ΠΑΡΙΣΙ.-

Ως ιδιαίτερα πιθανό θεωρείται το ενδεχόμενο της αγοράς πακέτου μετοχών της ιαπωνικής αυτοκινητοβιομηχανίας "Nissan" από τη γαλλική ημικρατική "Renault", στα πλαίσια της στρατηγικής επέκτασής της στην Ανατολική Ευρώπη και στην Ασία. Αν και καμία επίσημη συμφωνία ή πρόταση δεν έχει γνωστοποιηθεί, έντονη είναι η φημολογία περί επίτευξης συμφωνίας ανάμεσα στις δύο αυτοκινητοβιομηχανίες, η οποία πρόκειται να ανακοινωθεί εντός των ημερών.

Σχολιάζοντας τις έντονες φήμες που κυκλοφορούν στη διεθνή αγορά, η διοίκηση της "Renault" εξέδωσε ανακοίνωση, με την οποία επιβεβαίωσε ότι βρίσκεται "σε συνεννόηση με αρκετές αυτοκινητοβιομηχανίες της Ασίας, ανάμεσα στις οποίες και η "Nissan", αναζητώντας εταίρο στην περιοχή". Η "Nissan", όμως, φέρεται να είναι στο στόχαστρο και δύο άλλων αυτοκινητοβιομηχανιών, της "Daimler Chrysler AG" και της "Ford Motor Co". Μάλιστα, ο Πρόεδρος της "Daimler Chrysler", Γιούργκεν Σρεμπ, ο οποίος θα μεταβεί στο Τόκιο για μια εκδήλωση της "Mercedes Benz", φέρεται να έχει, ήδη, προγραμματίσει συνάντηση με τον πρόεδρο της "Nissan" Γιοσικάζου Χανάουα. Σύμφωνα, πάντα, με τις υπάρχουσες φήμες, η "Renault" έχει, ήδη, προσφερθεί να αγοράσει το 20% των μετοχών της "Nissan", κάτι που διαψεύδει η διοίκηση της ιαπωνικής εταιρίας, η οποία τονίζει ότι, αν και προτίθεται να εξετάσει με ιδιαίτερη ευχαρίστηση την οποιαδήποτε προσφορά, δεν της έχει, ακόμη, κατατεθεί καμία επίσημη πρόταση.

Αξίζει, πάντως, να τονιστεί ότι το 1998 ήταν μια πολύ καλή χρονιά για τη "Renault", η οποία κατέκτησε την πρώτη θέση, σε πωλήσεις αυτοκινήτων, σε πανευρωπαϊκό επίπεδο ξεπερνώντας ακόμη και τη γερμανική "Volkswagen". Ανάλογη άνοδο παρουσίασαν και τα κέρδη της, αν και αυτό το στοιχείο έρχεται σε αντίθεση με τα επιχειρήματα που παρουσίασε η διοίκηση της εταιρίας στους εργαζομένους της στο παράρτημα του Βελγίου, το οποίο, τελικά, έκλεισε "για οικονομικούς λόγους", παρά την πολυήμερη απεργία των εργαζομένων, το καλοκαίρι του 1997. Από την άλλη πλευρά, η "Nissan" παρουσίασε σοβαρές οικονομικές απώλειες τα τελευταία 5 χρόνια και θεωρείται ως ιδιαίτερα θελκτικός στόχος για πολλές αυτοκινητοβιομηχανίες, που ακολουθώντας την, ευρέως διαδεδομένη, στρατηγική της συγχώνευσης επιδιώκουν να εδραιωθούν στην Ασία και στην Ανατολική Ευρώπη.