Σε μια φραστική αναδίπλωση, με στόχο την εκτόνωση των αντιδράσεων προχώρησε χτες η κυβέρνηση, τόσο με τη δήλωση του Κ. Σημίτη στο Σεράγεβο όσο και μέσω του κυβερνητικού εκπροσώπου. Ωστόσο, η παροχή πολιτικής στήριξης στον Γ. Παπανδρέου και στις αμερικανοκαθοδηγούμενες δηλώσεις του επιβεβαιώνει ότι η κυβερνητική πολιτική προσαρμόζεται σταδιακά και σταθερά στις επιταγές των ΗΠΑ και της νέας τάξης και "δοκιμάζει" την αποδοχή της από τις πολιτικές δυνάμεις και το λαό.

Ο εκτελών χρέη κυβερνητικού εκπροσώπου Ν. Αθανασάκης επιχείρησε να πείσει ότι και η θέση της κυβέρνησης για τη μουσουλμανική μειονότητα δεν έχει αλλάξει και ότι ο Γ. Παπανδρέου εξέφρασε αυτή τη θέση! Από τα όσα είπε χτες ο εκπρόσωπος προκύπτει ότι παρά τις διαβεβαιώσεις για μη αλλαγή πολιτικής, η κυβέρνηση ήδη κινείται και εφαρμόζει την πολιτική που επιβάλλει η νέα τάξη.

Ο Ν. Αθανασάκης ανέφερε ότι "αναγνωρίζουμε, βάσει της Συνθήκης της Λωζάνης, που αποτελεί ακρογωνιαίο λίθο της εξωτερικής πολιτικής μας, μουσουλμανική μειονότητα, προφανώς ως θρησκευτική μειονότητα. Η μουσουλμανική μειονότητα, η οποία αποτελείται από τουρκογενείς, Πομάκους, Τσιγγάνους ασκεί ανεμπόδιστα όλα τα δικαιώματά της". Παράλληλα διευκρίνισε ότι "το δικαίωμα αυτοπροσδιορισμού που εισάγεται με τα κείμενα της Κοπεγχάγης, των Παρισίων κλπ., είναι ατομικό δικαίωμα και ως τέτοιο το αναγνωρίζουμε. Δεν αναγνωρίζουμε συλλογικό δικαίωμα αυτοπροσδιορισμού". Μετά από αυτό ισχυρίστηκε ότι αυτή τη θέση ακολουθεί ο Γ. Παπανδρέου.

Οι αντιδράσεις που προκλήθηκαν, τόσο από ορισμένα στελέχη της εσωκομματικής αντιπολίτευσης του ΠΑΣΟΚ, όσο και από τη ΝΔ, εξαντλήθηκαν στο ζήτημα των ερμηνειών των διεθνών συνθηκών και συμβάσεων, καθώς και στην έκφραση ανησυχιών για ενδεχόμενη αλλαγή πλεύσης της κυβέρνησης στο μειονοτικό. Σε κάθε περίπτωση, πάντως, άφησαν στο απυρόβλητο το "δίκαιο" της νέας τάξης και τη χρησιμοποίηση των μειονοτήτων για αλλαγή συνόρων και επιβολή των ιμπεριαλιστικών σχεδίων, ενώ δεν έλειψε και η κριτική από εθνικιστική σκοπιά.

Ο εκπρόσωπος της ΝΔ Αρ. Σπηλιωτόπουλος διαπίστωσε ότι "οι δηλώσεις του κ. Αθανασάκη αναμφισβήτητα βρίσκονται στη σωστή κατεύθυνση", υποστηρίζοντας ταυτόχρονα ότι είναι διαφορετικές από τις δηλώσεις του Γ. Παπανδρέου και του Ρέππα! Παράλληλα, κάλεσε, άλλη μια φορά, τον Κ. Σημίτη να διαλύσει την επικίνδυνη για τα εθνικά συμφέροντα σύγχυση που επικρατεί στην κυβέρνησή του.

Στο εσωτερικό του κυβερνώντος κόμματος, οι φωνές αντίδρασης ήταν ελάχιστες και προέρχονταν από τους "συνήθεις υπόπτους", γεγονός που υποδηλώνει ότι η συντριπτική πλειοψηφία των στελεχών του συντάσσεται ή ανέχεται την κυρίαρχη πολιτική. Ο Γ. Καψής, σε μακροσκελή δήλωσή του, εκτιμά ότι "η δραματική αυτή εν αιθρία αλλαγή πολιτικής μας έρχεται την επομένη της γνωστής διακήρυξης των τριών βουλευτών - οργάνων του Τουρκικού προξενείου, πράγμα που δεν επιτρέπει αμφιβολίες ότι ευρισκόμασταν ενώπιον μιας ευρύτερης μεθόδευσης". Ταυτόχρονα ερωτά τον ΥΠΕΞ σε τι διαφέρει η πολιτική που ακολουθεί από την πολιτική των Αλβανοφώνων του Κοσσυφοπεδίου. Από την πλευρά του ο Α. Πεπονής, σε συνέντευξή του στον "Φλας" περιορίστηκε να επισημάνει την "ιδιαίτερης σημασίας πολιτική διάσταση", που αποκτά η σύμπτωση των δηλώσεων Παπανδρέου με τον ελληνοτουρκικό διάλογο, ενώ τόνισε ότι "δεν υπάρχει συνθήκη που να δεσμεύει την Ελλάδα να αναγνωρίσει μια μειονότητα, η οποία συμβατικά έχει καθοριστεί ως θρησκευτική και να την αναγνωρίσει ως εθνική".

Ο Μ. Εβερτ, μιλώντας στον "Πλάνετ", από τη μια τόνισε ότι αυτή η πάγια εξωτερική πολιτική δεν μπορεί να μεταβληθεί με τίποτα και από την άλλη δήλωσε ότι "για μια τέτοια αλλαγή της εξωτερικής πολιτικής θα έπρεπε να συγκληθεί το συμβούλιο των αρχηγών των κομμάτων υπό την προεδρία του Προέδρου της Δημοκρατίας"! Ταυτόχρονα, τάχθηκε υπέρ του ελληνοτουρκικού διαλόγου που ξεκίνησε. Από την πλευρά της η Ντ. Μπακογιάννη περιορίστηκε να υπενθυμίσει τις γνωστές τρεις προϋποθέσεις για να προχωρήσει ο ελληνοτουρκικός διάλογος και επισήμανε ότι δεν έχει δοθεί απάντηση από τις δύο πλευρές αν αυτές οι προϋποθέσεις έχουν τεθεί.