"Πρωτοβουλίες" άνευ αντικρίσματος απ' τη Γερμανία

Η κυβέρνηση της Γερμανίας παρουσίασε στη Σύνοδο Κορυφής πρόταση, που επαναλαμβάνει τις θέσεις του ΝΑΤΟ

ΒΡΥΞΕΛΛΕΣ (του ανταποκριτή μας ΒΗΣ. ΓΚΙΝΙΑ). -

Η άτυπη Σύνοδος Κορυφής των δεκαπέντε αρχηγών κρατών και κυβερνήσεων της Ευρωπαϊκής Ενωσης (ΕΕ) χτες στις Βρυξέλλες κατέληξε σε αδυναμία "κοινής στάσης" για πολιτικό διέξοδο στη ΝΑΤΟική επέμβαση στη Γιουγκοσλαβία. Το πολυδιαφημισμένο γερμανικό"σχέδιο ειρήνης" δε συζητήθηκε ως τέτοιο και ενδέχεται να παρουσιαστεί σήμερα στη συνάντηση των υπουργών Εξωτερικών του G-8 στη Δρέσδη, και ο ΓΓ του ΟΗΕ Κ. Ανάν, που έλαβε μέρος στη Σύνοδο συμπλήρωσε το θίασο, επαναλαμβάνοντας τις θολές απόψεις της 9/4/1999.

Αντίθετα, όλοι συμφώνησαν να συνεχιστεί ο ΝΑΤΟικός "πόλεμος εξόντωσης" και όπως δήλωσε ο προεδρεύων Γερμανός καγκελάριος Γκ. Σρέντερ περί αυτού "κανείς δε διαφωνεί".Κατά συνέπεια οι βομβαρδισμοί θα συνεχιστούν και θα ενταθούν "ανελέητα" (Γκ. Σρέντερ) μέχρις ότου το Βελιγράδι αποδεχτεί τη μονομερή, πλήρη αποχώρηση των σερβικών δυνάμεων από το Κόσσοβο.

Ο πρωθυπουργός Κ. Σημίτης παρουσιάστηκε και αυτός "μουδιασμένος" στη συνέντευξη Τύπου, επιβεβαίωσε το φιάσκο της Συνόδου Κορυφής της ΕΕ, δήλωσε ότι "οι κύριοι πρωταγωνιστές μόλις ψηλαφούν πολιτική επίλυση της κρίσης" και αναγνώρισε ότι στην ΕΕ "υπάρχουν διαφορετικές απόψεις, προσδοκίες και συμφέροντα" σχετικά με το γιουγκοσλαβικό. Τουλάχιστον τρία ευρωπαϊκά κράτη- μέλη, η Βρετανία, η Ισπανία και η Δανία επέδειξαν ιδιαίτερα σκληρή στάση, απαίτησαν να συνεχιστούν και να ενταθούν οι ΝΑΤΟικές επιχειρήσεις και μόνομετά τη σερβική υποχώρηση "άνευ όρων", να εξεταστεί ενδεχόμενος ρόλος του ΟΗΕ στη διαδικασία πολιτικής εκμετάλλευσης της ΝΑΤΟικής στρατιωτικής νίκης. Η άτυπη Σύνοδος της ΕΕ συζήτησε για το Κόσσοβο στην απογευματινή συνεδρίαση και το βράδυ οι 15 θα συζητούσαν τα περί της προεδρίας της Κομισιόν και του νέου προέδρου Ιταλού Ρ. Πρόντι, καθώς και το "πλαίσιο συμφωνίας" για το νέο"θεσμικό" ρόλο που αυτή θα αναλάβει μετά και την ολοκλήρωση του διορισμού των 19 επιτρόπων "μέχρι το καλοκαίρι" (Γκ. Σρέντερ).

