Από την πορεία εκτέλεσης του Κρατικού Προϋπολογισμού του 1999, εξαρτά η κυβέρνηση, τα ψίχουλα των φορολογικών "ελαφρύνσεων" που θα δώσει στους εργαζόμενους, με στόχο βέβαια την υφαρπαγή της ψήφου στις εθνικές εκλογές. Το συμπέρασμα αυτό προκύπτει και μετά τη συνάντηση του υπουργού Εθνικής Οικονομίας Γ. Παπαντωνίου, χθες το πρωί, με τον πρωθυπουργό Κ. Σημίτη στο Μέγαρο Μαξίμου. Ο υπουργός για το μόνο που δεσμεύτηκε - από την πληθώρα των μέτρων που δικοί του άνθρωποι "διέρρεαν" επί μήνες ότι θα ληφθούν - ήταν η αύξηση του αφορολόγητου ορίου! Ηταν η μόνη συγκεκριμένη δέσμευση, η οποία λαμβάνει διαστάσεις ανοιχτής πρόκλησης, αν αναλογιστεί κανείς ότι την περίοδο 1990 - 1998, οι κυβερνώντες απέσπασαν από τους φορολογούμενους, με διάφορες παρεμβάσεις, τουλάχιστον 6 τρισ. δραχμές, ενώ σήμερα μιλάνε για... επιστροφές 300 δισ. και μάλιστα σε δύο δόσεις... Και βέβαια οι επιστροφές με το σταγονόμετρο αφορούν την προεκλογική περίοδο, καθώς αρμόδιοι παράγοντες εκτιμούν από σήμερα ότι μετά τις εκλογές και με οποιαδήποτε κυβέρνηση, η προσφυγή σε νέα μέτρα θα πρέπει να θεωρείται δεδομένη, ελέω Προγράμματος Σταθερότητας...

Στις δηλώσεις του, αμέσως μετά τη συνάντηση με τον πρωθυπουργό, ο Γ. Παπαντωνίου ανέφερε ότι "το οικονομικό επιτελείο συντάσσει τώρα την τελική εισήγησή του, ώστε να ληφθούν αποφάσεις από τα αρμόδια κυβερνητικά όργανα το συντομότερο δυνατόν και να κατατεθεί το φορολογικό νομοσχέδιο προς ψήφιση στη Βουλή". Στη συνέχεια έκανε λόγο για αλλαγές στην κατεύθυνση "της ελάφρυνσης των χαμηλών και μεσαίων εισοδημάτων", καθώς και για "ουσιαστικότατη αύξηση στο αφορολόγητο όριο που είναι και το κεντρικό θέμα".

Απολογούμενος και παράλληλα καθησυχάζοντας τα πολιτικά και οικονομικά κέντρα, τα οποία κατηγορούν την κυβέρνηση ότι έχει εγκαινιάσει πολιτική παροχολογίας, ανέφερε ότι "οι ελαφρύνσεις είναι εγγεγραμμένες στον οικονομικό προγραμματισμό μας, δεν είναι κάτι καινούριο, έχουν εξαγγελθεί εδώ και πέντε μήνες...", καθώς και "όλα αυτά εντάσσονται στη σταθερή γραμμή πλεύσης που έχει χαράξει η κυβέρνηση...".

Αρμόδιοι παράγοντες υποστηρίζουν ότι οι αλλαγές που θα πρέπει να θεωρούνται βέβαιες είναι η αύξηση του αφορολόγητου (το πιο πιθανό σενάριο προβλέπει αύξηση σε δύο δόσεις), η έκπτωση φόρου για τα παιδιά, μικρές παρεμβάσεις στη φορολογική κλίμακα με την προσθήκη δύο νέων συντελεστών και η κατάργηση των αντικειμενικών κριτηρίων για τα οποία έχει δεσμευτεί δημόσια η κυβέρνηση ότι θα πράξει. Σύμφωνα με τους ίδιους, όλες οι υπόλοιπες προτάσεις (όπως η μείωση του ανώτατου συντελεστή φορολογίας των φυσικών προσώπων καθώς και η μείωση των συντελεστών φορολογίας των επιχειρήσεων) τίθενται υπό αίρεση. Σε ό,τι αφορά τον ορίζοντα εφαρμογής των όποιων ρυθμίσεων, υποστηρίζουν ότι θα εξαρτηθεί από την πορεία του προϋπολογισμού του 1999, ενώ παράλληλα δηλώνουν διστακτικοί γιατί οι αλλαγές που θα υιοθετηθούν, θα έχουν μόνιμο χαρακτήρα και θα επηρεάσουν και τους επόμενους προϋπολογισμούς, αναφέρουν οι ίδιοι. Οσο για το ψευτοδίλλημα "παροχές ή επίτευξη του "εθνικού" στόχου της ΟΝΕ", οι ίδιοι υποστηρίζουν ότι δεν τίθεται θέμα: Ο στόχος της ΟΝΕ είναι αδιαπραγμάτευτος και δε συζητείται...