Συμπληρώθηκαν 2 χρόνια από το θάνατο του ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ ΓΛΕΡΙΔΗ.

Στη μνήμη του η Χρυσούλα και ο Κυριάκος Τηλεντζίδης προσφέρουν, μέσω ΚΟΒ Καπνεργατών, 5.000 δρχ. στο ΚΚΕ.

* * *

Ο αντιστασιακός Λάζ. Μπάγιας προσφέρει 2.000 δρχ. για το "Σπίτι του Αγωνιστή", 3.000 δρχ. στο "Ριζοσπάστη" και 5.000 δρχ. στο ΚΚΕ για τις ευρωεκλογές στη μνήμη των αγωνιστών ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ και ΕΛΠΙΝΙΚΗΣ ΜΠΙΤΗ,ΕΥΑΓ. ΕΥΑΓΓΕΛΙΔΗ και των άλλων δεκατριών πατριωτών, που καταδικάστηκαν στη δίκη σκοπιμότητας "Ευτυχίας Πρίντζου" και εκτελέστηκαν στο χωριό Σταυράκι Ιωαννίνων τον Ιούλιο και Αύγουστο 1948. Καθώς και στη μνήμη των αδελφών ΑΓΓΕΛΟΥ, ΣΤΕΦΑΝΟΥ, ΘΕΟΔΩΡΟΥ, ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗΣ και ΕΥΑΓΓΕΛΙΑΣ ΣΤΕΦΑΝΗ από τη Σπερχειάδα, οι οποίοι διέθεσαν τα πάντα στον αγώνα και πέθαναν όλοι τους επάξια. Ας είναι αιώνια η μνήμη αυτών και όσων έπεσαν στον αγώνα.

* * *

Ο Αγγελος και η Φωφώ Ρεμπή προσφέρουν 100.000 δρχ. στην Οικονομική Εξόρμηση του ΚΚΕ, τιμώντας τη μνήμη των αξέχαστων αγωνιστών, στελεχών του ΚΚΕ ΛΕΥΤΕΡΗ ΞΕΝΑΚΗ,που έφυγε από τη ζωή το Νοέμβρη του 1998, και ΔΗΜΗΤΡΗ ΒΛΗΣΙΔΗ,που πέθανε το Μάρτη του 1998. Συνειδητή ζωή προλετάριου με υποδειγματικά γόνιμη κατάκτηση και εφαρμογή στους αγώνες της κομμουνιστικής ιδεολογίας και ηθικής.

***

Προσφέρουμε στο ΚΚΕ 100.000 δρχ. για τις ευρωεκλογές στη μνήμη των παρακάτω αγωνιστών, μέσω ΚΟΒ Παγκρατίου:

Του ΠΟΛΥΧΡΟΝΗ ΒΑΗ (Αχιλλέα Πετρίτη), ξακουσμένου πρώτου αντάρτη και καπετάνιου, αγαπημένου δασκάλου των παιδιών της Ζίτσας και της περιοχής, που τα μάθαινε γράμματα στο σχολείο και τα βοηθούσε ακόμα και οικονομικά, από το λιγοστό μισθό του δασκάλου, μαζί με την αγαπημένη συντρόφισσα της ζωής του Λίτσα Πετρίτη, που αχώριστοι πάντα πέρασαν τις χαρές και τις πίκρες των σκληρών και δύσκολων αγώνων, για λευτεριά, ανεξαρτησία και σοσιαλισμό στη διάρκεια ολόκληρης της ζωής τους, ώσπου έφυγε για πάντα από κοντά μας ο Αχιλλέας Πετρίτης, αυτός ο περήφανος και λεβέντης αϊτός της Ζίτσας, της Λάκκας - Σουλίου και της Μουργκάνας.

Του ΣΤΕΦΑΝΟΥ ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΗ,του Ικαριώτη αγωνιστή του λαϊκού κινήματος, που ακολούθησε πιστά τα χνάρια του πρωτοεξαδέλφου του κομμουνιστή Τσερμέγκα, λεβέντη κρατούμενου στις φυλακές Ακροναυπλίας, που εκτελέστηκε από τους χιτλερικούς κατακτητές με τους 200 κομμουνιστές και πατριώτες στο Σκοπευτήριο της Καισαριανής την Πρωτομαγιά του 1944. Αυτού του Εύελπι του 1930, που αποφοίτησε Αξιωματικός Πυροβολικού, έφτασε αντάρτης ΕΛΑΣίτης το Δεκέμβρη του 1944 και πολεμήσαμε μαζί τους Εγγλέζους ιμπεριαλιστές, που χτύπησαν τον ΕΛΑΣ και ματοκύλισαν το λαό της Αθήνας και της χώρας μας. Τον αχώριστο και αδελφικό φίλο του Πολυχρόνη Βάη, που πολλά χρόνια ήταν και οι δυο μαζί διευθυντές της Κομματικής Σχολής "Μπελογιάννη" κι εκπαίδευαν τις νέες και τους νέους, κομμουνιστές και κομμουνίστριες, στην πραγματοποίηση στη ζωή των ιδανικών της αθάνατης κομμουνιστικής ιδεολογίας.

