Σε ανακοίνωσή του, το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ, σημειώνει:

"Παρακολουθήσαμε ακόμα μια φιέστα της κυβέρνησης στην προσπάθειά της να εμφανίσει ένα ευαίσθητο κοινωνικό πρόσωπο. Οι θριαμβολογίες της κυβέρνησης, του κυβερνητικού συνδικαλισμού και του ΣΕΒ, προκαλούν την εργατική τάξη. Θριαμβολογούν για την εναρμόνιση της χώρας με την κοινοτική νομοθεσία, τη στιγμή που είναι πασίγνωστο ότι κανείς από τους νόμους αυτούς δεν εφαρμόζεται στην πράξη, ότι δε διασφαλίζεται η στοιχειώδης υποδομή, για να επιτευχθεί η συγκεκριμένη εφαρμογή.

Θριαμβολογούν σε μια χώρα που δεν έχει στην ουσία γιατρούς εργασίας, δε διαθέτει μηχανικούς ασφάλειας, έχει διαλυμένη τεχνική επιθεώρηση, έχει ανύπαρκτη υγειονομική επιθεώρηση.

Θριαμβολογούν για τη μείωση των εργατικών ατυχημάτων σε μια χώρα που δεν καταγράφονται οι επαγγελματικές ασθένειες, που τα σοβαρά και τα θανατηφόρα ατυχήματα παραμένουν σταθερά. Που ο απόλυτος αριθμός εργατικών ατυχημάτων εμφανίζεται μειωμένος, όχι γιατί βελτιώνονται οι συνθήκες εργασίας, αλλά γιατί αυξάνεται ο αριθμός των εργαζομένων στην άτυπη απασχόληση, που δε δηλώνονται στις υπηρεσίες και κλείνουν μια σειρά βιομηχανικές μονάδες, μειώνονται δηλαδή αρκετές συνολικές ώρες εργάσιμου χρόνου.

Θριαμβολογεί η κυβέρνηση για την ίδρυση του ΕΛΙΝΥΑΕ, λες και το ΕΛΙΝΥΑΕ ιδρύεται σήμερα, ενώ έχει ήδη μια πενταετή δράση την οποία πρέπει να αποτιμήσουμε. Μια δράση, η οποία δείχνει τη σαφή διολίσθηση του ινστιτούτου από τις καταστατικές, ιδρυτικές του αρχές, μια διολίσθηση που εκφράζεται με την απουσία πρωτογενούς έρευνας για τα μεγάλα ζητήματα των συνθηκών εργασίας σε κλαδικό και τοπικό επίπεδο, με μια στελέχωσή του ανύπαρκτη στην ουσία σε μηχανικούς ασφάλειας και γιατρούς εργασίας, υψηλού επιπέδου. Ταυτόχρονα, έχουν αποχωρήσει οι μισοί περίπου από τους ελάχιστους ερευνητές επιστήμονες, που είχαν προσληφθεί στην ιδρυτική του φάση.

Ορισμένα προγράμματα, στα οποία συμμετείχε το ινστιτούτο, είτε έμειναν στη μέση, προκαλώντας αντιδράσεις ακόμη και των κοινοτικών συνεργατών, είτε κατέληξαν σε αμφίβολης αξιοπιστίας αποτελέσματα. Η μέχρι σήμερα δράση περιορίστηκε ουσιαστικά σε ανώδυνες ημερίδες, γενικόλογα σεμινάρια και μεταφραστικές παρουσιάσεις ευρωπαϊκών εργασιών. Οι ελάχιστες εξαιρέσεις προσφοράς που υπήρξαν δεν αναιρούν τον κανόνα.

Την ίδια περίοδο διοχετεύτηκαν δισεκατομμύρια δραχμές από τα κρατικά και τα κοινοτικά ταμεία για την αναβάθμιση του έργου του ΕΛΙΝΥΑΕ. Τα χρήματα αυτά κατέληξαν είτε στη μορφή των τραπεζικών διαθέσιμων που διαχειρίζονται συγκεκριμένοι συνδικαλιστές, είτε σε αμφίβολης σημασίας αγορές, είτε στην έμμεση πριμοδότηση της δράσης συγκεκριμένων ιδιωτικών εταιριών.

Η μέχρι σήμερα δράση του ΕΛΙΝΥΑΕ αποτελεί ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα των θλιβερών αποτελεσμάτων που αποκομίζει το εργατικό κίνημα, όταν εμπλέκεται σε θεσμούς ταξικής συνεργασίας, αποτελεί, επίσης, μια κραυγαλέα απόδειξη της συμπόρευσης του κυβερνητικού και γενικότερα του καθεστωτικού συνδικαλισμού με την ηγεσία του ΣΕΒ. Οι δυο αυτές πλευρές είναι συνυπεύθυνες για την κατάσταση που επικρατεί στο ινστιτούτο μέχρι σήμερα. Αν θέλαμε να κάνουμε μια συνολική αποτίμηση θα λέγαμε ότι είναι προκλητικό η κυβέρνηση να θριαμβολογεί για ένα φιάσκο. Αλλά, στις ημέρες μας η εικόνα ενός πρωθυπουργού που θριαμβολογεί μετά από κάποιο φιάσκο μάς είναι πλέον γνώριμη".