«Δεν πρόκειται για χύμα καταστάσεις, τα μαθήματα διατηρούν την αυτονομία τους και με τη συνδυαστική και βιωματική προσέγγιση η γνώση κατακτάται σε βάθος. Αναμφίβολα απαιτείται συστηματοποιημένη επιμόρφωση των εκπαιδευτικών (...) το ανοικτό και δημιουργικό σχολείο της διαθεματικότητας καλλιεργεί την κριτική και συνδυαστική σκέψη, όταν αξιοποιεί την αξιόλογη για τα σχολεία γνώση, όταν στοχεύει στην ισόρροπη ανάπτυξη της προσωπικότητας του μαθητή με αξίες και στάσεις για να εντάσσεται αρμονικά στην κοινωνία ως ενεργός πολίτης μαθαίνοντας πώς να μαθαίνει, όταν αναπτύσσει νέες κοινωνικές και τεχνολογικές δεξιότητες» (ο πρόεδρος του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου Σ. Ν. Αλαχιώτης / «ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ»).

«Η Αμερική, διαχρονικό στήριγμα της δημοκρατίας (...)"τα κίνητρα της Αμερικής είναι κίνητρα όλης της ανθρωπότητας" έλεγε ο Φραγκλίνος Ρούζβελτ. Αυτή είναι και η παραδοσιακή προσέγγιση: Η πίστη, δηλαδή, ότι η αμερικανική ισχύς και επιρροή μπορεί και πρέπει να υπηρετεί τα συμφέροντα ολόκληρης της ανθρωπότητας. Αυτό είναι το στοιχείο που καθιστά τις ΗΠΑ το "απαραίτητο έθνος" κατά τον Μπιλ Κλίντον ή όπως το έθετε ο Ντιν Ατσεσον πριν από έξι δεκαετίες, την "ατμομηχανή στην κεφαλή της ανθρωπότητας". Οι Αμερικανοί διέθεταν πάντοτε αυτή τη μοναδική τάση παγκόσμιας παρέμβασης, μια ιδεολογική νομιμοποίηση που τους ωθεί στο να αναμειγνύονται σε υποθέσεις των άλλων, να επιζητούν αλλαγή, να επιμένουν στην επιβολή των "οικουμενικών αρχών" όπως τις καταλαβαίνουν οι ίδιοι» (το άρθρο σε FT / «ΗΜΕΡΗΣΙΑ»).

«Ενώ πριν από τρία χρόνια τα ελληνικά νοικοκυριά όφειλαν 26,5 δισ. ευρώ στις τράπεζες για στεγαστικά δάνεια, το αντίστοιχο ποσοστό στο τέλος Οκτωβρίου του 2006 ήταν 49,1 δισ. ευρώ. Αντίστοιχα από τα 12,4 δισ. ευρώ που όφειλαν οι Ελληνες σε καταναλωτικά δάνεια στο τέλος του 2003, το αντίστοιχο ποσό εκτινάχθηκε στα 22,4 δισ. ευρώ τον Οκτώβριο φέτος» (τα στοιχεία στα «ΝΕΑ»).