Του αείμνηστου αδελφού μου ΘΩΜΑ ΒΕΝΕΤΣΑΝΟΠΟΥΛΟΥ (Κυπαρίσσιου), ο οποίος κατατάχτηκε για θητεία στη Χωροφυλακή το 1926 και έμεινε αρκετά χρόνια στην Κρήτη, ως Διοικητής των Σταθμών Χωροφυλακής Αγίου Νικολάου, Αγίων Δέκα και Ψυχρού στο οροπέδιο του Λασηθίου. Εκεί ήρθε σε επαφή με τις αριστερές και κομμουνιστικές ιδέες και τις ασπάστηκε, κάτω από τη θετική επίδραση, που άσκησε πάνω του ο κομμουνιστής Πηγάδας, εκτοπισμένος σε έναν από τους Σταθμούς, που διοικούσε ο Θωμάς. Ο Πηγάδας έθελγε με τα πειστικά λόγια του και ενέπνεε με τη συμπεριφορά του και τις πράξεις του. Το 1937, ο Θωμάς Βενετσανόπουλος αποφοίτησε από τη Σχολή Αξιωματικών Χωροφυλακής με το βαθμό του Ανθυπομοίραρχου. Τον ίδιο χρόνο προσχώρησε στη φιλοκομμουνιστική οργάνωση μόνιμων κατώτερων Αξιωματικών των Ενόπλων Δυνάμεων, η οποία λειτουργούσε παράνομα. Με υπόδειξή της φρόντισε και τοποθετήθηκε Διοικητής Υποδιοίκησης Χωροφυλακής Σιάτιστας. Από κει μαζί με τους χωροφύλακες που διοικούσε, βγήκαν στο βουνό και προσχώρησαν στον ΕΛΑΣ. Πήρε μέρος, σε λίγες μέρες, ως Διοικητής του ΙΙ Τάγματος του 27ου Συντάγματος του ΕΛΑΣ στη μεγάλη μάχη του Φαρδύκαμπου. Και συντέλεσε και αυτός στη νικηφόρα έκβασή της, στη σύλληψη αιχμαλώτων ολόκληρου Ιταλικού Τάγματος, δύναμης 603 οπλιτών και αξιωματικών, με πλούσιο οπλισμό και πυρομαχικά.

Τις παραμονές της Απελευθέρωσης, φθινόπωρο του 1944, τοποθετήθηκε Διοικητής της Εθνικής Πολιτοφυλακής Θεσσαλονίκης.

Μετά τη Συμφωνία της Βάρκιζας διώχτηκε, φυλακίστηκε, εξορίστηκε για τη συμμετοχή του στην Εθνική Αντίσταση.

Πέθανε στην Αθήνα το Γενάρη του 1967, ο αλύγιστος κομμουνιστής, από ανίατη αρρώστια.

Του ΓΕΡΑΣΙΜΟΥ ΓΑΛΙΑΤΣΑΤΟΥ (Λαέρτη), χρόνια ολόκληρα προέδρου του Παραρτήματος της ΠΕΑΕΑ Αργοστολίου. Ποτέ δε θα ξεχάσουμε, αγαπητέ μας Γεράσιμε, τις φλογερές διηγήσεις σου, που ακούγαμε μαζί με την πολυαγαπημένη σου αδελφή, Μαριάνθη, στο σπίτι σας στο Αργοστόλι το 1996. Τις αναφορές σου, με τη γνωστή τρυφεράδα σου και αγάπη στις κόρες σου Αδαμαντία, Αναστασία και Τσούση και το γιο σου Γιαννάκη, που έρχονταν στη Νότια Ισπανία και ανταμώνανε με σένα, τον ακριβό τους πατέρα και την αγαπητή θεία τους Μαριάνθη, που τους περιμένατε για να περάσετε λίγες ευχάριστες μέρες στο σπίτι σας κάθε καλοκαίρι εκεί. Για να γυρίσετε πίσω εσείς με τη Μαριάνθη στο Αργοστόλι, στα καθήκοντά σας, του καθοδηγητή των αντιστασιακών του Αργοστολίου και της Κεφαλονιάς. Και τώρα που μας έλειψες για πάντα, σε αναπληρώνουνε οι εκλεκτοί συνεργάτες σου. Με γραμματέα του Παραρτήματος την αδελφή σου Μαριάνθη, που νιώθει σαν να βρίσκεται και να δουλεύει ακόμα μαζί σου εκεί.

Βασίλης και Μαρία Βενετσανοπούλου