Με Νομοθετικό Διάταγμα του '60 κυρώθηκε η λεόντειος σύμβαση που καταρτίστηκε μεταξύ του ελληνικού δημοσίου και της ΠΕΣΙΝΕ, για την ίδρυση της επιχείρησης "Αλουμίνιον της Ελλάδος".Η τότε κυβέρνηση εξέδωσε Διατάγματα για την αναγκαστική απαλλοτρίωση εκτάσεων, υπέρ της ΠΕΣΙΝΕ, προκειμένου να εγκαταστήσει το εργοστάσιό της και ό,τι άλλο την εξυπηρετούσε.

Η λειτουργία της εγκατάστασης άρχισε στα πρώτα χρόνια της δεκαετίας του '60. Στη Βοιωτία, η ΠΕΣΙΝΕ επεξεργάζεται το βωξίτη, που παίρνει κύρια από τα μεταλλεία του Παρνασσού και του Ελικώνα.Από το βωξίτη αποσπά την αλουμίνα, που υπόκειται σε επεξεργασία, το τελικό προϊόν της οποίας είναι το αλουμίνιο.

Βάσει της ληστρικής σύμβασης που υπέγραψε η τότε κυβέρνηση:

- Το ελληνικό δημόσιο έκανε επενδύσεις για τη μεταφορά ρεύματος - που θα χρησιμοποιούσε το εργοστάσιο - ύψους 125 εκατομμυρίων δολαρίων. Η δε επένδυση της ΠΕΣΙΝΕ τότε δεν ξεπέρασε τα 25!

- Η ΠΕΣΙΝΕ πληρώνει στη ΔΕΗ, την κιλοβατώρα, κάτω από το κόστος παραγωγής της (σήμερα, πληρώνει 5 δρχ. την κιλοβατώρα). Οι δύο πλευρές θα επαναδιαπραγματευτούν την τιμή το 2001. Τιμή που και πάλι θα είναι κάτω του κόστους παραγωγής.

(Σημειώνεται ότι το αλουμίνιο "βγαίνει" από την αλουμίνα με τη μέθοδο της ηλεκτρόλυσης. Η ηλεκτρόλυση απαιτεί τεράστια ποσά ηλεκτρικής ενέργειας. Υπολογίζεται πως για κάθε τόνο αλουμινίου ξοδεύονται 4.500 κιλά βωξίτη και 18.000 κιλοβατώρες ηλεκτρικής ενέργειας. Οπερ σημαίνει πως η ΠΕΣΙΝΕ είναι από τις πλέον ηλεκτροβόρες βιομηχανίες στη χώρα. Επομένως, η χασούρα της ΔΕΗ είναι τεράστια, όπως τεράστια είναι και τα ποσά που πληρώνουν οι φορολογούμενοι για να την καλύψουν. Και σκεφτείτε τι θα έλεγαν οι υπέρμαχοι της "ελεύθερης αγοράς" αν μια κρατική εταιρία προκαλούσε τέτοια ζημιά στη ΔΕΗ).

- Η ΠΕΣΙΝΕ έχει το δικαίωμα για ελεύθερη εισαγωγή βοηθητικών υλών, βωξίτη και αλουμίνας, αν οι εγχώριες πρώτες ύλες είναι ακριβές ή δεν αρέσουν ποιοτικά.

Ο ελληνικός βωξίτης είναι πολύ καλής ποιότητας και η Ελλάδα θεωρείται από τις λίγες χώρες, παγκόσμια, με τόσο πλούσια αποθέματα (υπολογίζονται σε 100 με 500 εκατομμύρια τόνους). Από το βωξίτη προέρχεται το μεγαλύτερο μέρος της παγκόσμιας παραγωγής αλουμινίου. Η τεράστια εφαρμογή του αλουμινίου έκανε το βωξίτη ένα από τα πλέον εμπορικά μεταλλεύματα. Υπενθυμίζεται πως το ελαφρύ και ανθεκτικό αλουμίνιο χρησιμοποιείται για την κατασκευή εξαρτημάτων αεροπλάνων, αυτοκινήτων και μεταλλικών κουφωμάτων. Οπως επίσης ως υλικό συσκευασίας τροφίμων (αλουμινόχαρτο) και για την κατασκευή ηλεκτρικών αγωγών μεταφοράς ρεύματος, οικιακών σκευών και άλλων αντικειμένων.

Από τα προαναφερόμενα γίνεται σαφές πως ο πλούτος που συρρέει στα ταμεία της επιχείρησης είναι ανυπολόγιστος. Μάλιστα, τα επίσημα κέρδη της ΠΕΣΙΝΕ για το '94 ήταν 4,1 δισ. δρχ. Το '95, ήταν 9,7.Το '96 ήταν 4,6 και το '97 ανήλθαν σε 8,9.Δηλαδή, μέσα σε τέσσερα χρόνια οι εργοδότες έβαλαν στην τσέπη τους 27,3 δισ. δρχ.!

Τέλος, η επιχείρηση, σε ένα τρίμηνο, αναμένεται να έχει έτοιμη νέα εγκατάσταση, όπου θα επεξεργάζεται βωξίτη, εισαγόμενο από τη Βραζιλία. Κατά τους ειδικούς, ο ελληνικός βωξίτης είναι πλουσιότερος σε αλουμίνα, αλλά πιο δύσκολος και άρα πιο δαπανηρός σε επεξεργασία. Ο βραζιλιάνικος είναι πιο εύκολος και πιο οικονομικός. Οι εργοδότες ετοιμάζονται για νέα κέρδη.