Δ εν χάνει ευκαιρία ο Κώστας Γεωργουσόπουλος προκειμένου να εκδηλώσει με τον πιο αισχρό τρόπο το αντικομμουνιστικό του μένος. Δεν είναι η πρώτη φορά. Και θα έλεγε κανείς πως δεν αξίζει να σχολιάζεται πλέον ο άνθρωπος - αντικομμουνιστής δηλωμένος είναι. Και δικαίωμά του. Ομως, με ποιο δικαίωμα και ποιο άλλοθι διαστρεβλώνει την αλήθεια; Μήπως με το άλλοθι του "πνευματοπατέρα"; Με τον τίτλο αυτό που ο ίδιος δηλώνει και νομίζει ότι είναι; Κανείς, ούτε και ο πλέον αντικομμουνιστής, δε θα μπορούσε να τσουβαλιάσει Ιησουίτες, φασίστες, αποικιοκράτες, δικτάτορες, μαζί με τους κομμουνιστές.

**********************

Σ ε δημοσίευμά του χθες στα "ΝΕΑ", για το θέατρο που κάποιες φορές λειτουργεί ως "νταβατζής", διαβάσαμε με οργή το εξής: "Γνωρίζουν οι έμποροι του τεχνητού σεξ πως το θέατρο το χρησιμοποίησαν οι Ιησουίτες για να προπαγανδίσουν τον καθολικισμό, οι φασίστες για να εξυμνήσουν τις ιδέες τους, οι κομμουνιστές για να περάσουν τις γραμμές του κόμματός τους, οι δικτάτορες για να νουθετήσουν τους σκλάβους, οι αποικιοκράτες για να γυαλίσουν τις αλυσίδες των ιθαγενών".

***********************

Η εμπάθεια και το μένος του είναι τέτοια που δε συνειδητοποιεί κι ο ίδιος πόσο ανακόλουθος και προκλητικός, χωρίς ουσιαστικά επιχειρήματα είναι ο"λόγος" του. Μιλάει για τον "ιερό χώρο του Σαίξπηρ, του Αισχύλου, του Τσέχωφ", αλλά και του Μπρεχτ. Μήπως δε γνωρίζει ότι ολόκληρο το μπρεχτικό έργο είναι μια μαχητική συμβολή στην υπόθεση ανάδειξης της ιστορικής αποστολής της εργατικής τάξης; Μήπως δεν ξέρει ότι η κομματικότητα του Μπρεχτ ταυτίζεται με τα συμφέροντα της εργατικής τάξης και του κόμματός της; Ας αποφασίσει ο Κ. Γεωργουσόπουλος αν το έργο του Μπρεχτ είναι "ιερός χώρος" ή ταυτίζεται με το έργο των Ιησουιτών, των φασιστών ή των αποικιοκρατών. Και μια ερώτηση: Το έργο του Γιάννη Ρίτσου που πέθανε μέλος του ΚΚΕ, κατά την άποψη των πνευματοπατέρων με ποιων το έργο ταυτίζεται;

***********************

Θ α συμφωνήσουμε όμως σε κάτι με τον Κώστα Γεωργουσόπουλο. "Οι έμποροι είναι πανούργοι". Ολοι γινόμαστε μάρτυρες της πανουργίας των "Εμπόρων", ό,τι αυτοί κι αν "εμπορεύονται".

Σ. ΑΔΑΜΙΔΟΥ