣΙΑ και του Πενταγώνου. «Ο πελάτης μας εργαζόταν για την αμερικανική κατασκοπία, λένε οι συνήγοροι, κι αυτό ακριβώς θέλουμε να αποδείξουμε». Σύμφωνα με τους ισχυρισμούς τους, ο Σιντόνα καταδιώκεται από τους κομμουνιστές και πήγε... να σώσει την Ιταλία από τον κομμουνισμό. «Αν αναγκαστώ να μιλήσω, πολλά κεφάλια θα πέσουν», απειλεί ο Σιντόνα τους Αμερικανούς δικαστές. «Εχω τέτοιες σχέσεις με τη ΣΙΑ που κάνουν ανεπιθύμητη την καταδίκη μου». Αυτό είναι αλήθεια, βεβαιώνει ο Αμερικανός φίλος του Τζόζεφ Μακαλούζο, πράκτορας του Εφ-Μπι-Αϊ που τον συνόδευε στο ταξίδι του στην Ευρώπη. Αποδείχνεται, λοιπόν, ότι ο Σιντόνα πήγε... να οργανώσει εξέγερση στη Σικελία για να την αποσπάσει από την Ιταλία και να την προσαρτήσει στις ΗΠΑ σαν πεντηκοστή πρώτη πολιτεία! Αυτό το επιβεβαίωσε και ο Μιτσέλι-Κρίμι, ο οποίος είχε πυροβολήσει με τόση τέχνη το πόδι του Σιντόνα. Το ίδιο πράγμα μπορούν να βεβαιώσουν και πολλοί Ιταλοαμερικανοί του Μπρούκλιν, που γράφεται τόσο δύσκολα στα αγγλικά! Το ζήτημα είναι ότι πριν αναχωρήσει ο Σιντόνα, έχοντας ήδη το πλαστό διαβατήριο στην τσέπη, γνωστοποίησε σε κατοίκους του Μπρούκλιν τους σκοπούς του ταξιδιού του στην Ευρώπη. «Η Αμερική, τους είπε, κινδυνεύει να χάσει τις στρατιωτικές της βάσεις στην Ελλάδα και την Τουρκία. Θα ήταν τρομερή συμφορά αν η Μεσόγειος γινόταν ρωσική. Οπως και να έχει το πράγμα, στην αμερικανική κυβέρνηση δε μένει άλλη εναλλακτική λύση από το να βάλει στο χέρι την αγαπημένη μας Σικελία. Πρέπει να αποσπάσουμε το νησί μας από την ηπειρωτική Ιταλία, όπου είναι τόσο πολλοί κομμουνιστές. Οφείλουμε να εμπιστευτούμε τον τόπο μας στην Αμερική για την προάσπιση της Δύσης από τους κόκκινους». «Εχω, πρόσθεσε με έμφαση, την αμέριστη υποστήριξη της αμερικανικής κυβέρνησης».

Αθλια κωμωδία, φτηνή φάρσα; Οπωσδήποτε. Αλλά προσέξτε: ο Σιντόνα αντλεί τα επιχειρήματα του εκβιασμού του από το οπλοστάσιο της «στρατηγικής της έντασης» της αμερικανικής κατασκοπίας. Εδώ συγκαταλέγονται και η «τρομοκρατία», και το αυτονομιστικό χαρτί, και οι υπηρεσίες του στη ΣΙΑ.

Με την ευκαιρία, ας δούμε ποιες είναι αυτές οι υπηρεσίες. Ο Σιντόνα παρουσίασε σαν απόδειξη των δεσμών του με τη ΣΙΑ τα γράμματα του Αμερικανού ναυάρχου Μαξ Κινγκ Μόρις. Ο τελευταίος διοικούσε κάποτε ένα αεροπλανοφόρο, ενώ αργότερα υπηρέτησε στο Πεντάγωνο. Οπως φαίνεται, ο Σιντόνα του έδινε πληροφορίες απόρρητου χαρακτήρα. Ο Μόρις γράφει στο Σιντόνα ότι μεταβίβασε τις πληροφορίες του «στο φίλο του ναύαρχο Τέρνερ» (διευθυντής της ΣΙΑ) που «προκάλεσαν μεγάλο ενδιαφέρον». Σε επιστολή του από τις 13 του Δεκέμβρη 1978 ο Μόρις «εύχεται επιτυχίες» στο Σιντόνα και τον διαβεβαιώνει ότι «εκτιμάει τις προσπάθειες που κατέβαλε για τις ΗΠΑ και τη Δύση».

Εκβιασμός; Ναι, αλλά από την πλευρά ενός ανθρώπου που η θέλησή του στοίχισε τη ζωή πολλών συνανθρώπων του και η ΣΙΑ το ξέρει αυτό. Το ξέρει κι όμως τον προστατεύει. Υπέρ του τραπεζίτη καταθέτουν ο τραπεζίτης Ντέιβιντ Κένεντι που προαναφέραμε, τώρα ειδικός σύμβουλος του Ρίγκαν, καθώς και ο Φίλιπ Γκουαρίνο, άτομο με επιρροή στις αμερικανικές «στοές» και μέλος του εκλογικού επιτελείου του Ρίγκαν. Μα ούτε κι αυτό βοηθάει σε τίποτε. Η δίκη έγινε τελικά. Ο Σιντόνα κατηγορήθηκε για 99 εγκλήματα, από τα οποία αποδείχτηκαν τα 33 (ισάριθμα με τους μασονικούς βαθμούς της «μεγάλης Ανατολής»). Ηταν υπεραρκετά. Ο χρεοκοπημένος απατεώνας καταδικάστηκε σε 25 χρόνια ειρκτή και από το Μάρτη του 1981 εκτίει την ποινή του στη φυλακή Σπρίνγκφιλντ της πολιτείας Μισούρι. Εκεί σιδερώνει τώρα τα πουκάμισα-τζιν που φτιάχνουν άλλοι συγκρατούμενοί του. Θριάμβευσε μήπως το δίκαιο; Οχι, το επεισόδιο επιβεβαιώνει απλούστατα την εγκληματικότητα της όλης πολιτικής της ΣΙΑ και του αμερικανικού «κατεστημένου».

* Ντέιβιντ Μάτιου Κένεντι συνδέεται επίσης στενά με τον χρηματικό κόσμο της Λατινικής Αμερικής και του Βατικανού και βρίσκεται κοντά στους στρατιωτικούς κύκλους. Υπήρξε εκπρόσωπος των Ενωμένων Πολιτειών στο ΝΑΤΟ από το 1971 ως το 1973.

Ο υπότιτλος είναι του «ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ»

ΑΥΡΙΟ ΤΟ 9ο ΜΕΡΟΣ