Και για να καταλάβετε καλύτερα το μέγεθος της πρωθυπουργικής υποκρισίας σημειώνουμε και το εξής: Ανάμεσα στα διάφορα "θα" της ομιλίας του Κ. Σημίτη, ήταν και η διάθεση 45 τρισεκατομμυρίων δραχμών, στην τετραετία, 2000 - 2003, για "τη χρηματοδότηση έργων κοινωνικής στήριξης, κοινωνικών δικτύων, αλληλεγγύης και συνοχής". Ναι, καλά διαβάσατε, 45 τρισεκ...

Θα αναρωτηθείτε, βέβαια, πώς μπορεί να γίνει αυτό, όταν ολόκληρος, ο ετήσιος κρατικός προϋπολογισμός δε φτάνει τα 15 τρισεκ. κι όπως όλοι ξέρουν, οι κάθε είδους δαπάνες κοινωνικού χαρακτήρα αποτελούν ένα μικρό μόνο μέρος του.

Οχι, δεν πέταξε το νούμερο στην τύχη ο Κ. Σημίτης. Ούτε, βέβαια, έχει σκοπό να διαθέσει από τον κρατικό προϋπολογισμό το ποσό αυτό. Αλλωστε, είναι γνωστές οι κατευθύνσεις της ΕΕ, του ΔΝΤ, του ΟΟΣΑ, κλπ., τις οποίες ενστερνίζεται πλήρως η κυβέρνηση, για παραπέρα δραστική μείωση των κοινωνικών δαπανών του κράτους. Απλούστατα, τα 45 τρισεκ. - και πιο συγκεκριμένα, το μεγαλύτερο μέρος τους - αποτελούν το άθροισμα όλων των δαπανών κοινωνικού χαρακτήρα, που υπολογίζει η κυβέρνηση να γίνουν στην επόμενη τετραετία. Μόνο, που τα χρήματα αυτά θα πληρωθούν από τους εργαζόμενους και όχι από τον κρατικό προϋπολογισμό. Μέσα στο ποσό αυτό, για παράδειγμα, συμπεριλαμβάνονται οι ασφαλιστικές εισφορές όλων των εργαζομένων, τα δημοτικά τέλη και κάθε είδους, παρόμοιος λογαριασμός και χαράτσι. Ακόμη και το προσφάτως εξαγγελθέν "σεισμόσημο"...