Το γερμανικό "σχέδιο" για το Κόσσοβο αποτελεί μια προσπάθεια εκ των υστέρων "νομιμοποίησης" της ΝΑΤΟικής επέμβασης στη Γιουγκοσλαβία, με ενεργοποίηση του Συμβουλίου Ασφαλείας και του ΓΓ του ΟΗΕ Κ. Ανάν, και με εμπλοκή της Ρωσίας, διαμέσου του Διευθυντηρίου του G-8 (ΗΠΑ, Καναδάς, Γερμανία, Βρετανία, Γαλλία, Ιταλία, Ιαπωνία και Ρωσία). Το G-8, το διευρυμένο διευθυντήριο των "επτά πιο ανεπτυγμένων βιομηχανικών χωρών" συν τη Ρωσία, αποτελεί και το μόνο "όργανο" στο οποίο η Ρωσία έχει μια κάποια συμμετοχή, αφού βρίσκεται εκτός του ΝΑΤΟ και της ΕΕ που οργάνωσαν και αποφάσισαν τη στρατιωτική επέμβαση στη Γιουγκοσλαβία. Οπως δήλωσε χαρακτηριστικά χτες ενώπιον του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στο Στρασβούργο ο Γερμανός καγκελάριος Γκ. Σρέντερ "το ΝΑΤΟ δεν μπορεί να ακολουθήσει μια επιτυχημένη στρατηγική χωρίς τις ΗΠΑ και η ειρήνη στα Βαλκάνια δεν μπορεί να επιτευχθεί χωρίς τη Ρωσία". Το γερμανικό "σχέδιο αποκλιμάκωσης της κρίσης" συνάδει και με τις τελευταίες δηλώσεις του ΓΓ του ΝΑΤΟ Χ. Σολάνα ότι "είμαστε έτοιμοι για ένα μακρύ πόλεμο" και αποτελεί προσπάθεια της Γερμανίας και των συμμάχων της να συμμετέχουν ενεργά στο διαμελισμό των Βαλκανίων, μετά την όποια κατάληξη των εχθροπραξιών. Δεν είναι τυχαίο ότι το γερμανικό "σχέδιο" υποστηρίχτηκε θερμά από Γαλλία και Ιταλία. Ούτε ότι στηρίζεται στην ίδια λογική της επέμβασης των ΗΠΑ/ΝΑΤΟ δηλαδή την απόσχιση του Κόσσοβου και την ήττα "κατά κράτος" του Βελιγραδίου. Ο καγκελάριος Γκ. Σρέντερ επανέλαβε και χτες ενώπιον της Ολομέλειας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου τα περί "ανήθικου Μιλόσεβιτς" και απαίτησε "παύση των εγκληματικών ενεργειών", αλλά έκανε λόγο για "σχέδιο Μάρσαλ για τα Βαλκάνια", τονίζοντας ότι "η Ευρώπη πρέπει να δεχτεί τα Βαλκάνια ως μέρος της και αυτό θα κοστίσει στην Ευρώπη αλλά λιγότερο από τον πόλεμο". Το γερμανικό "σχέδιο" προβλέπει μονομερή και πλήρη αποχώρηση όλων των σερβικών δυνάμεων στρατού και ασφαλείας από το Κόσσοβο, σταδιακή αναστολή των ΝΑΤΟικών βομβαρδισμών, "διατήρηση θέσεων" του UCK, ανάπτυξη "διεθνούς ειρηνευτικής δύναμης", "μεταβατική" διοίκηση του Κόσσοβο "από τον ΟΗΕ" μέχρι μια "τελική πολιτική διευθέτηση" "ΝΑΤΟικό στρατιωτικό έλεγχο επί και περί του Κόσσοβου", επιστροφή των προσφύγων "μετά την πλήρη αποχώρηση των σερβικών δυνάμεων", και επιστροφή των μηχανισμών "ανθρωπιστικής βοήθειας" σ' ολόκληρη την περιοχή". Πρόκειται για πολιτική "μετάφραση" των αρχικών στρατιωτικών στόχων του ΝΑΤΟ, δηλαδή απόσχιση του Κόσσοβου και καθεστωτική αλλαγή στη συρρικνωμένη Σερβία.

Αλλά η "πρωτοβουλία" της Γερμανίας και η εμπλοκή της Ρωσίας θα σήμαινε ότι οι ΗΠΑ που αναλαμβάνουν και το κύριο βάρος της στρατιωτικής επέμβασης θα έπρεπε να διαμοιράσουν τη λεία και με κάποιους από τους "συμμάχους", οι οποίοι θα έπαιζαν, χωρίς κόστος, το ρόλο του "ειρηνοποιού". Ο πρωθυπουργός Κ. Σημίτης δήλωσε στεγνά ότι η Ελλάδα "μαζί με τη Γαλλία" υποστήριξε το γερμανικό "σχέδιο", αλλά φάνηκε μάλλον ανακουφισμένος μετά το χτεσινό φιάσκο των Βρυξελλών. Και η ελληνική πλευρά φαίνεται να προετοιμάζεται για ένα "μακρύ πόλεμο" με απρόβλεπτες συνέπειες.