Η προσωνυμία μη κυβερνητικές οργανώσεις είναι την τελευταία δεκαετία κάτι παραπάνω από μόδα. Δεκάδες ή μάλλον εκατοντάδες οργανώσεις ξεφυτρώνουν παντού, δηλώνουν μη κυβερνητικές και ανάλογα τρυγούν εκατομμύρια από τον κρατικό κορβανά προσφέροντας στις περισσότερες περιπτώσεις μηδενικό έργο, εξασφαλίζοντας όμως έμμεση και συχνά άμεση υποστήριξη σ' αυτόν που τις χρηματοδοτεί. Το έργο το έχουμε δει πολλές φορές, όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και στο εξωτερικό. Οι ελάχιστες εξαιρέσεις που υπάρχουν είναι απλώς για να επιβεβαιώνουν τον κανόνα και τίποτα παραπάνω. Ούτε μια από αυτές - του οικολογικού χώρου - δε βγήκε καθαρά και ξάστερα να καταδικάσει τη νατοϊκή επίθεση σε μια ανεξάρτητη χώρα όπως η Γιουγκοσλαβία και να αναλάβει δράση, όταν για "ψύλλου πήδημα" χαλούν τον κόσμο. Ετσι μετά τη χρεοκοπία της πολιτικής οικολογίας, που είναι διαπιστωμένη εδώ και πολλά χρόνια, έρχεται να κλείσει και το κεφάλαιο των οργανώσεων που αυτοχαρακτηρίζονται ως μη κυβερνητικές προς απογοήτευση όλων όσων αφελώς είχαν επενδύσει τις ελπίδες τους προς αυτή την κατεύθυνση.

Ξέρετε ότι την πιο ξεκάθαρη θέση ενάντια στην αμερικανοευρωπαϊκή γενοκτονία σε βάρος της Γιουγκοσλαβίας έβγαλαν οι Πράσινοι της Αμερικής; Την ίδια στιγμή που οι Ευρωπαίοι οικολόγοι έχουν μετατραπεί σε γεράκια, στην αμερικάνικη ήπειρο με πολλαπλάσια προβλήματα, μιας και τα προβλήματα της δημοκρατίας ουσιαστικά δεν έχουν λυθεί, οι Πράσινοι τολμούν και παρεμβαίνουν καταδικάζοντας τη δράση των συμπατριωτών τους, ζητώντας το σταμάτημα των βομβαρδισμών και την ειρηνική επίλυση της κρίσης.

Ελάχιστες είναι οι φωνές που ακούστηκαν από το οικολογικό κίνημα της χώρας μας. Οχι πως υπάρχει ταύτιση με τους Ευρωπαίους, αλλά η πολυδιάσπασή του και η μη συγκροτημένη ενιαία έκφρασή του έχει αποτέλεσμα την περιθωριοποίηση ακόμα και κάποιων που θέλουν να αρθρώσουν την αντίθεσή τους. Φυσικά υπάρχουν κι αυτοί που σφυρίζουν... κλέφτικα βολεμένοι κάτω από τη σκέπη κάποιων προγραμμάτων, δηλώνοντας ότι η κατάσταση δεν τους αφορά. Οταν έρθει η ώρα θα ασχοληθούμε μαζί τους διεξοδικότερα.

Οι στρατηγοί έχουν τις μέρες αυτές τον πρώτο λόγο και με τις διαταγές τους αιματοκυλούν τον κόσμο, παρακολουθώντας από τα γραφεία τους μέσω υπολογιστών και δορυφορικών συνδέσεων την επιτυχία των σχεδίων τους. Τα παιδιά επηρεάζονται από τις ειδήσεις και μάλιστα με τραυματικό τρόπο ακούγοντας όλα όσα συμβαίνουν. Συχνά δε, εσωτερικεύουν με τελείως λανθασμένο τρόπο την παραμορφωμένη από τα ΜΜΕ πραγματικότητα. Στο παραπάνω παιδικό βιβλίο το δεύτερο παραμύθι τιτλοφορείται "Η επανάσταση των μηχανών" κι είναι ένα καταπληκτικό αντιπολεμικό ανάγνωσμα. Οι μηχανές αρνούνται να υπακούσουν τους στρατηγούς και να μετατραπούν σε μέσα θανάτου, συνεχίζοντας να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους στην ειρήνη. Τέτοια αναγνώσματα στις μέρες μας είναι κάτι παραπάνω από αναγκαία στα παιδιά. Ας μη το ξεχνάμε.