"Με το ανάλογο κέρδος, το κεφάλαιο γίνεται θαρραλέο. Με ποσοστό κέρδους 10%, γίνεται σίγουρο, με 20% ζωηρεύει, με 50% γίνεται θετικά παράτολμο, με 100% ποδοπατάει κάθε ανθρώπινο νόμο και με 300% δεν υπάρχει έγκλημα που να μην το ριψοκινδυνεύει, ακόμα και με τον κίνδυνο της καρμανιόλας".

Το παραπάνω απόσπασμα από το "Κεφάλαιο" του Κάρολου Μαρξ, αποκτά στις μέρες μας - που βρίσκεται σε εξέλιξη ο εγκληματικός πόλεμος στη γειτονιά μας- ιδιαίτερη σημασία. Εξηγεί, σε μεγάλο βαθμό, τα πραγματικά κίνητρα εκείνων που έδωσαν το "πράσινο φως" για την έναρξη των βομβαρδισμών στη γειτονική Γιουγκοσλαβία, εν γνώσει τους ότι η φωτιά αυτού του βρώμικου πολέμου θα πλήξει σοβαρά και όλες τις άλλες βαλκανικές χώρες.

Κάθε πόλεμος, εκτός από το κόστος σε έμψυχο υλικό (νεκρούς, τραυματίες και άλλες παρενέργειες που έχει στον άνθρωπο), προκαλεί και κόστος σε άψυχο υλικό. Η σημαντικότερη από τις παρενέργειες του πολέμου σε άψυχο υλικό, έχουν να κάνουν με το λεγόμενοοικονομικό κόστος.

Το κόστος σε έμψυχο υλικό,απαρτίζουν οι μέχρι στιγμής χιλιάδεςνεκροί και τραυματίες. Οι εκατοντάδες χιλιάδες άνεργοι. Τα νοικοκυριά (εκατομμύρια) Σέρβων και Κοσσοβάρων, που είδαν το βιος μιας ολόκληρης ζωής να εξαφανίζεται από τις πολεμικές επιχειρήσεις και εκατοντάδες χιλιάδες από αυτούς θα εξαναγκαστούν να πάρουν το δρόμο της προσφυγιάς για να γλιτώσουν από τις "ανθρωπιστικές βόμβες" και δεν θα έχουν "πού την κεφαλή κλίναι". Ολα αυτά αποτελούν τμήμα του ψυχολογικού πολέμου, που έχει σκοπό να υποτάξει όσους εξακολουθούν να αντιστέκονται στη "νέα τάξη πραγμάτων" και να μην συμβιβάζονται στη λογική του ραγιαδισμού και του "σφάξε με αγά μου ν' αγιάσω".

Το κόστος σε άψυχο υλικό περιλαμβάνει τις καταστροφές έργων υποδομής (γέφυρες, οδικό και σιδηροδρομικό δίκτυο, αεροδρόμια και λιμάνια), τις καταστροφές παραγωγικών μονάδων (διυλιστήρια καυσίμων, υδροηλεκτρικοί σταθμοί, εργοστάσια παραγωγής βιομηχανικών και καταναλωτικών ειδών, όπως της ΖΑΣΤΑΒΑ κλπ.), η καταστροφή της αγροτικής παραγωγής, η μόλυνση του περιβάλλοντος κλπ.

Και αναμφισβήτητα, το κόστος (σε έμψυχο και άψυχο υλικό) από τη φωτιά του πολέμου που άναψαν στα Βαλκάνια οι Αμερικάνοι και τα "Αμερικανάκια" - δηλαδή οι κυβερνήσεις των χωρών - μελών του ΝΑΤΟ και της ΕΕ - είναι πολύ μεγάλο και μέρα με τη μέρα μεγαλώνει καθώς ο βρώμικος αυτός πόλεμος συνεχίζεται και κανείς δεν ξέρει πότε και πώς θα τελειώσει. Ομως οι ισχυροί της Γης που έδωσαν το "πράσινο" για την έναρξη και αυτού του πολέμου - αδιαφορώντας για τα ανθρώπινα θύματα - δεν αποβλέπουν μόνο στα πολιτικά αλλά και στα οικονομικά οφέλη που θα προκύψουν την "επόμενη μέρα" της λήξης του πολέμου.Εμείς θα επιχειρήσουμε να σκιαγραφήσουμε το οικονομικό κόστος και να αποκαλύψουμε τους μεγάλους κερδισμένους (οικονομικά) από τον πόλεμο στη Γιουγκοσλαβία.

Ενδεικτικά θυμίζουμε, ότι το οικονομικό κόστος του πολέμου στον Περσικό Κόλπο (μιλάμεμόνο για το κόστος των "θυτών" και όχι των θυμάτων) εκτιμάται ότι έφτασε στο αστρονομικό ποσό των 102 δισεκατομμυρίων δολαρίων ΗΠΑ (περίπου 30 τρισεκατομμύρια δραχμές). Αν ρωτήσετε για το μέχρι σήμερα κόστος από τον βρώμικο πόλεμο στη Γιουγκοσλαβία, κανείς δεν είναι σε θέση να δώσει ακριβή στοιχεία. Πάντως οι πρώτες εκτιμήσεις ανεβάζουν το κόστος των βομβαρδισμών των πρώτων 5 εβδομάδων στη Γιουγκοσλαβία, σε περισσότερα από 20 δισ. δολάρια (περίπου 6 τρισ. δραχμές μέχρι στιγμής). Και μιλάμε μόνο για το κόστος του επιτιθέμενου.Αν στο κόστος του επιτιθέμενου προσθέσουμε και το κόστος του γιουγκοσλάβικου λαού - από τις τεράστιες καταστροφές που έχουν προκαλέσει οι ΑμερικανοΝΑΤΟικοί βομβαρδισμοί στο Βελιγράδι, το Κοσσυφοπέδιο, τη ΝΙΣ και άλλες πόλεις της Γιουγκοσλαβίας - τότε μιλάμε για αστρονομικά ποσά, που ίσως έχουν ξεπεράσει το κόστος του πολέμου στον Κόλπο.

