Του Γιάννη Δερμεντζόγλουαπό τον «ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΤΥΠΟ»

Τρεις το λάδι, τρεις το ξίδι, πέντε το λαδόξιδο. Από προχτές έχει αρχίσει η παρουσίαση διαφόρων ρεπορτάζ που μιλούν για την αξία του πλοίου και πόσο πολύ ανέβηκε αυτή με τις πλούσιες μετασκευές που έκανε ο εφοπλιστής όταν το αγόρασε ήδη σαπάκι. Απλά ο εφοπλιστής πλασάρει τις απαιτήσεις του. Το ίδιο συμβαίνει και από την πλευρά διαφόρων που γλείφουν τα κόκαλα που πετά το εφοπλιστικό κεφάλαιο.

Ολο αυτό το κύκλωμα έχει μόνο μια σχέση με την ασφάλεια στη θάλασσα: Είναι οι σκυλοπνίχτες. Ζουν από τις άθλιες συνθήκες δουλιάς, τα σάπια βαπόρια, τις εξευτελιστικές υποδομές. Υπάρχουν μέσα από όλα αυτά. Είναι εχθροί και του ναυτεργάτη και του επιβάτη. Και στη στεριά και στη θάλασσα. Το είπε απλά ο Γιώργης ο Τούσσας, πρώτος μηχανικός ο ίδιος (ευρωβουλευτής του ΚΚΕ σήμερα) «όσο τα καράβια είναι στα χέρια των εφοπλιστών και συνεχίζεται αυτό το βάρβαρο καπιταλιστικό σύστημα, που έχει σαν κίνητρο την αύξηση των κερδών του εφοπλιστικού κεφαλαίου, της πλουτοκρατίας, θα αυξάνουν τα ναυτικά ατυχήματα, θα συνεχίσουν να χάνουν τη ζωή τους επιβάτες και εργαζόμενοι στα πλοία, θα καταστρέφεται το περιβάλλον».

Κατά τ' άλλα: Η έρευνα που λέει «φαγωθείτε μεταξύ σας», με τον ισχυρισμό πως για τα δεινά των παιδιών φταίνε οι πατεράδες τους, θέλει να αγνοεί ότι στον προηγούμενο αιώνα αναπτύχθηκε ένα εργατικό κίνημα - το κομμουνιστικό - που τσάκισε κόκαλα κι έφτασε να κάνει την εργατική τάξη κυβερνήτη του μισού πλανήτη με επιπτώσεις θετικές και στο υπόλοιπο μισό. Οτι τα πτυχία χωρίς αντίκρισμα, η ανασφάλιστη δουλιά, η δουλιά νύχτα με νύχτα, η ακριβοπληρωμένη υγεία, όλα μαζί είναι παράγωγα της καπιταλιστικής πραγματικότητας, που όλο και περισσότερο σπρώχνει την ανθρωπότητα στη βαρβαρότητα.