Μετά τις δηλώσεις της η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Α. Παπαρήγα, απάντησε στις παρακάτω ερωτήσεις δημοσιογράφων:

Ερώτηση: Η ουσιαστική παράκαμψη του Συμβουλίου Ασφαλείας δημιουργεί κάποια νέα δεδομένα; Ακόμα, μπορεί στην πράξη η αντίδραση της Ρωσίας να φέρει κάποια αποτελέσματα σήμερα;

Αλ. Παπαρήγα: Οσον αφορά το Συμβούλιο Ασφαλείας νομίζω ότι τώρα πια εδώ και πολλά χρόνια, ανεξάρτητα από το γεγονός ότι κάποιες χώρες κρατούν μια διαφορετική στάση, στην πλειοψηφία του έχει γίνει ο γραμματικός και ο νομιμοποιητής του ΝΑΤΟ. Παρ' όλα αυτά εμείς θεωρούμε ότι είναι θετικές οι προσπάθειες της Ρωσίας και της Κίνας, να παρέμβουν και μέσα στα πλαίσια του ΣΑ. Δεν έχουμε όμως καμία ελπίδα ότι το ΣΑ, με τη σημερινή του σύνθεση, μπορεί να λύσει το ζήτημα. Συμβούλιο Ασφαλείας μόνο ο ενωμένος βαλκανικός λαός μπορεί να κάνει.

Ενα δεύτερο ζήτημα. Κοιτάξτε να δείτε. Εγώ δε θα συμφωνήσω, σε σχόλια που άκουσα μέχρι τώρα, όπου λέγεται, λίγο - πολύ, και τι κάνει τώρα η Ρωσία, μια φραστική τοποθέτηση. Ας έκανε κι αυτή τη φραστική τοποθέτηση ο κύριος Σημίτης, ας έκαναν αυτές τις φραστικές τοποθετήσεις και άλλοι πολιτικοί ηγέτες στη χώρα μας. Η φραστική τοποθέτηση είναι κατ' αρχήν πολιτική πράξη και πολιτική επιλογή, όταν όλοι φιλάνε το χέρι του Κλίντον, του Μπλερ, του Ζοσπέν, του Ντ' Αλέμα, του κυρίου Σρέντερ και όλων των άλλων. Τώρα, αν η Ρωσία έχει αυτή τη στιγμή τη δύναμη, την οικονομική, την πολιτική ή και την πλήρη θέληση, να συνεχίσει αυτή τη θετική προσπάθεια, είναι κάτι που εγώ δεν μπορώ να πω, δε μιλάω σαν εκπρόσωπος της Ρωσίας.

Βεβαίως, αν στη θέση της Ρωσίας, υπήρχε η Σοβιετική Ενωση, θα μπορούσα να σας πω ότι, ίσως, η επίθεση δε θα είχε εκδηλωθεί, κι αν είχε εκδηλωθεί δε θα ήταν εύκολο να συνεχιστεί. Εστω, όμως, ο κ. Σημίτης, αντί να σφιχταγκαλιάζεται με τους άλλους Ευρωπαίους ηγέτες, ας έλεγε κι αυτός πέντε λόγια. Υπέγραψε την επίθεση και μετά μιλάει για ειρήνη. Γι' αυτό λέμε αυτή τη στιγμή, διάγγελμα καταδίκης της κυβέρνησης για την υποκρισία της και τη συμμετοχή της. Από κει και πέρα εμείς λέμε, υπάρχει και το "και πέντε", ν' αλλάξει κανείς στάση και θα χαιρόμαστε πάρα πολύ, αν όλα τα κόμματα και η κυβέρνηση μπορούσαν να είχαν μια κοινή στάση σ' αυτό το θέμα. Οχι μ' αυτά τα γνωστά να σταματήσει ο πόλεμος, να γίνει ειρήνη, αλλά μιλώντας καθαρά ποιοι ευθύνονται για τον πόλεμο και ποια είναι τα θύματά τους.

