ΛΑΜΙΑ (του ανταποκριτή μας)

Απεργιακές κινητοποιήσεις ξεκινούν από την ερχόμενη Δευτέρα, οι εργαζόμενοι στη ΛΑΡΚΟ Λάρυμνας, απαιτώντας την παραγωγική αναβάθμιση της εταρίας, να καλυφθούν οι ελλείψεις στο προσωπικού, να σταματήσουν οι διαθεσιμότητες, καθώς και οι κυβερνητικοί σχεδιασμοί για το ξεπούλημα της επιχείρησης στις πολυεθνικές του κλάδου. Την ερχόμενη Δευτέρα θα γίνει 24ωρη απεργία και θα ακολουθήσουν δύο 48ωρες που θα κηρυχτούν για τις επόμενες δύο βδομάδες.

Για δικούς της λόγους η πλειοψηφία του σωματείου (ΠΑΣΚΕ- ΔΑΚΕ) δεν έχει θέσει στο διεκδικητικό πλαίσιο των κινητοποιήσεων και την υπογραφή συλλογικής σύμβασης εργασίας, κάτι που έχει καταγγείλει εξ'αρχής ο συνδυασμός του "Αγωνιστικού Μετώπου".Η υπόθεση της συλλογικής συμβασης θα συζητηθεί από τους εργαζόμενους τη Δευτέρα, καθώς στα πλαίσια της απεργίας θα γίνει γενική συνέλευση. Οι εργαζόμενοι να αποφανθούν και πανω στην πρόταση της εταιρίας για διετή συλλογική σύμβαση, στην οποία προβλέπονται αυξήσεις πείνας. Η εταιρία έχει προτείνει αυξήσεις 2,5% από την 1η Ιούλη, 2,1% από 1η Ωκτώβρη και αύξηση 1% από 1η Νοέμβρη, αν βέβαια η τιμή του Νικελίου ξεπεράσει τα 3,15 δολλάρια ανά λίμπρα. Για το 2000 προτείνει αυξήσεις ανάλογες με αυτές που θα υπογράψει η ΓΣΕΕ στην Εθνική Συλλογική Σύμβαση.

Να σημειωθεί ότι η προκλητική πρόταση της εταιρίας έχει γίνει αποδεκτή και έχουν υπογραφεί συμβάσεις από τις συναινετικές ηγεσίες των συματείων των Μεταλλείων Εύβοιας,της Εδρας και των Σερβίων της ΛΑΡΚΟ.

Ειδικότερα σε ό,τι αφορά την στάση της εταιρίας, είναι χαρακτηριστικό ότι, δεν δεσμεύεται ότι δεν θα γίνουν και άλλες διαθεσιμότητες. Επίσης αν και αναγνωρίζει την έλλειψη προσωπικού και τις άσχημες συνθήκες εργασίας που επικρατούν -με αποτελεσμα τα απανωτά ατυχήματα και τις σημαντικές ζημιές- δεν δεσμεύεται για την αναπλήρωση του προσωπικού και τις αναγκαίες συντηρήσεις και επισκευές των εγκαταστάσεων, πόσο μάλλον για τον εκσυγχρονισμό του υπάρχοντος μηχανολογικού εξοπλισμού και για νέες επενδύσεις. Η στάση αυτή έχει να κάνει με τους σχεδιασμούς της κυβέρνησης σε βάρος της ΛΑΡΚΟ, την οποία οδηγεί σε μαρασμό και απαξίωση με σκοπό το ξεπούλημά της στις πολυεθνικές του κλάδου (KRUPP και BRITISH STEEL) που τη θέλουν να την βάλουν στο "χέρι".