Σ' ένα και μόνο ζήτημα έχει εκφράσει κάποιες επιφυλάξεις η κυβέρνηση, όπως η ίδια ισχυρίζεται και χωρίς αυτό, βέβαια, να την εμποδίσει στο παραμικρό, να συμφωνεί τελικά και να συνυπογράφει όλες τις πολεμοκάπηλες και δολοφονικές αποφάσεις του ΝΑΤΟ, όπως και το νέο δόγμα του. Και αυτό είναι η σημερινή μορφή - δηλαδή, η χρήση ωμής βίας και στρατιωτικών μέσων - με την οποία η εγκληματική συμμαχία προωθεί την επιβολή των σχεδίων και των επιδιώξεών της. Προφανώς, για μια σειρά λόγους, η κυβέρνηση θα προτιμούσε, να γινόταν ΝΑΤΟικό προτεκτοράτο το Κοσσυφοπέδιο, χωρίς να χρειαστούν οι βομβαρδισμοί. Αλλωστε και η ηγεσία του ΝΑΤΟ, αυτό θα ήθελε. Αφού, όμως, δεν τα κατάφερε με το πολύχρονο εμπάργκο ενάντια στη Νέα Γιουγκοσλαβία, τις υπόλοιπες πολύμορφες πιέσεις και τις συναντήσεις τύπου Ραμπουγέ, προχώρησε και στη χρήση των "μεγάλων μέσων".
Αυτή είναι η αλήθεια, για την πολιτική και τη στάση της κυβέρνησης. Και αυτή ακριβώς η στάση, την καθιστά απολύτως συνένοχη των πολλών και βαριών εγκλημάτων, που διαπράττουν τον καιρό αυτό οι ηγέτες του ΝΑΤΟ, με πρώτους τους Αμερικανούς.