Τη δραστική συρρίκνωση του Ελληνικού Οργανισμού Μικρο - Μεσαίων Επιχειρήσεων και Χειροτεχνίας,τη μείωση του προσωπικού κατά 300 άτομα και πάνω,προωθεί η κυβέρνηση με νομοσχέδιο που ήδη συζητείται στην αρμόδια κοινοβουλευτική επιτροπή. Τρίωρη στάση εργασίας, συγκέντρωση και πορεία στη Βουλή πραγματοποίησαν χτες οι εργαζόμενοι του Οργανισμού.

Το συγκεκριμένο νομοσχέδιο τροποποιεί διατάξεις του ιδρυτικού νόμου του ΕΟΜΜΕΧ και προωθείται μαζί με ανάλογο νομοσχέδιο για το Ινστιτούτο Γεωλογικών και Μεταλλευτικών Ερευνών,που και αυτό το οδηγεί στη διάλυση, προς όφελος των ιδιωτών.

Σύμφωνα με το νομοσχέδιο, καταργείται η περιφερειακή διάρθρωση του ΕΟΜΜΕΧ και συγκεκριμένα 34 παραρτήματα στην περιφέρεια κλείνουν. Σε αυτά απασχολούνται 300 εργαζόμενοι, σε σύνολο 650 σε όλο τον ΕΟΜΜΕΧ.Στο νομοσχέδιο γίνεται λόγος για δυνατότητα μεταφοράς τους γενικά στο δημόσιο. Ωστόσο, δε γίνεται η παραμικρή αναφορά για το πώς ή ποιοι θα μεταφερθούν και το μέλλον τους είναι άγνωστο. Η μείωση δεν αφορά μόνο τα παραρτήματα, καθώς στο νομοσχέδιο προβλέπεται μείωση και του προσωπικού στα κεντρικά γραφεία, μέσα από την κατάρτιση κανονισμών οργανωτικής διάρθρωσης.

Ο σκοπός του ΕΟΜΜΕΧ είναι η στήριξη των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, με την οικονομική, τεχνολογική ενίσχυσή τους, την επιμόρφωση, τη στεγαστική συνδρομή κλπ. Σοβαρός ήταν ο ρόλος του, στα πλαίσια του περιβόητου αναπτυξιακού νόμου, βοηθώντας μικρομεσαίους και ελέγχοντας αν πληρούν τις προϋποθέσεις ένταξης στον αναπτυξιακό νόμο. Ηδη αυτή η αρμοδιότητα έχει περιέλθει πλέον στον έλεγχο του υπουργείου Εθνικής Οικονομίας στην κατεύθυνση να αποκλείονται οι μικρομεσαίοι.

Επίσης, υλοποιεί πολλά κοινοτικά προγράμματα για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις (απ' το '95 ως σήμερα έχουν ξεπεράσει τα 100 δισ. δραχμές), τα οποία φαίνεται ότι έχουν μπει κυρίως στο "μάτι".

Σοβαρό πρόβλημα απ' την προώθηση του νομοσχεδίου αντιμετωπίζουν και οι 600 υφάντριες που απασχολούνται στις 32 ταπητουργικές σχολές που διαθέτει ο ΕΟΜΜΕΧ σε παραμεθόριες και άγονες περιοχές. Αυτές συρρικνώνονται, οδηγούνται στο κλείσιμο και οι υφάντριες στο δρόμο. Το πρόβλημα είναι ακόμα πιο οξυμένο, καθώς στις περιοχές που δραστηριοποιούνται δεν υπάρχουν άλλες εναλλακτικές λύσεις για εργασία.