ΠΡΟΒΑΛΛΕΤΑΙ και με το παραπάνω η κόντρα των φαρμακευτικών εταιριών με τις διοικήσεις των νοσοκομείων, αφού οι εταιρίες υποστηρίζουν πως το χρέος των νοσοκομείων έχει φτάσει τα 108 δισεκατομμύρια.

Φυσικά, από αυτό θα «πιαστεί» και ο Α. Παπαδόπουλος, για να μας πει ότι τα νοσοκομεία πρέπει να γίνουν πιο ...κερδοφόροι οργανισμοί, για να μην έχουν τέτοια προβλήματα. Και θα 'ναι ένα ακόμη επιχείρημα αυτό, για την προώθηση της «ανθυγιεινής» μεταρρύθμισης που εξάγγειλε.

Ομως, αυτό που «ξεχνά» η κυβέρνηση να μας πει είναι ότι αυτή και οι επιλογές της ευθύνονται για το γεγονός ότι δεν υπάρχει στη χώρα ο ανάλογος εθνικός φορέας φαρμάκου, ούτε κρατική φαρμακοβιομηχανία, ώστε να μπορεί να προμηθεύσει τα νοσοκομεία και να ασκήσει και το κράτος την όποια πολιτική θέλει στο χώρο του φαρμάκου.

ΑΝΤΕ να έρθει, τέλος πάντων, αυτός ο Σεπτέμβριος, όχι για τίποτε άλλο, μα για να δούμε τι είναι αυτά τα φοβερά που υπόσχεται ότι θα κάνει στο εσωτερικό της Νέας Δημοκρατίας ο Μιχάλης Λιάπης, που έχει εκφράσει διαφωνίες με την πολιτική Καραμανλή για την τακτική των συμμαχιών του!

Ετσι, για να διαπιστώσουμε, δηλαδή, αν αυτού του είδους τα υπονοούμενα που αφήνει σημαίνουν τίποτε, ή είναι απλά για το θεαθήναι.

ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΕΤΑΙ Ο ΣΕΒ για την κατάσταση στην Παιδεία! Οπως λένε... υπάρχει σημαντικό κενό μεταξύ των προσόντων που καλλιεργούνται από το εκπαιδευτικό σύστημα της χώρας και των αναγκών της οικονομίας (σ.σ. δηλαδή τις δικές τους), με αποτέλεσμα να υπάρχουν θέσεις που δεν μπορούν να καλυφθούν, λόγω της έλλειψης εξειδικευμένου προσωπικού..! Α, να μας συγχωρούν οι βιομήχανοι, δεν το ξέραμε αυτό και ζητούμε βαθύτατα συγνώμη!

Αραγε, μήπως ένα θετικό βήμα θα ήταν το εκπαιδευτικό πρόγραμμα των ΑΕΙ και ΤΕΙ να το φτιάχνει τώρα κατευθείαν το ΔΣ του ΣΕΒ και όχι να το επηρεάζει έμμεσα (πλην σαφώς!), όπως γίνεται μέχρι τώρα;