Ποιος θα πληρώσει το σπασμένα αυτού του πολέμου; Πώς δηλαδή θα κατανεμηθεί το κόστος (για τις βόμβες και τους πυραύλους και τα άλλα πυρομαχικά που... κατανάλωσαν και συνεχίζουν να καταναλώνουν οι κυβερνήσεις των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ στα κεφάλια του γιουγκοσλαβικού λαού; Και ποιοι θα είναι οι μεγάλοι κερδισμένοι (οικονομικά) από αυτόν το βρώμικο πόλεμο;

Τα ερωτήματα, που έχουν προκληθεί από τους βομβαρδισμούς στο ανεξάρτητο και κυρίαρχο κράτος της Γιουγκοσλαβίας, είναι πολλά όπως επίσης πολλές είναι και οι απαντήσεις που δίνονται, καθώς ποικίλλουν, ανάλογα με τη σκοπιά που προσεγγίζει κανείς τα γεγονότα.

Το σίγουρο είναι είναι ένα. Οτι από τον πόλεμο αυτό, οι μεγάλοι κερδισμένοι θα είναι οι πολυεθνικές βιομηχανίες παραγωγής όπλων και οπλικών συστημάτων των ΗΠΑ και της Ευρωπαϊκής Ενωσης.

Εμείς, θα επιχειρήσουμε να δώσουμε απαντήσεις στα παραπάνω ερωτήματα, μέσα από τα τηλεγραφήματα των ξένων ανταποκριτών που μετέδωσαν το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων (ΑΠΕ) και άλλα (Γαλλικό κλπ.) Πρακτορεία Ειδήσεων. Από τα τηλεγραφήματα αυτά, που παραθέτουμε στη συνέχεια, προκύπτει με σαφήνεια ότι είναι μύθος το επιχείρημα πως ο πόλεμος αυτός έγινε για "ανθρωπιστικούς λόγους" όπως επίσης και ότι αυτός ο πόλεμοςέγινε - και συνεχίζεται - για πολιτικούς και οικονομικούς λόγους.Και με δεδομένο ότι πολιτική και οικονομία, αποτελούν τις δύο όψεις ενός και του αυτού νομίσματος,εκείνοι που τροφοδότησαν και κήρυξαν αυτόν τον πόλεμο - ανεξάρτητα από την έκβασή του - ετοιμάζονται να μοιράσουν τη "λεία" που θα προκύψει την "επόμενη μέρα της λήξης κάθε πολέμου".

Στα πλαίσια μοιρασιάς της πολιτικής και οικονομικής "λείας" - που αναμένεται να προκύψει την επόμενη μέρα της λήξης του πολέμου στη Γιουγκοσλαβία - οι ηγεσίες των κυβερνήσεων των ΗΠΑ,ΝΑΤΟ και της ΕΕ, βρίσκονται σε ένα συνεχή μαραθώνιο διαβουλεύσεων. Στο επίκεντρο αυτών των διαβουλεύσεων - τόσο αυτές που γίνονται στο προσκήνιο (επίσημα) όσο και αυτών που γίνονται στο παρασκήνιο (ανεπίσημα) - εξετάζονται διάφορα εναλλακτικά σενάρια Σχεδίων τύπου ΜΑΡΣΑΛ. Ολοι αυτοί που συναθροίζονται "σε στενό κύκλο" στα σαλόνια των Βρυξελλών και άλλων χωρών - μελών της ΕΕ, συζητούν για τη "βοήθεια" που θα προσφέρουν μετά τη λήξη του πολέμου για την ανοικοδόμηση της κατεστραμμένης από τις ανθρωπιστικές βόμβες Γιουγκοσλαβίας. Και όταν λέμε "βοήθεια", εννοούμε τα γνωστά τραπεζικά δάνεια και άλλες πιστώσεις που συνοδεύονται με πολιτικούς και οικονομικούς όρους.

Λάμπρος ΤΟΚΑΣ

Από τον πόλεμο αυτό, οι μεγάλοι κερδισμένοι θα είναι οι πολυεθνικές βιομηχανίες παραγωγής όπλων και οπλικών συστημάτων των ΗΠΑ και της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Ηδη η "Μπόινγκ" πήρε παραγγελία να εφοδιάσει τον αμερικάνικο στρατό με νέους πυραύλους και βόμβες, καθώς με τους καθημερινούς βομβαρδισμούς στη Γιουγκοσλαβία τα αποθέματα εξαντλήθηκαν και οι αποθήκες από πυραύλους "Κρουζ", "Τόμαχοκ" και άλλα πολεμοφόδια άδειασαν...