Ερώτηση: Προβλέπετε κινδύνους επέκτασης του πολέμου; Πόλεμο Ελλάδας Τουρκίας;

Αλ. Παπαρήγα: Κύριε Χασαπόπουλε, μπορεί να μην επεκταθεί άμεσα αλλά μπήκαμε σε μια περίοδο, δεν μπορώ να προσδιορίσω αν θα 'ναι έξι μήνες, αν θα 'ναι ένας χρόνος, όπου υπάρχει σοβαρός κίνδυνος γενίκευσης του πολέμου στα Βαλκάνια. Και δεν αισθανόμαστε καθόλου σίγουροι όταν στη χώρα μας κυριαρχεί μια τέτοια πολιτική, έχουμε μια τέτοια κυβέρνηση ή κυριαρχεί η πολιτική που λέει ότι δεν μπορούμε να σηκώσουμε κεφάλι στους ισχυρούς. Μπορούμε να το σηκώσουμε αν θέλουμε. Κι εν πάση περιπτώσει, αν κάποιοι είναι δειλοί - θρασύδειλοι, ας κάνουν στην πάντα κι ας αφήσουν τον ελληνικό λαό να ξεδιπλώσει την πραγματική του δυναμική. Οχι επειδή έχουμε εκλογές να λέμε διάφορα πράγματα. Διότι μην ξεχνάτε ότι διανύουμε και προεκλογική περίοδο. Εν πάση περιπτώσει, εμείς δε θέλουμε να λύσουμε όλα τα ζητήματα με τα πολιτικά σήμερα, με την κυβέρνηση και τα κόμματα. Λέμε ότι και στο "και πέντε" υπάρχει δυνατότητα αντίστασης και από την πλευρά της κυβέρνησης αρκεί να ενδιαφέρεται.

Ερώτηση: Σας ανησυχεί η δήλωση των ΗΠΑ για ενδεχόμενη εμπλοκή Ελλάδας - Τουρκίας;

Αλ. Παπαρήγα: Το ζήτημα αυτό αποδεικνύει ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι αποφασισμένες να οργανώσουν μέχρι προβοκάτσια στα σύνορα της χώρας, προκειμένου να δημιουργήσουν μια ένταση στις ελληνο-τουρκικές σχέσεις, προκειμένου να δημιουργήσουν προϋποθέσεις να ανάψει ένας γενικότερος πόλεμος στα Βαλκάνια με πρώτο και άμεσο στόχο να καθυποτάξουν πλήρως τους λαούς. Τότε δε θα χρειαστεί να κάνουν γενικευμένο πόλεμο. Και εδώ μπαίνει το ζήτημα, επιτέλους ο ελληνικός λαός θα ζει σε μια χώρα όπου οι πολιτική χαράζεται από το ΝΑΤΟ και την ΕΕ, συνυπογράφουμε και μετά λέμε δεν μπορεί να τα βάλουμε με τους ισχυρούς; Αυτοί οι περίφημοι ισχυροί, οι ΗΠΑ, η Γερμανία, η Μ. Βρετανία, αν είχαν αντιμέτωπες όλες τις άλλες κυβερνήσεις της Ευρώπης θα μπορούσαν να εξαπολύσουν αυτό τον πόλεμο; Κανένας δεν είναι ισχυρός αν δεν έχει συνεταίρους και δορυφόρους. Επομένως ξέρουμε πολύ καλά ότι ο Κλίντον, ο Τ. Μπλερ, ο Σρέντερ έχουν το πάνω χέρι σ' αυτή την ιστορία. Και ο Ζοσπέν ως ανταγωνιστής. Αλλά και οι συνεταίροι βοηθάνε αυτή την εξέλιξη. Γι' αυτό εμείς παλεύουμε και κατά των πρωτεργατών και κατά των συνεταίρων και κατά των περιφερειακών τους συμμάχων, όπως π.χ. είναι η ηγεσία της Τουρκίας.